เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 758

ผู้ฝึกชี่อู๋เหลียงเชิดหน้ายืดอก ใบหน้ามีรอยยิ้มบางๆ เหมือนกำลังเยาะเย้ยคนด้านนอกว่าเป็นพวกกระจอก

ลู่ฝานยิ้มแล้วมองเขา คิดไม่ถึงว่าผู้ฝึกชี่อู๋เหลียงจะมียันต์หยก ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นการที่เขาจะได้ยันต์หยกก็ไม่มีปัญหาแล้ว

ขณะนั้นสายตาของผู้ฝึกชี่อู๋เหลียงหยุดลงที่เขา

จู่ๆ ผู้ฝึกชี่อู๋เหลียงตาค้าง

ลู่ฝานเห็นความแค้นในแววตาผู้ฝึกชี่อู๋เหลียง เหมือนน้ำหนอง ไม่ปกปิดเอาไว้เลย

เขายิ้มในใจ ผู้ฝึกชี่อู๋เหลียงเป็นคนใจแคบเหรอเนี่ย ดูเหมือนว่าอีกเดี๋ยวเขาคงมาหาเรื่องเอง

คิดได้เช่นนี้ ลู่ฝานหันหลังเดินไป

ผู้ฝึกชี่อู๋เหลียงเห็นลู่ฝานกำลังจะหันหลังเดินไป จึงตามมาทันที

ลู่ฝานจงใจเดินลากเท้าและลดความเร็วลง แต่ยังดูเหมือนเดินไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น

การทำแบบนี้คือการล่อให้อู๋เหลียงติดกับ แอบปรายตามองด้านหลัง เป็นไปตามคาด อู๋เหลียงตามมาจริงๆ

อู๋เหลียงจ้องหลังลู่ฝานเขม็ง เขารู้สึกหงุดหงิดมาก

“รู้อยู่แล้วว่านายต้องมา นายต้องปรากฏตัวที่ตลาดหม้อยา”

อู๋เหลียงคลำเอากระจกจำภาพออกมา ด้านบนมีแสงห้าสีเคลื่อนไหวอยู่

“ไอ้หลิว เสี่ยวซัง รีบมาที่หอแดนสวรรค์เร็วๆ”

อู๋เหลียงตะโกนเบาๆ ใส่กระจกจำภาพ จากนั้นสะบัดฝ่ามือ กระจกทั้งบานแตกเป็นชิ้นๆ แล้วลอยออกไป หายลับไปที่ขอบฟ้า

ผู้ฝึกชี่ที่เดินเที่ยวอยู่ในตลาดหม้อยา ได้รับชิ้นส่วน รวมถึงข้อมูลที่ดังมาจากข้างใน รีบใช้วิชากายหายวับไปจากที่เดิม

ลู่ฝานเดินไปข้างหน้า เขารู้สึกว่าตัวเองมีพรสวรรค์ในการแสร้งทำเป็นบาดเจ็บมาก มองผู้ฝึกชี่อู๋เหลียงด้านหลัง เหมือนหมาป่าโหดเหี้ยมที่เห็นอาหารจ้องอยู่ทางด้านหลัง