ตอนที่319 การออกเดตที่น่าเศร้า1
“บอกไม่ให้นายไปยุ่งกับเธอ แต่นายดันไม่ฟัง” เป่หมิงโม่โกรธจริงๆ จ้องเพื่อนรักที่ใจไม่สู้คนนี้ เขาโกรธมาก จนอยากจะหั่นเขาเป็นชิ้นๆ “เมื่อครู่ มือข้างไหนที่จับมือเธอ จะทำเองหรือจะให้ฉันเป็นคนทำ”
“ฮือๆ……” ชูหยุนเฟิงจับท้อง เจ็บจนหน้าเหยเก เขารู้ว่าดีว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด ใครบอกให้เขาเป็นคนปากเร็ว ช่วยเฟยเอ๋อ แต่กลับทำให้ผู้หญิงอีกคนต้องตกนรกทั้งเป็น
“ฉัน ฉันทำเอง……” เขาเบ้ปาก หน้าตาน้อยใจ มองมือขวาที่เพิ่งจับมือของกู้ฮอนอย่างชะงัก ไม่ยุติธรรมเลย เธอเป็นคนจับมือเขาเองแท้ๆ…… “อะไรกัน เป่หมิงเอ้อ มือขวายังต้องใช้จับตะเกียบกินข้าวนะ……โอ้……”
ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องน่ากลัวดังออกมาจากห้องน้ำ……
*
เวลาค่อยๆผ่านไป กู้ฮอนมองที่นั่งข้างๆ ก็อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้
ชูเอ้อคนนั้นคงไม่ได้ท้องเสียจริงๆหรอกนะ
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วกดเบอร์โทร……
เสียงรอสายดังอยู่นาน อีกฝ่ายถึงกดรับสาย——
“……ฮัลโหล……” เสียงต่ำของชูหยุนเฟิงดังขึ้นมา ท่าทางดูอ่อนแอมาก
เห็นได้ชัดว่าเสียงนั้น เป็นท่าทางที่‘ถ้าไม่ใช่ท้องผูกก็คงถ่ายจนเข่าอ่อน’
เธอขมวดคิ้วแน่น “หยุนเฟิง นายโอเคไหม หนังใกล้จะจบแล้วนะ”
“……” ชูหยุนเฟิงชะงัก เขาพูดออกมาอย่างระมัดระวัง ดูเหมือนกำลังทนความเจ็บปวดบางอย่างอยู่ “คือ……ฮอนฮอน……ฉันมีเรื่องด่วน อยู่เป็นเพื่อนเธอไม่ได้แล้ว อีกสักพักฉันจะให้คนไปส่งเธอกลับนะดีไหม……”
กู้ฮอนไหล่ตก “หยุนเฟิงนายไม่เป็นอะไรจริงๆนะ ท้องเสียหรือ”
“หา……เปล่า ไม่ใช่……” เสียงทางโทรศัพท์ของชูหยุนเฟิงเกือบจะร้องไห้แล้ว
“แบบนี้เอง” กู้ฮอนรู้สึกว่าชูหยุนเฟิงดูเขินจริงๆ ดูไม่เหมือนชูเอ้อที่เมื่อก่อนพอเห็นผู้หญิงสวยเป็นต้องตัวติดหนึบเลยสักนิด เป็นเพราะความสัมพันธ์ของเธอกับเป่หมิงโม่ เลยเป็นเหตุผลให้เขาไม่กล้าหรือ อาจจะพูดได้แบบนั้น ชูหยุนเฟิงให้ความสำคัญเพื่อนอย่างเป่หมิงโม่หรือ ในเมื่อเป็นแบบนั้น เธอก็จะไม่บังคับเขาแล้ว “เอางั้นก็ได้ นายมีธุระก็ไปก่อนเถอะ……ฉันไม่ต้องการให้คุณส่งคนมารับ เพราะฉันยังมีเดทต่อ……”
“อ้อ……” ชูหยุนเฟิงตะลึงทันที เขาพูดเสียงดัง “หา เธอ เธอมีเดทต่ออีกหรือ”
ชู่……
เหมือนว่ากู้ฮอนได้ยินเสียงหายใจสองเสียงทางโทรศัพท์
หรือเธอคิดไปเองนะ
“อืม นายอยู่กับฉันต่อไม่ได้ งั้นฉันคงต้องเรียกคนอื่นมาแทนแล้ว……” เธอตอบกลับมาอย่างสบายใจ
“……งั้น เธอจะเรียกใครมาหรือ” ภายใต้แรงกดดันบางอย่าง ชูหยุนเฟิงจึงถามขึ้น
“ไม่รู้อ่ะ อาจจะเป็นหยินปู้ฝัน ยางจะเป็นยี่เฟิง……อาจจะ……”
เธอยังพูดไม่ทันจบ ก็ได้ยินเสียงร้องน่ากลัวของชูหยุนเฟิง “โอ้ๆๆ เธอไม่ต้องเรียกพวกเขามาแล้ว ฉันจะรีบไป……”
ตื๊ดๆๆ สายตัดไปแล้ว
กู้ฮอนมองโทรศัพท์ด้วยความตกใจ อดที่จะยิ้มมุมปากไม่ได้ เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่า ชูหยุนเฟิงคนนี้น่าสนใจขึ้นมานิดหน่อย
เธอไม่รู้เลยว่า ชายที่อยู่ในห้องน้ำคนนั้น ชูหยุนเฟิงกำลังร้องไห้ เขากำลังถูกเป่หมิงโม่ทรมานอยู่……
“เป่หมิง เป่หมิงเอ้อ……นายจะให้ฉันเดทกับฮอนฮอนต่อจริงๆหรือ……”
เป่หมิงโม่มองชูหยุนเฟิงด้วยสายตาน่ากลัว: “ถ้าเทียบกับให้เธอไปเดทกับผู้ชายคนอื่นมั่วๆ ฉันยอมให้เป็นนาย”
อย่างน้อยๆหยินปู้ฝันกับเป่หมิงยี่เฟิงก็ชอบเธอจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ