เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 718

โดยทั่วไปแล้วคนที่จะพูดประโยคแบบนี้ออกมา อย่างแรกต้องเป็นคนนิสัยวิปริต อีกทั้งต้องมีพละกำลัง ชอบหาเรื่อง สร้างความวุ่นวาย

ชายชุดแดงข้างหน้าเป็นคนประเภทนี้ชัดๆ รอยยิ้มมุมปาก เหมือนตอนที่ศิษย์พี่หานเฟิงเจอสาวงามที่เป็นอาหารตาไม่มีผิด

ลู่ฝานพยายามไม่มองหน้าชายชุดแดง อีกทั้งดอกกุหลาบสีแดงบนหัวเขาด้วย

มันเหมือนวิชาอะไรบางอย่าง ทำให้คนไม่สามารถมองตรงๆ ได้

ลู่ฝานพูดช้าๆ ว่า “ขอโทษด้วย เราอยู่อย่างสบายมาก คงแลกไม่ได้”

ชายชุดแดงอ้าแขนทั้งสองข้าง แล้วพูดเสียงดังว่า “ดูเหมือนฉันคงบอกตัวตนของฉันไม่ชัดเจนสินะ ไอ้หนุ่ม เคยได้ยินสำนักชุดเขียวไหม”

เสียงลอดผ่านเมฆหมอก เสียงของชายชุดแดงดังจริงๆ

ลู่ฝานขมวดคิ้ว สำนักชุดเขียว เขาไม่เคยได้ยินจริงๆ

ขณะนั้นศิษย์พี่หานเฟิงเดินออกมา ลูบคางแล้วพูดว่า “สำนักชุดเขียวเหรอ คุ้นหูนิดหน่อย นายเกี่ยวข้องอะไรกับสำนักชุดม่วง”

ชายชุดแดงได้ยินเสียงของหานเฟิง ก็พูดอย่างสงสัยว่า “สำนักชุดม่วงเหรอ คืออะไร”

ศิษย์พี่หานเฟิงกลอกตามองบน หันมาพูดกับลู่ฝาน “สำนักเล็กๆ ที่ไม่เคยได้ยินแม้แต่สำนักชุดม่วง จัดการเลย ไม่ต้องออมมือ”

ชายชุดแดงแผดเสียงว่า “คิดว่าฉันไม่ได้ยินเหรอ ได้ พวกนายสองคนทำให้ฉันโกรธแล้ว ฉันจะสั่งสอนพวกนาย เข้าไป โยนพวกมันลงมาจากนกยักษ์”

เมื่อออกคำสั่ง คนที่สวมชุดสีเขียวปล่อยพลังปราณออกมา มองลู่ฝานกับหานเฟิงด้วยแววตาโมโห

ลู่ฝานมองพลังปราณของคนพวกนี้ด้วยสีหน้าประหลาด

โอเค นักบู๊แดนปราณในพวกนี้คิดจะโยนพวกเขาลงไป น่าขำชะมัด

ลู่ฝานกลั้นขำ แต่ศิษย์พี่หานเฟิงหัวเราะท้องแข็งแล้ว

“ฮ่าๆๆ คนพวกนี้จะทำให้ฉันขำตายหรือไง ศิษย์น้องลู่ฝาน นายไม่ต้องลงมือ ครั้งนี้ให้ศิษย์พี่เอง”

หานเฟิงพูดพลางปล่อยพลังปราณของตัวเองออกมา