เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 798

ด้านนอกตำหนัก องค์รัชทายาทฉินอวิ่นโดนคนเบียดจนออกไปไกล ส่วนองค์ชายรองฉินฝาน เดินออกไปข้างนอกตามลำพัง

เขาเดินช้ามาก เดินกะโผลกกะเผลก ยังต้องให้องครักษ์ประคอง ถึงจะข้ามธรณีประตูตำหนักไท่เหอได้

มีเพียงผู้อาวุโสคนหนึ่งที่รอองค์ชายรองฉินฝานอยู่ที่ประตู

ฉินฝานยิ้มแล้วพูดว่า “คุณอีเฉิน ท่านรอผมอีกแล้ว เหอะๆ ไปได้แล้ว ให้ฉันคุยกับคุณอีเฉินหน่อย”

ผู้อาวุโสอีเฉินประคองฉินฝานเดินลงไป เดินพลางพูดว่า “องค์ชายรอง เรื่องวันนี้คุณคิดยังไงครับ”

ฉินฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันจะคิดยังไงได้ล่ะ ฉันขอยืนดูแล้วกัน”

อีเฉินพูดว่า “องค์ชายรอง อยู่ต่อหน้าผมคุณไม่ต้องแสร้งทำหรอก ผมรู้ว่าคุณมองอะไรออก”

ฉินฝานถอนหายใจ “ใช่ ฉันดูอะไรออก แต่ถึงดูออก ก็เปล่าประโยชน์ไม่ใช่เหรอ”

อีเฉินส่ายหน้าพูดว่า “ไม่ครับ องค์ชายรอง ตอนนี้ผมรู้สึกว่าไม่ถูกต้อง ในเมื่อคุณดูออก แค่บอกผม ยังไงก็มีประโยชน์อยู่แล้ว”

ประกายประหลาดฉายขึ้นในแววตาฉินฝาน เขาเงียบอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “คุณอีเฉินพูดถูก เรื่องนี้ไม่ได้ธรรมดาเหมือนที่พี่ใหญ่พูด ของสิ่งนั้นไม่ใช่หัวใจแห่งความมืดธรรมดาทั่วไป”

สีหน้าอีเฉินเคร่งขรึมขึ้นทันที “หมายความว่ายังไงครับ”

ฉินฝานพูดว่า “หัวใจแห่งความมืด นั่นคือที่มาของสิ่งมีชีวิตที่วุ่นวาย คิดว่าท่านคงรู้จักสิ่งมีชีวิตที่วุ่นวาย ซ้ายสว่าง ขวามืดมิด ฆ่าสัตว์แห่งแสงสว่าง จะได้หัวใจแห่งแสงสว่าง ฆ่าสัตว์แห่งความมืด จะได้หัวใจแห่งความมืด”

ฉินฝานส่ายหน้าพูดว่า “คนที่ทำอะไรไม่เป็นอย่างฉัน องค์ชายรองที่ไร้อำนาจ จะกล้าเถียงคำพูดหลังจากที่ตัดสินว่าเป็นเหตุเป็นผลของพี่ใหญ่ได้ยังไง คุณอีเฉินอย่าลืมสิ ฉันเป็นแค่คนขากะเผลกเท่านั้น”

อีเฉินมองฉินฝานด้วยแววตาเป็นประกาย ราวกับจะมองทะลุคนที่อยู่ข้างหน้า

แววตาของเขา จ้องเข้าไปในแววตาของฉินฝาน แต่สิ่งที่เห็นมีเพียงความนิ่งดั่งน้ำ ไม่มีความวูบไหวอะไรเลย

อีเฉินพูดว่า “องค์ชายรอง องค์ชายรองคือนักปราชญ์ที่แท้จริง”

ฉินฝานพูดว่า “ไม่หรอก คนที่มีความรู้คือพี่ชายฉัน มีเพียงแค่พี่ชายฉันเท่านั้น”

พูดจบ ฉินฝานเร่งฝีเท้าขึ้นเล็กน้อย เดินลงไปข้างล่าง