เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 796

หลังผ่านไปหนึ่งวัน ตำหนักไท่เหอที่เมืองหลวง

เสามังกรตั้งตระหง่านสี่ต้น มังกรทองห้ากรงเล็บขดตัวเลื้อยช้าๆ หินอากาศธาตุปูบนพื้น แสงเคลื่อนไหว สะท้อนทั้งโลกอู่อาน

หินจิ่วหวา ยอดเขาสูงเสียดฟ้า ส่องแสงสว่างไสว แสงสะดุดตา บุ๋นบู๊สองสิ่งตั้งตระหง่าน มองออกไปสุดลูกหูลูกตา

ตำหนักใหญ่โอ่อ่า!

ที่นี่มีชื่อว่าตำหนักกระดิ่งทอง เป็นตำหนักศักดิ์สิทธิ์ของประเทศอู่อาน

คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้แกะสลักมังกรทอง ที่อยู่ด้านบนสุด คือฉินซาง จักรพรรดิของประเทศอู่อาน

เขาสูงถึง 30 กว่าฟุต แข็งแกร่งดุดัน สวมชุดมังกรเก้าตัว ดวงตาเหมือนสายฟ้า ดูนิ่งแต่ทรงพลัง

คนคนนี้เป็นจักรพรรดิที่ปกครองประเทศอู่อานยาวนานถึงร้อยปี เป็นเจ้าของแสนแปดพันเขต เป็นบุคคลที่สูงส่งที่สุดในประเทศอู่อาน

“อีเฉิน อ่าน!”

เสียงก้องกังวาน ถึงจะราบเรียบ แต่เหมือนฟ้าผ่าลงกลางพื้นดิน

นักบู๊คนหนึ่งเดินออกมา คารวะฉินซาง

นักบู๊ไม่ได้คุกเข่า แต่ทำความเคารพแบบประเทศอู่อาน หลังจากนั้นนักบู๊ที่ชื่ออีเฉินพูดเสียงกังวานว่า “เมื่อวาน อีซู หน่วยองครักษ์เสิ่นหวาแจ้งว่ามารทั้งสี่ใต้หุบเขามาร ขโมยหัวใจแห่งความมืดที่เขาอวี่ฮั่ว เขตตงหวา แล้วหนีไป ตอนนี้ยังหายไปอย่างไร้ร่องรอยครับ”

ยังไม่ทันพูดจบ เจ้าหน้าที่ทั้งบุ๋นและบู๊เริ่มพูดซุบซิบ

อีเฉินสะบัดมือ เอาแสงหนึ่งใส่เข้าไปในหินอากาศธาตุบนพื้น หลังจากนั้นฉากต่างๆ ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว

ถ้าลู่ฝานอยู่ที่นี่ ต้องจำได้แน่นอนว่าภาพเหล่านี้ คือสิ่งที่เขาประสบมาที่เขาอวี่ฮั่ว และการต่อสู้ที่เมืองหยุนไห่

ฉินซางก้มมองทุกคน ดวงตากลมโต มองเห็นคนทั้งตำหนักไท่เหอ

ผู้อาวุโสคนหนึ่งเดินออกมาพูดว่า “เรื่องนี้ไม่ธรรมดา ในประเทศอู่อานสงบสุขมานาน คนที่ฝึกฝนชั่วร้ายไม่ออกมา สัตว์อสูรหลบหนี แต่ตอนนี้มารทั้งสี่รวมตัวกันแย่งของหนึ่งชิ้น อีกทั้งยังเตรียมจะทำเรื่องผิดมหันต์ โดยการสังหารทั้งเมือง นี่หมายความว่าของที่พวกเขาชิงไป ไม่ธรรมดา กลัวว่าคนที่ฝึกฝนชั่วร้ายที่อยู่อย่างสงบมานาน จะเริ่มเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ สิ่งสำคัญที่ต้องทำตอนนี้ คือสืบให้ชัดเจนว่าพวกเขาจะทำอะไร”

ฉินซางพยักหน้า เห็นได้ชัดว่าเขาเห็นด้วยกับคำพูดของผู้อาวุโส

ฉินซางหันมามองชายหนุ่มที่ยืนด้านหน้าสุด “อวิ่นเอ๋อร์ นายมีความคิดยังไงบ้าง”

คนนี้คือฉินอวิ่น องค์รัชทายาทของประเทศอู่อาน เขาเดินออกมา ฉินอวิ่นยิ้มอย่างมั่นใจ แล้วพูดว่า “เสด็จพ่อ แม้ผมความรู้ตื้นเขิน แต่เคยอ่านหนังสือมาบ้าง จึงรู้ว่าคนที่ฝึกฝนชั่วร้ายพวกนี้จะทำอะไร”

“หืม”

ฉินซางพูดด้วยความตกใจและสงสัยเล็กน้อย “งั้นนายว่ามาสิ”