ตอนที่322 มองหาแรงบันดาลใจ2
ผนังบางมาก
ที่เก็บเสียงก็ไม่ค่อยดี
ห้องแคบนิดเดียว……
เป่หมิงโม่มองด้วยสายตารังเกียจ สภาพเลวร้ายจนเขาเกือบจะวิ่งออกมาจากประตู
แต่คิดไม่ถึง ตอนที่เขาเพิ่งจะนั่งลงบนเก้าอี้ที่ปูด้วยผ้าขนหนู ก็มีเสียงหยอกล้อของกู้ฮอนลอยมาจากข้างห้อง——
“……โอ๊ย……หยุนเฟิงน้อย นายไม่ต้องอายหรอก……คิดเสียว่าฉันเป็นอากาศแล้วกัน……นายดูสิว่าพี่สาวคนนั้นใจกว้างแค่ไหน……มาๆๆ รีบแสดงออกมาได้แล้ว ในฐานะที่เป็นลูกผู้ชาย ตอนที่ซื้อบริการมีความรู้สึกยังไง……วางใจเถอะ ฉันไม่ได้เห็นผู้ชายเปลือยเป็นครั้งแรกหรอก……ว้าว รูปร่างของนายกับไอ้บ้าเป่หมิงโม่เท่าๆกันเลย……”
เป่หมิงโม่หน้าซีดทันที
ในห้องข้างๆ ใบหน้าของชูหยุนเฟิงหน้าแดงสลับขาวหมดแล้ว
เขาจ้องกู้ฮอนอย่างโหดร้อย ผู้หญิงคนนี้กลับนั่งอยู่ตรงมุมกำแพง ยกขานั่งไขว่ห้างอย่างสบายๆ ในมือถือแท็บเล็ต และเปิดเลนส์กล้องออกอย่างเปิดเผย……
ในใจของชูหยุนเฟิงกำลังร้องไห้ ใบหน้าขมขื่น
ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงของเป่หมิงเอ้อ เขาจะตีก็ผิด จะด่าก็ผิด จะเชื่อฟังก็ผิด ไม่เชื่อฟังก็ยิ่งผิด……
“……ถอดอีกไม่ได้แล้ว……” ชูหยุนเฟิงเบ้ปาก ตอนนี้ทั้งตัวเขาเหลือแค่กางเกงในอยู่ตัวเดียว เป็นตายยังไงก็ไม่ยอมถอดอีกแล้ว……
ถึงตอนนี้ เขาถึงเพิ่งจะเข้าใจในประโยคที่ว่า ไม่สามารถหนีพ้นเวรกรรมที่ทำไว้ได้อย่างลึกซึ้ง
กู้ฮอนแอบยิ้ม: “เธอเที่ยวให้สบายใจเถอะ เรื่องค่าใช้จ่ายฉันจัดการเอง นายควรรู้สึกเป็นเกียรตินะ หนังสือเล่มที่สองของฉัน จะมีนายเป็นต้นแบบผลงานเชียวนะ……”
“หา……” ชูหยุนเฟิงตกใจจนคางเกือบจะหล่นถึงพื้น “ผล ผลงาน”
กู้ฮอนพยักหน้า “ฉันอยากเขียนหนังสือที่เกี่ยวกับชายโฉด ฉะนั้นฉันเลยต้องรวบรวมข้อมูลให้เยอะๆหน่อย……นายก็รู้ว่าชีวิตก่อนหน้าของฉันมันล้มเหลวมาก ได้รู้จักแค่ชายโฉดนิสัยรักสะอาด และปากคอร้ายอย่างเป่หมิงโม่ แต่ฉันไม่อยากเอาเขามาเป็นต้นแบบในการเขียน……”
เป่หมิงโม่ที่แอบฟังอยู่ พอได้ยินกู้ฮอนที่พูดวิจารณ์เขาแบบนั้น ก็โกรธจนหน้าเขียว……
“เดี๋ยวก่อนนะ” หน้าผากชูหยุนเฟิงมีเหงื่อซึมออกมา เขามองกู้ฮอนด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ “ชายโฉด ฮอนฮอน เธอมองฉันเป็นชายโฉดเชียวหรือ แล้วยังจะเอาฉันเขียนลงไปในหนังสืออีก”
หนังสือเล่มแรกของกู้ฮอน《Years when his father couldn't do it》ที่สร้างความฮือฮา ชูหยุนเฟิงก็เคยได้ยินมาว่า เป็นเพราะหนังสือเล่มนั้น ตอนนี้เป่หมิงโม่จึงถูกบรรดาพวกคุณแม่ทั้งหลายโจมตีอย่างรุนแรง……
เรียกได้ว่าเป็นการสูญเสียชื่อเสียงไปตลอดชีวิตจริงๆ
ถ้าเขาถูกกู้ฮอนเขียนลงไปในหนังสือเล่มที่สองของเธอ เขาชูเอ้อยังจะมีชีวิตต่อไปได้อีกหรือ
บทเรียนจากอดีต ชูหยุนเฟิงจะไม่ระวังไม่ได้
“แหะๆ ประเด็นก็คือ ไม่ชอบให้ฉันมองว่านายเป็นชายโฉด แล้วก็ไม่ชอบให้ฉันเขียนนายลงไปในหนังสือ” กู้ฮอนหรี่ตาแล้วถาม
“ไม่ชอบหมดนั่นแหละ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ