เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 299

ตอนที่299 ผู้หญิงคนนี้กล้าดีจริงๆ1

เขาชำเลืองตา เหล่มองไปที่ใบหน้าเปียกชุ่มของเธอ สีหน้าต่อต้านและตื่นเต้นหลังดื่มเมา โธ่เอ้ย อาการหลังการเมาของผู้หญิงคนนี้สุดยอดจริง!

เหมือนกับเด็กที่ซุกซนไปหมด กวนเธอให้ถึงที่สุด!

พอมาถึงห้องนอน——

เขาโยนเธอไปบนหัวเตียง

น้ำบนร่างกายของทั้งสองคนยังคงหยดลง ซึมไปยังผ้าปูเตียง……

“อยากเล่นเกมอื่นไหม?”เขาเข้าใกล้เธอทีละนิด กัดฟันกรามอย่างแน่น แต่ก็ทำได้เพียงแค่เกลี้ยกล่อมสมองที่เบลอๆของเธอในขณะนี้

เป็นไปตามคาด ใช้วิธีเกลี้ยกล่อมนี้ได้ดีมาก

เธอยิ้มแย้มแล้วพยักหน้า “เกมอะไรเหรอ? ฉันจะเล่นฉันจะเล่น……”

มุมปากของเขากระตุกยิ้มด้วยความร้ายกาจ คลานไปถึงตรงหน้าเธอ ทับเธอไว้——

เล่นเกมส์แทงเข้าหลุมกัน

“มันคือเกมอะไร……จะเล่นยังไง…… ”เธอได้ฟังแล้วทำหน้างุนงง……

“โอ้ย——”เสียงกรีดร้องของเธอเกือบทำแก้วหูเขาแตก……

“เจ็บเจ็บเจ็บเจ็บ……”

เธอขมวดคิ้ว ผลักเขาออกอย่างแรง ตะโกนด้วยความโกรธ “ฉันไม่เล่นเกมนี้แล้ว……น่ารำคาญ……หลีกไป……เจ็บเหลือเกิน……”

สองปีที่ผ่านมา เมื่อคิดถึงฉากนี้ เขาคิดจนร่างกายปวดร้าวไปหมด

มีแค่ผู้หญิงคนนี้ ถึงจะกระตุ้นความรู้สึกที่เร่าร่อน ความบ้าคลั่งได้อย่างง่ายดาย

เขาไม่รู้ว่านั้นคือความรักหรือเปล่า เขารู้แค่ว่า นอกจากกู้ฮอนแล้ว ในโลกนี้ไม่มีผู้หญิงคนที่สองแล้วที่สามารถทำให้เขาบ้าคลั่งแบบนี้อีก……

มีเพียงเธอเท่านั้น ที่ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองใช้วิธีผู้ชายคนนึงที่ใช้กับผู้หญิงคนนึง

มีเพีงเธอเท่านั้น ที่ยั่วยุความโกรธของเขาที่ซ่อนอยู่ภายใต้หน้ากากอันสงบนิ่งอย่างนับครั้งไม่ถ้วน!

มีเพียงเธอเท่านั้น ที่ทำให้เขาไม่ใช่เป่หมิงโม่ที่เย็นชาไม่แยแสอีกต่อไป เหมือนสิงโตที่อารมณ์ร้อนจนสามารถกระตุ้นความโกรธให้ระเบิดออกมาอยู่ตลอดเวลา และสูญเสียการควบคุมตัวเอง……

ชั่วครู่หนึ่ง เขารู้สึกกลัวความรู้สึกแบบที่ไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของเขาแบบนี้ คำว่าควบคุมไม่ได้สำหรับเขาแล้ว เป็นเรื่องที่รู้สึกไม่มีความปลอดภัยอย่างยิ่ง

เขาตักเตือนตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า ต้องห่างจากผู้หญิงคนนี้ แต่ทำไม——

ทันทีที่พบเจอเธอ ก็เข้าหาเธอโดยหักห้ามไม่ได้……

คุณกู้ในขณะนี้นิสัยเป็นเหมือนเด็กไปแล้ว กระโดดอย่างกระวนกระวายเมื่อเธอร้องเจ็บออกมา!

ปึงๆปังๆ ตูมๆต้ามๆ เอะอะโวยวาย

เธอเจ็บจนตะโกนร้องออกมา ดิ้นรนอย่างตกใจ และหยิบนาฬิกาบนหัวเตียงขึ้นมา——

ปึ้ก!

เป่หมิงโม่รู้แค่ว่าปวดด้านหลังศีรษะขึ้นมา!

ส่วนที่เป็นแผลเก่าจากช้อนรองเท้าครั้งก่อน ทีนี่ได้รับบาดแผลใหม่เพิ่มมาอีก……

เขาลืมตาขึ้น จ้องมองไปที่ผู้หญิงข้างตัวนี่อย่างไม่กล้าพูดออกมา แข็งทื่อทันที……

เหลือบไปที่นาฬิกาปลุกขนาดใหญ่ที่อยู่ในมือของเธอ โธ่เอ้ย!

มันคือโลหะอีกแล้ว!

กัดฟันแน่น “ผู้หญิง เธอ……”

ไม่มีใครคาดถึงเลยว่า สองปีที่ผ่านมา พวกเขานอนกอดกันครั้งแรก แท้จริงแล้วเป็นการทำอะไรที่อึดอัดใจมาก……

ไม่มีใครรู้เลยว่า ตอนตื่นเช้ามาจะเป็นเช่นไร

เพียงแค่ว่า ความฝันในคืนนี้ เขามีกันและกันในที่สุด

หวังว่าครั้งนี้ พวกเขาจะรักษาความสุขระยะสั้นในฝันนี้ไว้

*

ท้องฟ้า สว่างในที่สุด

หิมะที่ตกไปทั้งคืน ได้หยุดลงแล้ว

พื้นดินถูกปกคลุมด้วยหิมะที่ไม่หนาเท่าไหร่

ฉิงฮัวได้ถือเสื้อโค้ทไว้ตัวนึง ถือที่เก็บความร้อนตามเวลาปกติ มาถึงข้างล่างตึก

ในกล่องเก็บความร้อน คืออาหารเช้าที่ซื้อให้เจ้านาย

ข้าวต้มไก่และหอยเป๋าฮื้อ

เขาขยับเพื่อตั้งตัว มุมคิ้วลงมาถึงขากรรไกร ยังหลงเหลือรอยช้ำของเมื่อคืนอยู่……

ใบหน้าเขาในขณะนี้ กลับคืนสู่ความเกรงขามในอดีตที่ผ่านมา เพียงแค่เหลือบมองไปยังตึกใหม่ที่เป่หมิงโม่เพิ่งซื้อได้ไม่นานนี้ ตึกเก่าที่ไม่มีลิฟต์ เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างลึกๆ

ไม่รู่ว่าเมื่อคืน สุดท้ายเจ้านายกับคุณกู้จะเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?

ฉิงฮัวรู้แค่ว่า เมื่อคืนเขาได้ถูกคนกระทืบอย่างน่าสงสัยมาก……

ถือกล่องเก็บความร้อนไว้ เขาเดินด้วยฝีเท้าที่เจ็บปวด เดินขึ้นบันไดทีละก้าวๆ……