เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 136
ตอนที่ 136 ชีวิตเหมือนละคร1
ตาของเขาจับจ้องไปที่ผิวตามตัวและหน้าที่ถูกแดดแผดเผาของเธอ
เขาอยากฟัดมันมากเมื่อเห็น แต่ต้องอดใจไว้
“นี่… มันเป็นรูปวาดทางสถาปัตยกรรมหมดเลยนี่นา ไม่ใช่ว่านายจะวาดฉันหรอกเหรอ ไม่เห็นจะมีรูปคนเลย…” เธอพูด พลางปัดหน้าจอไปมาเพื่อดูอีกรอบ
แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ
พอเธอปัดมาจนถึงหน้าสุดท้าย ก็มีนิ้วเรียวยาวเข้ามาปัดบนหน้าจออีกที
เธอมองตามนิ้วมือของเขา จนกระทั่งเห็นรูปหมาที่น่าสงสารที่อยู่บนตึกสูงตัวนึง…
เธอตาโต!
“หมาอย่างงั้นเหรอ”
เธอมองมันอย่างเหลือเชื่อซ้ำแล้วซ้ำเล่า!
ใช่จริงๆด้วย! นี่มันคือรูปหมาจริงๆ!
เธอค้อนใส่เขาทันที!
“เป่หมิงโม่… นายหมายความว่าไง”
คนหน้าหล่อตอบ “ก็รู้นิ”
“บ้าชะมัด” เธอส่งที่วาดรูปอิเล็กทรอนิกส์คืนให้เขาอย่างโกรธเคือง “ให้ฉันนั่งโดนแดดเผาอยู่ตั้งสี่ชั่วโมงเพื่อวาดรูปหมาตัวนึงเนี่ยนะ! แล้วจะยังกระดูกหมาที่อยู่ในปากมันนั่นอีก!!”
ความรู้สึกดีที่เธอมีต่อเขาได้หายไปในชั่วพริบตาเดียวเพียงเพราะแค่ลูกหมาตัวนึงเท่านั้น!!!
ทำไมเขาร้ายกาจขนาดนี้เนี่ย!
เขาใส่ที่วาดรูปอิเล็กทรอนิกส์ลงในเป้ของเขา
แล้วยกเธอขึ้นจากเก้าอี้ชายหาด โดยไม่สนใจสายตาของเธอ
หลังจากนั้นเขาก็เอนตัวลงนอนอย่างสบายใจ
“เป่หมิงโม่” กู้ฮอนผลักอกเขาอย่างก้าวร้าว “นายบ้าป้ะเนี่ย มีความเป็นสุภาพบุรุษบ้างไหมห๊า!”
เขาเยาะเย้ย พลางดึงเธอลงมาอยู่ในอ้อมกอดของเขา
จนตอนนี้ร่างของเธอทับอยู่บนร่างของเขา
เป็นอย่างงี้ตลอด ไม่เคยจะทำตัวให้ชัดเจนเลย…
เธอรู้สึกได้ถึงสายตาของคนบนชายหาด
“บ้าเอ๊ย! ปล่อยนะ!” เธออายนะ ถึงแม้เขาจะไม่ก็ตาม!
เขาเยาะเย้ยเธอต่อ แล้วเอาขาก่ายร่างของเธอไว้ ส่วนแขนก็โอบรัดเธอ พลางมองเธอแล้วพูด “ทำไม ฉันไม่ใช่ผู้มีพระคุณของเธอแล้วรึไง หรือว่าเป็นเพราะซู เธอถึงเป็นแบบนี้”
“เป่หมิงโม่ มันจะมากเกินไปแล้วนะ!”
เธอยอมรับว่าเขาเป็นคนที่มีพระคุณต่อเธอจริงๆ แต่ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกเสียดายละ ที่เขาเป็นคนช่วยชีวิตเธอจากสถานการณ์แย่ๆนั่น
แล้วนี่มันน่าโกรธไหม เธอต้องนั่งโดนแดดเผาสี่ชั่วโมงเลยนะ เพียงเพราะแค่เขาวาดหมาตัวนึงเนี่ย!
จะไม่ให้เธอโกรธได้ไง
ยังไงก็ตาม หมาที่เขาวาดนั่นทำให้เธอดูโง่มาก
แล้วมันยังปลุกให้เธอตื่นขึ้นจากฝันดีๆที่เกิดขึ้นในไม่กี่วันมานี้ด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ