เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 894

ร้านอาหารที่นี่ ดูไม่เหมือนกับร้านอาหารที่เขตตงหวาเลย อันดับแรกคือการก่อสร้าง เป็นโครงสร้างหินแร่ทั้งหมด ตั้งแต่ข้างในยันข้างนอก โปร่งใส่เหมือนคริสตัลเป็นอย่างมาก

โต๊ะเก้าอี้ ไม่มีอันไหนที่ไม่ใช่ผลึกใส ลู่ฝานสั่งอาหารมาสองสามอย่างตามใจชอบ พบว่าอาหารพวกนี้แพงมาก ไม่ทันทำอะไรก็เป็นพันเหรียญทองแล้ว

แต่เขาไม่เคยเห็นลักษณะอาหารมาก่อนจริงๆ

อย่างเช่น ไก่สะท้านฟ้าสะเทือนดินนี่มันอะไรกัน

อย่างเช่น ขาสัตว์เพลิงอันนี้อีก นี่มันของอะไรกัน

พออาหารมาเสิร์ฟ ลู่ฝานตาลายไปหมดแล้ว

ของถาดใหญ่มาก เขาไม่เคยเห็นไก่ย่างที่ใหญ่กว่าคนมาก่อน

อีกทั้งยังไม่เคยเห็นของที่มีรูปร่างเหมือนขาหมู ที่มีไฟสีม่วงโผล่ขึ้นมาตลอด

เจ้าดำกับสิบสามนั่งข้างลู่ฝาน พากันมองตาค้าง

หลังจากนั้นลู่ฝานลองชิม

คุณภาพเป็นไปตามราคาตามคาด ไม่เคยกินของอร่อยขนาดนี้มาก่อน

ทันใดนั้นใบหน้าลู่ฝานเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ถ้าเอาของพวกนี้กลับไปให้หลิงเหยากับพวกศิษย์พี่หานเฟิง พวกเขาต้องดีใจตายแน่นอน

สิบสามกับเจ้าดำก็เริ่มกินอย่างมีความสุข คนสองคนกับสัตว์หนึ่งตัว กินอย่างมีความสุขเป็นอย่างมาก

แต่ขณะนั้น ลู่ฝานเห็นพวกหยวนเลี่ยเดินเข้ามาในร้านเหมือนกัน

เมื่อทั้งสามเห็นลู่ฝานกำลังทานอาหาร ก็มีสีหน้าที่แตกต่างกัน

หยวนเลี่ยยิ้มแล้วพูดว่า “สหายลู่ฝาน นายนี่เร็วจริงๆ มากินอาหารกันแล้ว”

เฝิงอิ่งกับเซี่ยงจู้ดูประหลาดเล็กน้อย ไม่ได้พูดอะไร

ทั้งสามนั่งข้างโต๊ะลู่ฝาน

เด็กเสิร์ฟเอาเมนูที่มีลักษณะเหมือนบัตรผลึกหิน ยื่นให้พวกหยวนเลี่ย