เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 858

ลู่ฝานตาเป็นประกายทันที สีหน้าประหลาด

ฮ่วนเย่ว์เพิ่งรู้ว่าตัวเองดีใจจนลืมตัว เธอยังไม่ได้ใส่เสื้อ

“มองอะไร!”

ฮ่วนเย่ว์รีบใส่เสื้อ หน้าแดงระเรื่อ

ลู่ฝานกระแอมสองที ตอนนี้วิธีที่ดีที่สุด คือรีบเปลี่ยนเรื่องพูด

“เอ่อ เธอรู้เหรอว่าออกไปยังไง”

ฮ่วนเย่ว์ไม่กล้ามองลู่ฝานมาก เธอรีบพูดว่า “ฉันรู้อยู่แล้ว”

ลู่ฝานส่งเสียงตอบรับ ดูเหมือนจะออกไปไม่ยาก

ฮ่วนเย่ว์กัดฟันถามออกมาอีก

“นายจะไปไหม”

ลู่ฝานยิ้มแล้วส่ายหน้าพูดว่า “ไม่จำเป็น ฉันต้องฝึกฝนที่นี่”

พูดจบลู่ฝานให้ไปมองห้องนั้นแวบหนึ่ง

ฮ่วนเย่ว์พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “ฝึกตายก็สมควร ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรไม่ควรทำเหรอ นายฝึกไปเถอะ ระวังตายที่นี่ ไม่มีใครเก็บศพให้นายนะ ฉันไปละ ต้องไปคิดบัญชีผอ.นั่นก่อน นายทำตัวให้ดีๆ ล่ะ”

ฮ่วนเย่ว์พูดว่าไปก็ไป โดยไม่ลังเลเลยสักนิด

ตัวกลายเป็นสายลม ฮ่วนเย่ว์หายลับไปจากสายตาลู่ฝาน พร้อมแสงสีแดง

“จับได้ด้วยมือเดียว เจ้านาย รูปร่างผู้หญิงคนนี้ไม่เลว ตามมาตรฐานมาก งดงามมาก”

จู่ๆ เจดีย์เสวียนเก้ามังกรโผล่ออกมา แล้วพูดอย่างตกใจ

ลู่ฝานได้ยินคำว่าจับได้ด้วยมือเดียว จู่ๆ ก็คิดถึงภาพงดงามที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมาเอง

“ไปๆๆๆ แกเป็นภูติอาวุธจะไปรู้อะไร”

ลู่ฝานหันหลังเดินเข้าไปในห้อง ตั้งแต่วันนี้ ห้องนี้เป็นของเขาแล้ว

ลู่ฝานเดินเข้าประตูมา ก็เห็นตัวอักษรมากมายในห้องทันที

ลู่ฝานพูดอย่างอึ้งเล็กน้อย “ที่แท้ยังมีอีกเยอะขนาดนี้”