เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 900

ประโยคเดียวของลู่ฝาน ทำให้ลุงชางหัวเราะเสียงดังออกมา

“น้องลู่ฝานเป็นคนรู้งานจริงๆ โอ๊ย วัยรุ่นเดี๋ยวนี้มีไหวพริบขึ้นทุกวันจริงๆ คิดถึงฉันตอนนั้น แค่เขาพูดมาฉันก็หัวร้อนตกปากรับคำเลย”

ลู่ฝานพูดว่า “ยังไงก็เสียแรงเปล่าไม่ได้อยู่แล้ว”

ลุงชางพูดว่า “ไม่ให้พวกนายเสียแรงเปล่าหรอก เอางี้ พวกนายช่วยฆ่าแมลง ฉันให้เหรียญทองพวกนาย ตัวละพันเหรียญทอง เป็นไง”

ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ผมไม่ขาดแคลนเหรียญทอง ไม่ได้จำเป็นมากขนาดนั้น”

ขณะนั้นลุงชางขมวดคิ้วขึ้น แล้วพูดว่า “น้องลู่ฝาน แบบนี้ไม่ค่อยดีเท่าไรนะ ทุกคนเป็นคนที่รวมกลุ่มกันมา ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เป็นเรื่องที่ควรทำอยู่แล้ว พละกำลังของน้องสิบสามเหนือกว่าคนอื่น ทำมากก็ได้มาก ทุกคนรวมเหรียญทองกันซื้อเหล้า ซื้อของให้น้องสิบสาม ก็ไม่ได้ผิดอะไร แต่ถ้านายคิดจะแย่งของดีของทุกคน งั้นคงไม่มีอะไรต้องพูดแล้ว”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ได้แย่งของดี ผมเดินทางเป็นครั้งแรก ก็เลยสนใจในอะไรใหม่ๆ ผมคิดว่าฆ่าแมลงครั้งนี้ ควรมีรางวัลจากการรบ ตอนผมซื้อแก้วหินมิติ เถ้าแก่คนนั้นบอกผมว่าฆ่าสัตว์อสูรอากาศธาตุ จะได้แก้วหินมิติ อีกทั้งยังมีโอกาสได้ก้อนผลึกมิติชั้นดีอีกด้วย ผมต้องการสิ่งนี้”

ลุงชางหัวเราะออกมา “สิ่งนี้เหรอ ไม่มีปัญหา ถ้านายได้มันมา ก็เป็นของนาย ใครกล้าแย่งของนาย ฉันจะเฉือนให้เละ แล้วโยนไปในอุโมงค์ข้ามมิติ แต่ถ้าคนอื่นได้ก้อนผลึกมิติ ฉันก็จะช่วยเอามันมาให้นาย เป็นไง”

ลู่ฝานพูดว่า “ลุงชางช่างห้าวหาญจริงๆ”

ลุงชางตบไหล่ลู่ฝาน แอบคิดในใจว่าถ้าก้อนผลึกมิติได้ง่ายขนาดนั้น เขาคงรวยไปนานแล้ว จะมาทำอาชีพเรือข้ามฟากไปทำไมกัน เขาหันมาคารวะสิบสามแล้วพูดว่า “งั้นเชิญเลย สองสามวันนี้ อยู่บนเรือพวกเราละกัน เดี๋ยวฉันไปเรียกยอดฝีมือคนอื่นมารวมตัวกัน”

ลู่ฝานอมยิ้มพยักหน้า แล้วเดินเข้าไปในห้อง เห็นพวกหยวนเลี่ยก็อยู่ข้างในด้วย

ห้องใหญ่มาก มีสองชั้น สร้างเหมือนร้านอาหาร