เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 819

ท่านผอ.พูดว่า “ใช่ครับ ผมคิดตลอดว่าพรสวรรค์ของเขาเสียเปล่า จึงเสียดาย หวังว่าหลังจากการต่อสู้วันนี้ เขาจะตระหนักได้ ถ้าเขารู้จักปล่อยว่าเมื่อไร เขาอาจก้าวสู่จุดสูงสุดได้ ไม่งั้นชีวิตนี้อย่างมากก็แค่แดนปราณฟ้าขั้นต้นเท่านั้น”

ท่านหม่าพยักหน้าเบาๆ เห็นด้วยกับคำพูดของท่านผอ.มาก

ในสถานที่ต่อสู้ ลู่ฝานกับเอี๋ยนชิงยืนตรงข้ามกัน แววตาราบเรียบค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความอาฆาต

แววตาเอี๋ยนชิงก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน ค่อยๆ กลายเป็นแววตาแห่งความชั่วร้าย

จู่ๆ เอี๋ยนชิงพูดว่า “กล้าทำสัญญาเป็นตายแห่งสวรรค์ไหม”

ลู่ฝานส่ายหน้า “ระหว่างเราสองคน ไม่จำเป็นต้องใช้สิ่งนี้ ยังไงคนที่เหลือรอดเห็นดวงอาทิตย์วันพรุ่งนี้ มีเพียงคนเดียวไม่ใช่เหรอ”

“พูดมีเหตุผล”

“งั้นเริ่มเลย!”

ตู้ม!

พลังบนตัวทั้งสองคนระเบิดออกมาพร้อมกัน พลังปราณแข็งแกร่งพุ่งขึ้นไปบนฟ้าเหมือนเสาแสง

เพลิงกับสายฟ้าสีเขียวทอง แยกกันร่วงลงบนตัวทั้งสองคน

ไฟบนตัวลู่ฝานลุกโชน ส่วนบนตัวเอี๋ยนชิงปกคลุมด้วยเกราะสีเขียวทอง

“แดนปราณชีวิต! ลู่ฝานก็เข้าสู่แดนปราณชีวิตแล้ว! พระเจ้า คณะหนึ่งเดียวมีผู้แข็งแกร่งแดนปราณชีวิตสามคนแล้ว!”

นักเรียนคณะกำแหงคนหนึ่งพูดด้วยความตกใจ คนส่วนใหญ่พากันสูดหายใจเฮือก

“ไอ้คนทุเรศ เขานำหน้าฉันไปอีกก้าวแล้ว”

เฉียวเซวียนมองไฟอันลุกโชนของลู่ฝาน แล้วกัดฟันพูดออกมา

เสวียนเฟิงก็สีหน้าไม่สู้ดี เขาเพิ่งก้าวได้เพียงหนึ่งก้าว กำลังจะก้าวข้ามความยากลำบากนี้ คิดว่าตัวเองเร็วแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าลู่ฝานเดินนำหน้าเขาไปนานแล้ว

ส่วนหลัวตานสีหน้าราบเรียบ มีรอยยิ้มมุมปาก พูดพึมพำว่า “ดีมาก ดีมาก!”

พลังทั้งสองคนพอๆ กัน ไม่มีใครยอมใคร

“ลู่ฝาน นายไม่ทำให้ฉันผิดหวังตามคาด ฉันเพิ่งคิดว่าถ้าเอาชนะนายได้ง่ายๆ คงน่าเบื่อเกินไปไม่ใช่เหรอ!”

ขณะนั้นเอี๋ยนชิงหัวเราะเสียงดัง

ลู่ฝานตอบกลับอย่างราบเรียบว่า “นายก็ไม่ทำให้ฉันผิดหวังเหมือนกัน ดูเหมือนเทศกาลเซ่นไหว้ประจำปีปีนี้ คงไม่ราบรื่นเท่าไรสินะ”

เอี๋ยนชิงพูดว่า “เพื่อพละกำลัง เรื่องพวกนี้ล้วนคุ้มค่า มาสิลู่ฝาน เจอกระบวนท่าใหม่ของฉันหน่อย สงบระงับ!”

แตะนิ้วออกมา ฟ้าดินมืดลงไม่น้อย แสงนับไม่ถ้วนข้างหน้าโจมตีเข้ามา

ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบ “งั้นนายก็เจอกระบวนท่าของฉันด้วย ยอดกระบี่หวนคืน!”

แสงเก้าสีสว่างขึ้น ไม่ลังเล ไม่ลองเชิง เข้ามาก็ใช้กระบวนท่าสุดแข็งแกร่งทันที

พลังทั้งสองคนปะทะกัน ทำให้คณะหยินหยางสั่นอย่างรุนแรง เสียงระเบิดดังขึ้น เหมือนมีสายฟ้านับไม่ถ้วนผ่าลงตรงที่ทั้งสองคนสู้กัน