เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 755

เดินเที่ยวในตลาดหม้อยากันต่อ ไม่รู้ว่าในมือลู่ฝานมีมุกเพิ่มขึ้นมาสองลูกตั้งแต่เมื่อไร

ไม่มีประกายแวววาว เป็นสีดำแวว ลู่ฝานหมุนเล่นอยู่ในมือ เล่นสนุกอยู่คนเดียว

ถูกต้อง มุกสองลูกนี้คือมุกเวิ้งว้างกับมุกมังกร ลู่ฝานบอกให้ไอ้เก้าดัดแปลงมันเล็กน้อย จึงเป็นแบบนี้ อย่างน้อยดูจากภายนอกก็ไม่มีใครจำมุกสองลูกนี้ได้ ด้านนอกมียาพิษรุนแรงที่ไอ้เก้าทำขึ้นเป็นพิเศษ ถ้าใครแอบขโมยมุกของลู่ฝานไป มีเพียงความตายเท่านั้น

จากที่ไอ้เก้าพูด แค่มุกห่างจากเขาประมาณสามกิโลเมตร มันจะปล่อยพิษออกมา จากนั้น เอ่อ ขนาดไอ้เก้ายังไม่แน่ใจว่าจะแก้พิษที่ผสมอยู่ในนั้นได้หรือเปล่า

เดินๆ หยุดๆ ตลอดทางลู่ฝานซื้อของไม่น้อย

สมุนไพรหายาก ยาเม็ดที่น่าสนใจ ลู่ฝานซื้อมาหมด อย่างเช่นยาที่สามารถทำให้คนกลายเป็นสัตว์อสูรได้ทันที อีกทั้งยาที่ทำให้คนมีแขนเพิ่มขึ้นมาสองข้าง

ยาเม็ดแปลกประหลาดพวกนี้ ไม่รู้ว่าผู้ฝึกชี่อัจฉริยะคนไหนเป็นคนคิดออกมา

จะใช้ได้จริงหรือเปล่าค่อยว่ากัน แค่ความคิดสร้างสรรค์ก็ควรค่าแก่การยอมรับแล้ว

อย่างน้อยลู่ฝานก็ยอมเสียยาทิพย์สองเม็ดเพื่อแลกมา จู่ๆ เขาพบว่ายาเม็ดที่ตัวเองกลั่น ก็กลายเป็นของที่ซื้อขายกันเยอะ ความรู้สึกนี้ไม่เลวจริงๆ!

หานเฟิงกับหลิงเหยาต่างก็ได้ของมาเหมือนกัน

แม้ศิษย์พี่หานเฟิงไม่ได้รวยเท่าลู่ฝาน แต่อันที่จริงเขาก็มียาเม็ดไม่น้อย

ซื้อหินประหลาดมาหนึ่งก้อน สมุนไพรสองต้น ศิษย์พี่หานเฟิงก็ปวดใจจนซู๊ดปาก

“พ่อน่ารังเกียจของฉัน ครั้งนี้ฉันตั้งใจซื้อของอวยพรให้เลยนะ รอวันเกิดของพ่อ อย่าวิจารณ์ฉันต่อหน้าคนทั้งตระกูลอีกล่ะ”

ศิษย์พี่หานเฟิงบ่นพึมพำ แล้วเก็บหินเอาไว้

ลู่ฝานยิ้มแล้วถามว่า “ศิษย์พี่หานเฟิงซื้อหินอะไรน่ะ”