ตอนที่ 396 หลายปีมานี้รบกวนเธอด้วย2
รถขับเร็วมาก มาถึงร้านเครื่องประดับในพื้นที่
ลงรถ เขาก็จับมือหล่อนแน่นๆ เข้าไปที่ร้านเครื่องประดับนี้
“.....” การกระทำแบบนี้สำหรับกู้ฮอนเองแล้ว ไม่แปลกใจอะไรละ ตอนนี้คิดอยู่อย่างเดียว “ เมื่อไหร่เธอถึงจะปล่อยฉันกลับไปหาแอนนิ?”
เขาไม่ตอบ แล้วเดินไปที่หน้าเคาน์เตอร์
แสงระยิบระยับของเครื่องประดับนั้นโดนแสงไฟแล้วแยงตาหล่อนเกือบบอด
พนักงานยิ้มๆแล้วเดินมา :“ คุณผู้หญิง คุณผู้ชาย ไม่ทราบว่าให้ช่วยอะไรมั้ย?”
“ผมจะเอาแหวน” เขาใช้ภาษาอังกฤษตอบอย่างเท่ๆ
กู้ฮอนนิ่ง
“ได้เลย “ ทางร้านเอาเครื่องประดับสวยหรูออกมา
เป่หมิงโม่กวาดมองแล้ว ไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่
แต่ดันไปมอง อันที่ไม่หรูหราเท่าไหร่ ดีไซน์ก็ออกเรียบๆเป็นแหวนเพชร ดึงดูดเขาไว้
นั้นเป็นแหวนคู่ชายหญิง แหวนคู่นี้เพชรนั้นอยู่ติดกัน ดูเหมือนเป็นเหล็กชิ้นเล็กๆที่คุณภาพดี
นิ้วมือเรียวยาวของเขาชี้ไปที่แหวนคู่นั้น “ ผมจะเอาคู่นี้!”
“ได้เลย! รสนิยมของคุณผู้ชายดีมากเลย! ถึงแม้คนดีไซน์แหวนคู่นี้ยังเป็นมือใหม่ แต่ดูออกว่าอนาคตนั้นก้าวไกล และของที่เขาดีไซน์นั้นก็ต้องดีมากแน่ๆ”
แต่เป่หมิงโม่นั้นไม่ได้สนใจตรงนี้
แล้วจับนิ้วมือของหล่อน พูดกับพนักงาน “เอาเบอร์ 11 ให้หล่อน”
“ไม่มีปัญหา”
*
ซื้อแหวนเสร็จ เป่หมิงโม่ก็จูงมือกู้ฮอนกลับเข้ารถเหมือนเดิม
ตลอดการซื้อนั้นไม่เลย10นาที
แต่กู้ฮอนรู้สึกมันนานมาก นานเหมือนศตวรรษ......
สมองนั้นว่างเปล่าเป็นสีขาว นายนี้อยากทำอะไรกันแน่?
ในขณะที่หล่อนเมอลอย จู่ๆ ก็มีอะไรเย็นๆสวมอยู่ที่มือด้านขวานิ้วนางหล่อน
หล่อนรีบถอยหลัง ตามด้วยเขาจับไว้แน่น เสียงแอบโมโหหน่อยๆ “สวมไป แล้วอย่าคิดถอดออกมาอีก!”
หล่อนก้มมอง ไซร์นั้นพอดีนิ้ว เหมาะกับนิ้วมือขาวๆของหล่อน สวยมากๆ
แล้วใจหล่อนนั้นก็สั่นๆ...
ไม่คิดว่า เขาดันซื้อแหวนให้หล่อน!
เขารู้หรือไม่ การให้แหวนหมายความว่าอะไร?!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ