เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 822

“นี่มันเคล็ดวิชาบู๊อะไรกัน”

ท่านหม่าตกใจ แม้เขาเป็นเจ้าหน้าที่ที่มีประสบการณ์ แต่เพิ่งเคยเห็นวิชาอัศจรรย์แบบนี้เป็นครั้งแรก

เมื่อใช้กระบวนท่าออกมา ไร้ฟ้าดิน

วิชาระดับนี้ ถ้าอยู่บนตัวผู้แข็งแกร่งเซียนบู๊ที่มีเขตวิถี จะไม่แปลกใจเลย

ทางโลก ทางฟ้าดิน นี่เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล

แต่เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับนักบู๊แดนปราณชีวิตธรรมดาๆ คนหนึ่ง นั่นไม่ธรรมดาแล้ว ถึงขนาดที่พูดได้ว่าน่ากลัวมาก

ท่านผอ.ที่กำลังลูบหนวด เกือบดึงหนวดหลุดลงมา

เขาก็ตกใจเหมือนกัน เพราะกระบวนท่านี้ของลู่ฝาน คล้ายเขตวิถีมาก ถึงไม่ใช่ แต่ก็มีพลานุภาพของเขตวิถีอยู่มาก!

ทุกคนในที่นี้ไม่มีใครที่ไม่ตกใจ คนที่สัมผัสได้ว่าบริเวณสามสิบเมตรรอบตัวลู่ฝานว่างเปล่า ล้วนรู้สึกว่ามุมมองทั้งสามด้านของตัวเองโดนโจมตี

พวกอาจารย์ก็ตกใจจนช็อก

ส่วนคนที่วิทยายุทธไม่เพียงพอ สัมผัสการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของพลังฟ้าดินไม่ได้ เห็นเพียงเอี๋ยนชิงยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น เหมือนโดนอะไรควบคุมไว้

หนึ่งก้าว สองก้าว ทุกก้าวที่ลู่ฝานเดินไปข้างหน้า เหมือนเหยียบลงบนใจของนักเรียนคณะหยินหยาง

ลู่ฝานยกมือเหวี่ยงหมัดออกไป ความเร็วหมัดไม่เร็ว แต่เห็นกล้ามเนื้อบนแขนลู่ฝานปูดขึ้น พลังทั้งหมดในร่างกายรวมเข้าด้วยกัน

ตอนนี้เอี๋ยนชิงขยับแล้ว

เขารีบตบลงบนตัวลู่ฝานอย่างรวดเร็ว แม้ไม่มีพลังฟ้าดิน แต่ตัวเขามีพลังปราณ

พลังปราณที่ทะลักออกมาจากตัวเขา ยังคงมีพลังระเบิด

ปัง ปัง!

เสียงอึกทึกดังขึ้นสองครั้ง กล้ามเนื้อบนตัวลู่ฝานหดลง สะท้อนพลังกลับไปทันที