เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 776

ลู่ฝานกำหมัดอย่างตื่นเต้น หลังจากนั้นเขารู้สึกว่าจู่ๆ ก็มีอะไรอยู่ในมือ

เมื่อก้มลงมอง ลู่ฝานเห็นยาต่อชีวิตอยู่ในมือเขาแล้ว สัมผัสแข็งทนทาน เหมือนที่กำอยู่ไม่ใช่สมุนไพร แต่เป็นโลหะ แต่พลังลึกลับที่ออกมาจากข้างใน ทำให้เขาอึ้งไป ถึงขนาดที่รู้สึกว่าเส้นลมปราณและกระดูกในตัวเขา ส่งเสียงออกมาอย่างมีความสุข

เสียงของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้น “เอ๊ะ สมุนไพรนี้แปลกมาก ไม่เคยเห็นมาก่อน”

ลู่ฝานยิ้มบางๆ เขานึกว่าเจดีย์เสวียนเก้ามังกรจะรู้หมดทุกอย่างเสียอีก ที่แท้บนโลกนี้ มีสิ่งที่มันไม่รู้ด้วย

หันมามองเซียนอวี่ซาน อีกฝ่ายยิ้มให้เขาอย่างเป็นมิตร เหมือนอยู่ดีๆ เขาก็โยนของมา มีวิทยายุทธสูงส่งจริงๆ ฝีมือระดับนี้ ลู่ฝานไม่เคยเห็นมาก่อน

พูดจริง ถ้ามีฝีมือแบบนี้ แอบไปขโมยของบ้านคนอื่น ต้องดีมากอย่างแน่นอน

ลู่ฝานเก็บมันเอาไว้ในเข็มขัด หลังจากนั้นเอาเลือดสารจำเป็นของกุยวัวให้เซียนอวี่ซาน

ยื่นหมูยื่นแมว นี่เป็นข้อปฏิบัติ ในเมื่อได้ของที่ต้องการแล้ว ลู่ฝานก็ไม่อยากสร้างความทรงจำที่ไม่ดีกับเซียนอวี่ซาน

เซียนอวี่ซานเก็บเลือดสารจำเป็นของกุยวัวโดยไม่มองเลย

แต่โลหิตเย็นของมังกรโลหิตสามหัวขวดนั้น เซียนอวี่ซานกลับเก็บเอาไว้ติดตัว

ใช่ ไม่ได้ดูผิด เซียนอวี่ซานทำแบบนี้จริงๆ

ราวกับของอย่างอื่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ มีเพียงโลหิตเย็นขวดนี้ที่สำคัศที่สุด

ของที่ผู้ฝึกชี่เก็บไว้ติดตัว ก็เหมือนอาวุธวิถีบู๊ชั้นยอดของนักบู๊ ถ้าไม่ถึงตาย ไม่มีทางเอาออกมาให้

ลู่ฝานพบว่าเขาดูถูกโลหิตเย็นไปหน่อยหรือเปล่า

มังกรโลหิตสามหัวเป็นสัตว์อสูรแข็งแกร่งที่พังพินาศไปพร้อมกับอริยปราชญ์สวรรค์บันดาล เลือดของมันคงไม่ธรรมดาขนาดนั้น

แต่ในมือของเขามีเป็นกอง เอาออกมาขวดเดียว ก็ไม่นับประสาอะไร

เมื่อจัดการเรื่องพวกนี้เสร็จ จู่ๆ เซียนอวี่ซานปรบมือ หลังจากนั้นมีผู้ชายร่างกายเปลือยเปล่า ออร่าแข็งแกร่ง ปรากฏตัวขึ้นในหอแดนสวรรค์

คนพวกนี้ผลักประตูห้อง แล้วยืนอยู่หน้าประตู

ทุกคนส่งเสียงพูดคุย คนจำนวนไม่น้อยมีสีหน้าโกรธ เห็นได้ชัดว่าเกิดเรื่องแบบนี้ที่หอแดนสวรรค์เป็นครั้งแรก

พลเอกทั้งสี่คนมองชายที่ปรากฏตัวหน้าประตู พูดด้วยแววตาเย็นชาว่า “นี่หมายความว่าอะไร”

พวกลู่ฝานทั้งสามคนหัวเราะขึ้นพร้อมกัน

เซียนอวี่ซานสูดหายใจลึก หลังจากนั้นเอาของอย่างหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อ

เมื่อมองแวบแรก ลู่ฝานคิดว่าเป็นก้อนสีดำที่ดำสนิท ดำเหมือนตอนกลางคืน สีดำที่ดูดวิญญาณ

หลังจากนั้น ลู่ฝานเพิ่งเห็นว่านี่คือก้อนสีดำที่เคลื่อนไหวได้ เป็นรูปหัวใจ มีเสียงดังขึ้นเป็นจังหวะ

“หัวใจแห่งความมืด มาจากที่ที่ไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดเจน ระเหเร่ร่อนมาที่ตงหวา ผู้มีความสามารถได้รับมันมา แต่ไม่กล้าครอบครอง ทำได้เพียงขายให้หอแดนสวรรค์ ฉันก็ไม่กล้าโลภเก็บไว้เพียงคนเดียว ของล้ำค่าขนาดนี้ เป็นสิ่งที่ฉันไม่สามารถครอบครองได้ เชิญทุกท่านเสนอราคาได้เลย”

เมื่อเซียนอวี่ซานพูดจบ ก็หันไปมองอีกด้าน ราวกับว่าถ้ามองหัวใจแห่งความมืดนานกว่านี้ จะโดนมันดึงดูดใจ

ทุกคนในที่นี้โดนหัวใจที่กำลังเต้นดึงดูดไปแล้ว ลู่ฝานรู้สึกว่าจังหวะการเต้นของหัวใจตนเอง แทบจะเหมือนกับหัวใจแห่งความมืดอันนี้

ตุ้บ ตุ้บ!

จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกว่ามือขวาของตัวเองร้อนระอุขึ้นมาโดยไร้สาเหตุ