เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 108

ตอนที่ 108 เลื่อนตำแหน่งเป็นรองประธาน1

ดวงตาของซุนจุนฮาวมองที่เธออีกครั้ง แต่เธอหลบสายตา

ความจริงแล้ว เธอสงสัยเรื่องของยี่เฟิงมากกว่าเรื่องของซุนจุนฮาวซะอีก

เธอสงสัยว่าในวันนั้นซุนจุนฮาวขับรถไปรับยี่เฟิงไปไหน? เธอสงสัยว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ยี่เฟิงจะเป็นอย่างไรบ้าง?

แต่อย่างไรก็ตาม ทุกความสงสัยของเธอ ไม่สามารถถามออกไปได้

"พ่อค่ะ! งานต้อนรับจะจบได้รึยัง? ทำเอาทั้งบริษัทวุ่นวายไปหมด และยังส่งผลกระทบต่อการทำงานของทุกคนอีก!" กู้อันขีที่อดทนมาตั้งแต่เช้า ในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา

กู้เซิงเทียนเหลือบมองที่กู้อันขีอย่างไม่พอใจ และดึงเธอมากระซิบ "ลูกไม่รู้รึไงว่าพี่สาวของลูก ตอนนี้เป็นคู่ออกงานของประธานเป่หมิง? ทำให้เธอไม่พอใจจะมีผลดีอะไร? เก็บสีหน้าให้ดีหน่อย!"

กู้อันขีถูกว่ากล่าวโดยพ่อของเธอ และทำท่าทางดีขึ้นมาเล็กน้อย

แต่การแสดงออกบนใบหน้าและการแสดงออกถึงความไม่พอใจที่รุนแรง ยังคงบ่งบอกถึงอารมณ์ของเธอ

ท่าทางเหล่านั้นล้วนอยู่ในสายตาของกู้ฮอน

ในฐานะคนนอก เห็นพ่อลูกของบริษัทกู้ซื่อที่หน้าแดงหูแดงเผชิญหน้ากัน

ซุนจุนฮาวมองไปที่พ่อลูกของบริษัทกู้ซื่อ และมองไปที่กู้ฮอน ก่อนพูดขึ้นเบาๆ "รองประธาน บริษัทกู้ซื่อมีความสำคัญกับคุณขนาดนั้นเลยเหรอครับ?"

กู้ฮอนชะงัก

เงยหน้าขึ้น และมองซุนจุนฮาว เธอไม่คิดว่าเขาจะถามขึ้นอย่างกะทันหัน

และประโยคนี้ เป่หมิงโม่ก็ได้ถามเธออยู่หลายครั้ง บริษัทกู้ซื่อมีความสำคัญกับเธอขนาดนั้นเลยเหรอ?

"คือ......" เธอยิ้มอย่างโศกเศร้า เมื่อคิดถึงเป่หมิงโม่ หน้าผากของเธอปวดเล็กน้อย ดูเหมือนว่าในชีวิตของเธอ คำว่า "เป่หมิงโม่" จะชอบปรากฏขึ้นโดยไม่ตั้งใจตลอด "ที่ปรึกษาซุน ทำไมถึงถามอย่างนั้นล่ะค่ะ?"

ดวงตาสีดำของซุนจุนฮาวกระพริบ "บริษัทกู้ซื่อที่จริงถูกขับออกจากทีมของบริษัทเป่หมิงแล้ว และรองประธานก็มีวิธี ที่ทำให้ประธานเป่หมิงเปลี่ยนใจ! รองประธานคงต้องใช้อยู่หลายวิธีเลยสินะครับ? ถ้าบริษัทกู้ซื่อไม่สำคัญ ทำไมรองประธานถึงได้ดิ้นรนขนาดนั้น?"

"งั้นเหรอคะ? แม้แต่คุณก็คิดอย่างนั้นเหรอ?"

เธอยิ้มอย่างขมขื่น คนทั้งโลกจะรู้ได้อย่างไร ว่าพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอทั้งคู่ทรยศต่อเธอ จะพูดความเจ็บปวดแบบนั้นออกมาได้อย่างไร?

ซุนจุนฮาวมองการแสดงออกที่เยือกเย็นของเธอ และชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ก็ได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว

"ผมไม่ได้คิดอย่างนั้นครับ แต่มีคนคิดอย่างนั้น" ซุนจุนฮาวพูดขึ้น

"มีคนคิดอย่างนั้น? ใครค่ะ?" อยู่ๆเธอก็นึกขึ้นได้อยู่ชื่อหนึ่ง แต่ไม่ได้ถามออกไป

ซุนจุนฮาวสังเกตเห็น "คุณเดาถูกแล้วไม่ใช่เหรอ?"

"เปล่า......ฉันเดาไม่ออก" เธอกลัวว่าจะถูกมองออก ก่อนรีบหันหลังกลับ และเดินจากไป

ซุนจุนฮาวพูดขึ้นจากด้านหลังเธอ "คุณเดาถูกแล้ว เขาจะช่วยเติมเต็มความปรารถนาของคุณ"

กู้ฮอนร่างชะงัก

ไม่กล้าที่จะมองย้อนกลับไปที่ซุนจุนฮาว มือทั้งสองกำแน่น และสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้

เขาจะช่วยเติมเต็มความปรารถนาของคุณ

ใบหน้าโกรธของกู้อันขีมองมาที่เธอทันที

เธอนำเอกสารจำนวนมาก โยนลงบนโต๊ะทำงานของกู้ฮอน

"จัดการเอกสารเหล่านี้ให้หมดด้วยนะคะ รอง ประ ธาน!"

กู้อันขียังคงทำท่าทางวางอำนาจ ในขณะนี้ อาจเป็นเพราะกลัวว่าคนเป็นพ่อจะทำอะไรบางอย่าง หรืออาจเป็นเพราะกลัวว่ากู้ฮอนจะสามารถกอบกู้บริษัทกู้ซื่อได้ เลยอาจทำให้เธอกลัว แม้ว่าคำพูดของกู้อันขีจะสำรวมอยู่ไม่น้อย แต่ท่าทางคับข้องใจกลับไม่อาจซ่อนได้

กู้ฮอนขมวดคิ้วทันที และยื่นมือไปหยิบเอกสารมาเปิดดู

"สิ่งเหล่านี้เป็นความรับผิดชอบของที่ปรึกษาซุน"

ในความเป็นจริงแล้ว เธอจะรู้เรื่องการก่อสร้างได้ยังไง?

แต่เป่หมิงโม่ทำให้เธอรู้ว่า ตราบใดที่ความสัมพันธ์นั้นแน่นพอ พื้นหลังนั้นแข็งแรงพอ แม้ว่าจะไม่มีความรู้อะไรเลย ก็สามารถอยู่ในตำแหน่งที่สูงได้

"โอ้ -" กู้อันขีเย้ยหยัน "อย่าคาดหวังอะไรจากซุนจุนฮาวเลย! เขาเป็นเพียงสุนัขที่บริษัทกู้ซื่อเลี้ยงไว้เท่านั้น!"

กู้ฮอนขมวดคิ้ว รู้สึกไม่ยุติธรรมแทนซุนจุนฮาว "แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าทำไมซุนจุนฮาวถึงเต็มใจที่จะอยู่เป็นเบี้ยล่างของบริษัทกู้ซื่อ แต่ในบริษัททั้งหมด เขาเป็นคนที่รู้เรื่องการก่อสร้างมากที่สุด!"

"ฮืม ฉันสามารถบอกได้ว่าทำไม! เพราะเขาต้องการตัวฉันไง!" กู้อันขีดึงเล็บของตัวเอง ด้วยท่าทางลำพองใจ

ความแปลกใจเข้ามาในดวงตาของกู้ฮอน "เป็นไปได้อย่างไร......"

เธอคิดไม่ถึงเลยว่า จุดประสงค์ที่ซุนจุนฮาวอยู่ในบริษัทกู้ซื่อ จะเป็นอย่างที่กู้อันขีกล่าวไว้

"ทำไมมันจะเป็นไปไม่ได้เหรอ? ในเมื่อตอนที่ฉันอยู่กับยี่เฟิง เขาก็ชอบฉันแล้ว ทุกวันจะต้องหาวิธีเพื่อเอาใจฉัน และในตอนที่อยู่บนเตียง เขานั้นโรแมนติกราวกับเป็นคนละคน! หรือเธอคิดว่าเขายึดมั่นในคุณธรรมขนาดนั้น? หรือว่าผู้ชายทุกคนจะต้องชอบเธอเหรอ?"