เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 68

แน่นอนว่า ก่อนหน้านั้น ลู่ฝานไม่อยากใช้วิชาผู้ฝึกชี่ออกมาในเวลาเดียวกัน

ลู่ฝานไม่ได้โง่ถึงขั้นที่ใช้วิชาสองอย่าง โดยไม่มีเหตุผล วิชาของผู้ฝึกชี่ เป็นเคล็ดวิชาล้ำเลิศในการป้องกันตัวของเขา ในช่วงเวลานี้ เขาเรียนรู้จากหวูเฉินมาไม่น้อย

ลู่ฝานยกกระบี่หนักขึ้นช้าๆ ปลายกระบี่ชี้ไปที่น่าหลานรั่ว แววตาลู่ฝานลุกโชน "กระบวนท่าแรก!"

สายตาน่าหลานรั่วเปลี่ยนไป ความเย็นชาผุดขึ้นมา

เป็นการท้าทายชัดๆ นี่ทำให้น่าหลานรั่วโมโหมาก กระบี่นี้ของลู่ฝาน ตบหน้าเขาเต็มๆ อีกทั้ง "พลังปราณ" บนตัวลู่ฝาน เหมือนไม่ได้เพิ่งจะฝึกสำเร็จด้วย ไม่แน่อาจมีพละกำลังระดับปราณในชั้นสองถึงชั้นสามเลยด้วยซ้ำ

นอกจากเขาแล้ว โม่เทียน ลู่เฮ่าหรานและคนอื่น ก็ดูออกเหมือนกัน พละกำลังของลู่ฝาน ไม่ใช่แค่ปราณในชั้นหนึ่ง

ทันใดนั้น ปฏิกิริยาของทุกคน เปลี่ยนไปทันที

แต่สิ่งที่พวกเขาพูดต่อมา ล้วนเหมือนกันทั้งหมด

"ปีศาจ!"

ถูกต้อง มีเพียงคำนี้ ที่สามารถอธิบายความเร็วในการฝึกของลู่ฝานได้

ตอนนี้จางเหยียน ผู้นำตระกูลจาง เงียบไม่พูดอะไร แม้ผลการฝึกตนของเขา เทียบไม่ได้กับผู้นำทั้งสองตระกูล แต่ดูออกว่าลู่ฝานแข็งแกร่ง ไม่แน่อาจต้านทานสามกระบวนท่าได้ ทันใดนั้น สีหน้าจางเหยียนเปลี่ยนไป ยังดีที่ไม่มีใครได้ยิน ตอนเขาพูดออกความคิดเห็น เกี่ยวกับลู่ฝานเมื่อครู่ ไม่งั้นคงเป็นเรื่องตลกที่สายตาเขาตื้นเขิน

ตอนนี้น่าหลานรั่วเคลื่อนไหวทันที เคลื่อนตัวไปในระยะร้อยฟุต พลังปราณทั้งตัวพลุ่งพล่าน กระแทกหมัดโจมตีออกมาอีกครั้ง

หมัดนี้ เป็นหมัดที่ออกมาจากความอับอายจนโกรธของน่าหลานรั่ว พละกำลังเต็มร้อยแน่นอน

ลู่ฝานยกกระบี่ใหญ่ขึ้นมากันไว้ข้างหน้า ตัวกระบี่กว้างราวกับโล่ ต้านทานหมัดของน่าหลานรั่วเอาไว้

เคร้ง!

เสียงดังสนั่น ลู่ฝานรู้สึกถึงแรงสั่นมหาศาล มาจากกระบี่หนัก

เนื้อวัสดุของกระบี่หนักและทื่อ ไม่ธรรมดา หมัดของน่าหลานรั่ว ไม่สามารถสะเทือนตัวกระบี่ได้ แต่พละกำลังที่ออกมาจากกระบี่ กลับทำให้ลู่ฝานสั่นไปทั้งตัว

ผลของแรงทะลุทะลวงอันน่ากลัว อยู่บนฝ่ามือของเขา แววตาลู่ฝานวูบไหว ปล่อยด้ามกระบี่ออกทันที

"ลู่ฝานทิ้งกระบี่แล้ว!"

ลู่หาวพูดอย่างตกใจ ทิ้งกระบี่ตอนนี้ เท่ากับการรนหาที่ตายไม่ใช่เหรอ

ลู่เฮ่าหรานสีหน้าเคร่งขรึม กำหมัดแน่น คิดไม่ถึงว่าน่าหลานรั่วจะหน้าไม่อายถึงเพียงนี้ จัดการวัยรุ่นอายุแค่ 18 ปีด้วยแรงทั้งหมดที่มี

เขายังเป็นครูสถาบันอยู่เหรอ!

กระบี่หนักปลิวออกจากมือ กระแทกลงบนพื้น ตัวกระบี่ครึ่งหนึ่ง จมเข้าไปในดิน

เมื่อทิ้งกระบี่ไป ไม่ต้องรับแรงสั่นสะเทือนจากกระบี่อีก แต่เพราะเหตุนี้ ทำให้การป้องกันของลู่ฝานเกิดช่องโหว่

โอกาสแบบนี้ น่าหลานรั่วไม่มีทางพลาดอยู่แล้ว

พลังปราณทั้งตัว รวมตัวที่แขนของเขา หมุนวนราวกับเกลียว น่าหลานรั่วแผดเสียงออกมา "กระบวนท่าที่สาม หมัดพายุหมุน!"

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า กระบวนท่านี้ของน่าหลานรั่ว ต้องเป็นเคล็ดวิชาบู๊ระดับทิพย์แน่นอน เมื่อออกกระบวนท่า เสียงลมเหมือนพยัคฆ์คำราม

ทุกคนเบิกตาโตมองลู่ฝาน ที่เสียอาวุธไปแล้ว แต่ละคนพูดในใจว่า ครั้งนี้ลู่ฝานจบเห่แล้ว

แต่ขณะนั้น ปราณชี่ทั้งตัวของลู่ฝาน พลุ่งพล่านขึ้นมา

"ผ่านไปสามกระบวนท่าแล้ว"

ลู่ฝานชักหมัดกลับมาช้าๆ ปราณชี่บนตัวหายไปจนเหลืออยู่นิดหน่อย

พลังที่โดนกระบี่หนักควบคุมเอาไว้เป็นเวลานาน ทำให้เมื่อเขาหลุดพ้นจากการควบคุม จึงปล่อยพลังอันน่ากลัวออกมาได้ แต่สูญเสียพลังไปไม่น้อยเหมือนกัน ลู่ฝานไม่สามารถโจมตีแบบนี้เป็นครั้งที่สองได้อีก

น่าหลานรั่วมองลู่ฝานอย่างอึ้งๆ เขาแพ้แล้ว ผ่านไปสามกระบวนท่าแล้ว คิดไม่ถึงว่าเขาจะเสียเปรียบ

ต้องรู้ก่อนว่า เขาเป็นนักบู๊แดนปราณในชั้นเก้าเชียวนะ!

น่าหลานรั่วกัดฟันกรอด แม้เขาจะโกรธ แต่ไม่ได้เสียสติ

น่าหลานรั่วเอาแผ่นหยกสีม่วงชิ้นหนึ่ง ออกมาจากในอก โยนให้ลู่ฝานแล้วพูดว่า "นี่เป็นแผ่นหยกรับเด็กของสถาบันสอนวิชาบู๊ นายสามารถเอามันไปฝึกในสถาบันสอนวิชาบู๊ได้"

พูดจบ น่าหลานรั่วหันหลัง เตรียมจะออกไป

เขาไม่มีหน้าอยู่ต่อจริงๆ ตอนนี้น่าหลานรั่วโกรธตระกูลโม่มากเหมือนกัน

เรื่องวันนี้ ถ้าสถาบันรู้ เขาคงไม่มีหน้าเจอใครแล้ว

"ช้าก่อน" จู่ๆ ลู่ฝานพูดออกมา

"ครูน่าหลาน เหมือนจะลืมอะไรนะ เราสัญญากันแล้ว"

ลู่ฝานถือแผ่นหยก พูดขึ้นมาอย่างราบเรียบ

น่าหลานรั่วสีหน้าเปลี่ยนไปมาก ลู่ฝานจะให้เขาขอโทษต่อหน้าทุกคนจริงเหรอ