เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 987

ที่ห้องยาเจดีย์ยา

วันที่สงบ ชีวิตยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ

เภสัชกรมาใหม่อย่างลู่ฝาน เป็นที่รู้จักของผู้ฝึกชี่ในห้องยาอย่างรวดเร็ว

อีกทั้งเรื่องสำคัญที่ลู่ฝานแยกประเภทสมุนไพรในวันเดียว ก็แพร่กระจายไปทั้งห้องยาอย่างรวดเร็ว เป็นนักบู๊แต่คุ้นเคยกับสมุนไพรขนาดนี้ ทำให้คนจำนวนไม่น้อยรู้สึกประหลาดใจ

โดยเฉพาะผู้ฝึกชี่ที่ฝึกฝนอยู่ในห้องยา ส่วนใหญ่ยังเป็นนักเรียนที่ยังฝึกไม่สำเร็จครบถ้วน

อายุน้อย เอาแต่ใจ ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา คือคุณสมบัติดีที่พวกเขามีเหมือนกัน

ดังนั้นวันต่อมา ลู่ฝานจึงดึงดูดผู้ฝึกชี่ที่อยากรู้กลุ่มหนึ่ง มาที่เจดีย์สีขาว

“นายคือลู่ฝาน เภสัชกรที่มาใหม่เหรอ”

“นายรู้เรื่องสมุนไพรจริงเหรอ”

“ลู่ฝาน นายเป็นนักบู๊ไม่ใช่เหรอ มาทำอะไรที่เจดีย์ยา นายแน่ใจเหรอว่าเป็นเภสัชกรได้”

เด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งพูดกับลู่ฝานเสียงจ้อกแจ้กจอแจ

คนพวกนี้ส่วนใหญ่อายุน้อยกว่าลู่ฝาน อายุมากสุดก็รุ่นเดียวกับลู่ฝาน อายุน้อยสุดแค่ 7-8 ปีเท่านั้น

ลู่ฝานฟังเสียงเอะอะของพวกเขา ยิ้มแล้วพูดอย่างไม่โกรธเคืองว่า “พวกนายมาเอาสมุนไพรใช่ไหม ถ้ามาเอาสมุนไพรก็ตามสบายเลย ถ้าสงสัยว่าผมมีคุณสมบัติเป็นเภสัชกรไหม พวกนายไปถามผู้ดูแลเฮ่อจงไม่ดีกว่าเหรอ”

เด็กน้อยสองสามคนมองหน้ากัน ไม่พูดอะไร

พวกเขาไม่กล้าสงสัยการตัดสินใจของผู้ดูแลเฮ่อจงหรอก เพราะพวกเขาจำนวนไม่น้อย ล้วนเป็นศิษย์ของอาจารย์เฮ่อจง

หลังจากนั้นผู้ฝึกชี่ที่มีอายุมากหน่อยพูดว่า “ใช่ พวกเรามาเอาสมุนไพร ในเมื่อนายเป็นเภสัชกร งั้นนายต้องช่วยแก้ปัญหาเกี่ยวกับเรื่องสมุนไพรของพวกเราได้แน่ๆ”

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “ได้อยู่แล้ว”