เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 365

ตอนที่ 365 ฉันตอบตกลงแต่งงานกับคุณ1

ใครจะคาดคิด ร่างเล็ก ๆ ของหนุ่มน้อยสองคนอยู่หน้าประตูนั้น ตามด้วยเสียงเพลงแห่งความตายจากโทรศัพท์ หนุ่มน้อยคนหนึ่งกำลังส่งเสียงร้องไห้ทั้งน้ำตา และอีกคนก็กำลังหลั่งน้ำตาอย่างเงียบ ๆ

แต่ว่าหนุ่มน้อยทั้งสองหน้าตาดูหล่อเหลามาก และหน้าตาทั้งสองเหมือนกันทุกประการ แต่นี่ไม่ใช่ประเด็น

ประเด็นก็คือ......

หนุ่มน้อยสองคนต่างก็สวมหมวกทรงสูงไว้

แล้วแต่งตัวชุดผ้าดิบ

หนุ่มน้อยที่หลั่งน้ำตาเงียบ ๆ คนนั้น มือถือกระดานไม้เล็ก ๆ ที่เหมือนการ์ดวิญญาณ......

บนกระดานไม้นั้นถูกสลักด้วยตัวหนังสือที่บิด ๆ เบี้ยว ๆ :สู่สุคติคุณพ่อเป่หมิง

และหนุ่มน้อยที่ส่งเสียงร้องไห้เสียงดังทั้งน้ำตานั้น ได้ห้อยรูปคนที่ถ่ายก่อนตายไว้กลางอกเขา......

หืม......

ไม่ผิด คือรูปถ่ายก่อนเสียชีวิต

แต่คนในรูปนั้น......ทุกคนต่างพากันตกใจ มันเป็นรูปของเป่หมิงโม่ได้ยังไง

นี่มันสายฟ้าจากท้องฟ้าสีครามเหรอ

ที่จริงแล้วรูปใบนี้ อยู่ในแฟ้มเอกสารที่กู้ฮอนนั่งแท็กซี่ส่งมาก่อนหน้านี้นี่เอง

เมื่อหยางหยางเห็นแขกที่มาร่วมงานพากันออกมาดู เขาก็ยิ่งแสดงอารมณ์กันเข้าไปใหญ่……

“ฮื้อ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ...... ฮื้อ ๆ ๆ ๆ ๆ…… พ่อของผมตายแล้ว......เขาตายอย่างน่าสงสารอ้า อ้า ๆ ๆ ๆ ...... ชื่อของเขาคือเป่หมิงโม่ แต่วันนี้เขาขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดแล้ว......ทิ้งพวกผมสองคนพี่น้องไว้เป็นเด็กกำพร้า......ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานศพของพ่อผมนะครับ......ฮือ ๆ ๆ ๆ ๆ ......”

อะ อะ อะไรนะ

ลูกตาของทุกคนแทบจะกระเด็นออกมาจากเบ้าตา

งะ งานศพเหรอ

แถมยังเป็นคุณชายเป่หมิงเอ้อด้วยเหรอ

นี่มันเรื่องอะไรกัน

คุณชายเป่หมิงเอ้อเพิ่งจัดงานหมั้นเมื่อสักครู่นี้เองไม่ใช่หรือ

เมื่อสายตาทุกคนหันกลับไปมองเป่หมิงโม่ เพิ่งสังเกตเห็น และไม่รู้เมื่อไหร่กัน เป่หมิงโม่ได้ยืนอยู่ท่ามกลางแขกเหล่านั้นแล้ว และสายตาของเขากำลังเพ่งมองหนุ่มน้อยสองคนที่สวมชุดผ้าดิบไว้ ด้วยสีหน้าที่โมโหมาก......

ณ เวลานั้น......

หยินปู้ฝันจูงมือกู้ฮอนไว้แล้วค่อย ๆ เดินเข้าไปหาหนุ่มน้อยสองคนนั้น......

ด้วยพริบตากู้ฮอนก็สามารถเห็นเป่หมิงโม่ที่ยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มคนนั้น และเฟยเอ๋อผู้หญิงหน้าซีดที่ยืนอยู่ข้างกายเขา

นิ้วมือกู้ฮอนกระตุกเล็กน้อย เธอจับมือหยินปู้ฝันไว้แน่น ๆ แล้วยืดเอวให้ตรง

แต่แล้ว เมื่อช่วงขณะที่มองเห็นลูกชายทั้งสองนั้น เธอถึงกับตกใจตาค้างเลย

หยินปู้ฝันเอนตัวมาข้างหูเธอ ยิ้มแล้วกระซิบพูด “อย่าตกใจ คุณต้องการเล่นการแสดงที่ยอดเยี่ยมกับเด็ก ๆ ด้วยกันไหม”

การแสดงยอดเยี่ยม?

กู้ฮอนเพิ่งจะตามทัน ที่แท้ไอ่เด็กสองคนนี้กับหยินปู้ฝัน มีการวางแผนกันก่อนหน้านี้นี่เอง......

“คุณแม่ครับ…...”

เสียงของหยางหยางตะโกนเรียกอย่างตื่นเต้น มือเล็ก ๆ พยายามปาดน้ำตาเทียมออกจากแก้มน้อย จากนั้นยิ้มแล้วพูดกับแขกที่มาร่วมงานของเป่หมิงโม่......

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ