เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 714

สายตาก็กลายเป็นเย็นชา ท่าทางของลู่ฝานอยู่ด้านบนมองไปกวนหานที่อยู่ข้างล่าง

“แกพูดอีกทีสิ?”

ดวงตาของกวนหานประกายสะท้อนด้วยเลือด และพูดขึ้นมาว่า: “ลู่ฝาน ฆ่าฉันแล้ว ไม่มีผลดีต่อนายเลยสักนิด”

ลู่ฝานเพียงแค่จ้องมองกวนหานอย่างไม่วางตา: “แกพูดอีกทีสิ ฉันฆ่าแกแล้ว จะเป็นยังไง?”

กวนหานเงียบ ก่อนจะพูดว่า: “ลู่ฝาน ฉันคิดว่าพวกเรามีวิธีปรับความเข้าใจกัน”

ลู่ฝานยิ้ม เพียงแต่ว่ารอยยิ้มของเขาอาฆาตแค้นเป็นอย่างมาก แม้แต่ลู่หาวกับลู่เฮ่าหรานก็แยกตัวออกจากลู่ฝานตามสัญชาตญาณ

“ขอโทษด้วย ฉันไม่มีความตั้งใจที่จะปรับความเข้าใจกับแกเลยสักนิด”

หลังจากพูดแล้ว ลู่ฝานก็ทุบแขนอีกข้างของกวนหานให้แหลก ต่อจากนั้นยัดเข้าไปในจวนอากาศธาตุของตัวเอง

“ไอ้เก้า ช่วยฉันสั่งสอนเขาให้ดีๆ”

ลู่ฝานออกคำสั่งให้เจดีย์เสวียนเก้ามังกร

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรฟังน้ำเสียงที่ความอาฆาตแค้นของลู่ฝานออก และตอบกลับอย่างรวดเร็ว: “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ผมจะทำให้เขารู้สึดถึงตายไปดีกว่ามีชีวิตอยู่ต่อ เขาจะต้องเสียใจที่ทำไม ต้องมีชีวิตอยู่ในบนโลกด้วยสภาพนี้”

ลู่ฝานพูดในใจ: “อย่าลืมบีบบังคับให้ตอบคำถามเกี่ยวกับพลังที่เหลืออยู่ของสำนักโลหิตพิฆาต และเรื่องราวเกี่ยวกับตระกูลอี่ว์ออกให้ได้ด้วย”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะแฮะๆแล้วพูดขึ้นมาว่า: “เจ้านาย ท่านวางได้ ผมจะทำให้เขาจำได้ว่าเคยฉี่ราดบนเตียงมากี่ครั้งในวัยเด็ก”

ลู่ฝานยับยั้งรัศมีความอาฆาตแค้นของตัวเอง และกลับสู่สภาพเดิม

ลู่หาวกับลู่เฮ่าหรานถึงได้ก้าวไปข้างหน้าในเวลานี้

ลู่หาวพูดด้วยความเป็นห่วง: “ลู่ฝาน นายไม่เป็นไรใช่มั้ย”

ลู่ฝานพูดขึ้นมาว่า: “ไม่เป็นไรครับ ตอนนี้ เรื่องของสำนักโลหิตพิฆาต ได้จัดการเรียบร้อยหมดแล้วครับ”