เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 773

สุ่ยเชียนโหรวโยนม้วนหนังสือในมือออกไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย ราวกับว่าที่โยนออกไปไม่ใช่วิชาระดับฟ้าในตำนาน เป็นแค่ม้วนหนังสือขาดๆ อย่างไรอย่างนั้น

เซียนอวี่ซานยื่นมือออกมา ม้วนหนังสือลอยเข้ามาในมือ

เมื่อมองดูก็พูดอย่างตกใจว่า “วิชาหนึ่งเดียวแดนไกลโพ้นเหรอ”

เมื่อได้ยิน ผู้ฝึกชี่ในงานพากันตื่นเต้น

“เป็นวิชาระดับฟ้าของผู้ฝึกชี่! ฉันนึกว่าเป็นวิชาของนักบู๊เสียอีก”

“พระเจ้า วิชาหนึ่งเดียวแดนไกลโพ้น วิชานี้สาบสูญไปเมื่อหลายร้อยปีที่แล้วไม่ใช่เหรอ”

“วันนี้โชคดีได้เห็นยาวิเศษกับวิชาหนึ่งเดียวแดนไกลโพ้นในตำนาน ฉันโม้ได้หลายปีเลย!”

…...

เซียนอวี่ซานสะกดกลั้นความอยากดู ทุกคนที่เป็นผู้ฝึกชี่ ล้วนอยากชมวิชานี้ทั้งนั้น

ลู่ฝานพูดชมว่า “ผู้หญิงคนนี้มีความห้าวหาญมากจริงๆ ถึงกับเอาวิชาระดับฟ้าออกมา”

หานเฟิงพูดว่า “ผู้หญิงบ้าคนนี้มีตระกูลสนับสนุนอยู่ ใช้จ่ายเกินตัวอยู่แล้ว”

ในน้ำเสียงมีความประชดไม่น้อย เห็นได้ชัดว่าอิจฉาริษยา

เซียนอวี่ซานพูดว่า “สิ่งนี้เทียบได้กับสองแสนคะแนน ยังมีใครให้ราคาสูงกว่านี้ไหมครับ”

ลู่ฝานกัดฟัน กำลังครุ่นคิดอย่างเคร่งเครียด

เขากำลังคิดว่าตัวเองมีของอะไรที่เทียบกับวิชาระดับฟ้าได้บ้าง

“ยังมีใครให้ราคาไหมครับ”

เซียนอวี่ซานตะโกนออกมาอีกครั้ง

สุ่ยเชียนโหรวพูดว่า “ไม่ต้องพูดแล้ว ของที่ฉันเอาออกมา คนกระจอกพวกนี้จะเทียบได้ยังไง รีบเอาของมาให้ฉัน ฉันกำลังขาดสมุนไพรชงชาพอดี”

คำพูดนี้ทำให้คนในงานรู้สึกเลือดลมพลุ่งพล่าน

ยาวิเศษที่ทั้งชีวิตพบเห็นได้ยาก คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะเอาไปชงชา ความรู้สึกนี้เหมือนเทพธิดาที่คุณรักและเลื่อมใส เป็นแค่ของเล่นในมือคนอื่น

เซียนอวี่ซานรีบพูดว่า “ของอะไร”

สายตาสุ่ยเชียนโหรวจ้องลู่ฝานราวกับมีด “นายสามารถเอาของที่เหนือกว่าวิชาระดับฟ้ามาได้งั้นเหรอ”

ลู่ฝานพูดเสียงดังโดยไม่มองสุ่ยเชียนโหรว “เซียนอวี่ซาน คุณดูว่าของชิ้นนี้เป็นไง”

พูดพลาง ลู่ฝานเอาแก้วหินออกมาจากอก จากนั้นโยนออกไป

เสียงของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้นในตัวทันที

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ โยนของสิ่งนี้ออกไปได้ยังไง”

ลู่ฝานแผดเสียงในใจว่า “หุบปาก!”

เซียนอวี่ซานรับแก้วหินมา แต่ดูเพียงแวบเดียวก็โพล่งออกมาว่า “แก้วหินไร้เทียมทาน ขอถามได้ไหมว่านี่เป็นแก้วหินของสัตว์อสูรไร้เทียมทานระดับไหน!”

ลู่ฝานตอบอย่างราบเรียบว่า “กุยวัว!”