เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 845

ผลักออก วิธีนี้ดูระดับต่ำเกินไป

แม้ใช้การได้ดี แต่ไม่พูดก็ไม่ได้ว่าระดับต่ำไปหน่อย

“มีปราณชี่นี้อยู่ ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่ได้เป็นผู้แข็งแกร่ง”

ลู่ฝานหัวเราะแล้วเอ่ยขึ้น

แม้ปราณชี่ในตัวกับพลังสีฟ้ายังต่อสู้กัน แต่ลู่ฝานไม่สนใจผลแล้ว

ไม่แม้แต่จะมอง ปราณชี่ย่อมชนะ!

ขณะนั้นจู่ๆ ประตูห้องโดนถีบออก เงาคนสองคนพุ่งเข้ามา

ลู่ฝานที่นั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงหิน เห็นสองคนที่พุ่งเข้ามา

หลังจากนั้นแสงสองดวงโจมตีใส่ตัวลู่ฝาน

ลู่ฝานจิตใจวูบไหว ส่งเสียงอึกทึกออกมา เมื่อเพ่งมอง เห็นดาบและกระบี่ปักอยู่บนไหล่ของเขา

ช่วงเวลาแห่งความเป็นตาย สัญชาตญาณการต่อสู้ของลู่ฝาน ทำให้เขาหลบให้ไม่โดนตำแหน่งสำคัญได้

“จ้าวซวี่ ลั่วหยู่! พวกนายสองคนยังจะฆ่าฉันให้ได้สินะ!”

ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบ ขณะกำลังพูดพิษกัดกร่อนบนตัวเขา เริ่มกัดดาบและกระบี่

“นายไม่ตาย เราจะอยู่ได้ยังไง!”

“ลู่ฝาน เอาชีวิตนายมา!”

ทั้งสองคนปล่อยมือ หลังจากนั้นแสงสีฟ้าทะลักออกมา คนหนึ่งกำสองมือเป็นหมัด ส่วนอีกคนใช้สองฝ่ามือ ปล่อยพลังโจมตีไปทางลู่ฝาน

ลู่ฝานไม่ขยับอะไรเลย ปล่อยให้พลังพวกเขาโจมตีลงบนตัว

ต่อมา เกิดเรื่องประหลาดขึ้น เนื้อหนังของลู่ฝานกระเพื่อมเหมือนน้ำ หลังจากนั้นพลังของทั้งสองคนเหมือนโคลนละลายไปกับน้ำ หายไปอย่างไร้ร่องรอย

“ยังแกร่งไม่พอ!”

ลู่ฝานยิ้มบางๆ แล้วเอ่ยขึ้น

เขารู้สึกว่าพลังของทั้งสองคน โดนปราณชี่ในตัวเขาลากเข้าไปในเส้นลมปราณ คิดว่ากำลังต่อสู้กับพลังสีฟ้าพวกนี้อยู่ แล้วได้รับการสนับสนุนจากภายนอกแล้วจะกลัวเหรอ