เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 957

สรุปบท บทที่ 957: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

สรุปเนื้อหา บทที่ 957 – เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น

บท บทที่ 957 ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

กระบวนท่าระดับนี้ ต่อให้เขาไปต่อสู้ ก็คงจะไม่เกินไปกว่านี้แล้ว

เทียนตู้เดินขึ้นมาข้างหน้าหนึ่งก้าว กวัดแกว่งกระบี่ในอากาศ ก่อเกิดคลื่นกระเพื่อม ด้านหลังของเขา ก็ปรากฏบอลกลมสีเหลืองลูกหนึ่ง ราวกับจิตวิญญาณของโลก และหัวใจที่กำลังเต้นแรง

ในอากาศ พลังที่แปลกประหลาดนั้นกำลังแพร่กระจายไปทั่ว

ดวงตาสองข้างของลู่ฝานได้กลายเป็นความมืดมิด กระบวนท่านี้ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นวิชากระบี่ที่ใช้สำหรับโจมตีวิญญาณ

ถ้าหากเขาไม่มีเพลงเต๋าหนึ่งเดียว และไม่ได้ฝึกฝนวิชาชิงวิญญาณแล้ว ในขณะนั้น เกรงว่าจะต้องถูกโจมตีเป็นแน่

ปลดปล่อยปราณชี่ ที่มีสีขาวเทาออกมา

ที่ด้านหน้าของทั้งสองคน ได้ปรากฏช่องรอยแยกของมิติขึ้น

เทียนตู้มีเลือดไหลออกมาที่มุมปาก เขาคิดไม่ถึงว่าลู่ฝานจะสามารถใช้พลังกระบี่นี้ย้อนโจมตีกลับมาได้

ร่างกายสั่นเทาเล็กน้อย เทียนตู้ยังคงที่จะกัดฟันพยายามแสดงกระบวนท่าจนถึงขั้นสุดท้าย

นี่คือขั้นที่ห้า ซึ่งก็คือวิชากระบี่ที่ห้า!

เมื่อกระบี่ฟาดฟันลงมา พื้นดินก็ล่องลอยขึ้น ลำแสงปกคลุมทั้งสองคนเอาไว้ภายใน และก็มีพลังอันหนักหน่วงราวกับภูเขาและทะเลมาทับถมที่ร่างของลู่ฝาน

ก้อนหินเล็กใต้ฝ่าเท้า ก็ถูกกดทับจนแตกเป็นผุยผงในทันที

ผู้คนที่ชมอยู่รอบข้าง ก็ถูกพลังที่ประกายล้นออกมา จนต้องหมอบตัวลงไปที่พื้น

ลู่ฝานกลับไม่เคลื่อนไหวแม้แต่น้อย เพียงแค่กระบี่หนักไร้คมที่อยู่ด้านหลังนั้นประกายแสงขึ้นบ้าง

เทียนตู้พูดคำรามใส่ว่า: “ไปตายซะเถอะ! ”

กระบี่พังทลาย ลำแสงดับสูญ โลกระเบิดสั่นสะเทือน!

ตูมม! ตูมม! ตูมม!

เสียงระเบิดที่ต่อเนื่องดังกึกก้องไปทั่วท้องฟ้า บริเวณหน้าประตูของสำนักบู๊องอาจ ก็สั่นสะเทือนไปหมด

ทันใดนั้น เทียนหยาจื่อและคนอื่น ๆ ก็ได้ลงมือแล้ว

อาจารย์เหลย อาจารย์ถิงยวน รวมไปถึงเทียนหยาจื่อและคนอื่น ๆ ก็ใช้สองมือกดลงไปด้านล่างโดยพร้อมกัน

คิดไม่ถึงว่าต้องให้หลายคนรวมพลังกันถึงจะสามารถปิดกั้นการระเบิดนี้เอาไว้ ไม่ให้ลุกลามไปทั่ว

ฝุ่นควันฟุ้งกระจาย ในขณะนั้นเอง แรงกระเพื่อม ก็เกิดขึ้นมาจากฝุ่นควัน!

“หมัดทลายใต้หล้า! ”

ทันใดนั้น ราวกับว่ามีเก้าลำแสง ส่องสว่างขึ้นมาจากฝุ่นควัน

อาจารย์ถิงยวนเองก็แทบจะบีบที่วางแขนของเก้าอี้จนแตกละเอียดแล้ว!

บนท้องฟ้า เทียนหยาจื่อมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ผู้อาวุโสกี่คนที่อยู่ด้านข้างก็อุทานขึ้นว่า: “นี่คือ......ของเทพอักษรนั่น”

เทียนหยาจื่อยิ้มและพูดว่า: “ถูกต้อง พวกนายไม่ได้มองผิดไป! ”

คนที่มองเห็นอย่างเข้าใจ ต่างก็พากันตื่นตะลึงกันไปหมด

ส่วนคนที่มองไม่เข้าใจนั้น ก็แสดงสีหน้าที่งุนงง

แต่สิ่งเดียวที่พวกเขารับรู้นั้นก็คือ ลู่ฝานเป็นฝ่ายชนะแล้ว!

หานสงหัวเราะเสียงดัง พร้อมกับยกชูกระจกจำภาพ!

ผู้ตรวจการแปดมีใบหน้าที่มีสีสันสดใสร่าเริง ราวกับว่าเปิดร้านย้อมสีผ้าอย่างไรอย่างนั้น

ดูเหมือนว่า ลู่ฝานในวันนี้ จะโด่งดังมีชื่อเสียงไปทั่วเมืองหลวงแล้ว! มีชื่อติดลำดับรายชื่อยังไม่ถือว่าเท่าไร เรื่องที่สามารถประลองเอาชนะนักบู๊ในอันดับรายชื่อได้ต่างหาก ที่ทำให้เขามีชื่อเสียงอย่างแท้จริง อีกทั้งตั้งแต่เริ่มต้นจนสิ้นสุด ลู่ฝานยังไม่ได้นำกระบี่ออกมาใช้เลย!

ฝุ่นควันจางหายไปจนหมด แสงสว่างก็หุบดับลงมา

ลู่ฝานยังคงยืนอยู่ตรงนั้น พร้อมกับปัดฝุ่นละอองบนร่างของเขา โดยแสดงออกทุกท่วงท่าอย่างเฉยเมยและไม่สะทกสะท้าน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า