เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 398

ตอนที่ 398 อาการที่เหม่อลอย2

“หลายปีมานี้ ฉันวนเวียนอยู่เขตเกิดตาย แต่สุดท้ายก็รอดมาได้! นั้นเป็นเพราะฉันเอาแต่นึกถึงช่วงเวลาที่เราอยู่สเปนด้วยกัน....และเชื่อสิ่งที่เธอให้คำสัญญาตลอด แค่ฉันรอดชีวิตมาได้ เธอก็จะแต่งงานกับฉัน...แต่ตอนนี้ ฉันลำบากมาตั้งหลายปี และอดทนมาตั้งหลายปี ตอนนี้เธอเพิ่งมาบอกฉัน ที่แท้ทั้งหมดนี้มาจบลงหมดแล้ว.... เป่หมิงโม่ในตอนนี้ ไม่ใช่เป่หมิงโม่ในตอนนั้น..... งั้นที่ฉันพยายามมาตั้งหลายปีก็เสียเปล่าสิ? โม่ ตกลงว่าเธอจะเอาไงกับฉัน? เธอจะให้ฉันทำยังไง?”

“โม่ ถ้าเป็นแบบนี้....ให้ฉันตายไม่ดีกว่าหรอ... เธอให้ฉันตายเถอะ...ฮื้ออออ..”

เฟยเอ๋อร้องไห้ และชี้ว่า ทำให้เขารู้สึกมีดแทงใจเขา...

เมื่อเฟยเอ๋อจบหัวตัวเองและชนไปที่กำแพงแรงๆนั้น เขาเห็นเลือดแดงฉานไหลเต็ม ต่อด้วยเฟยเอ๋อล้มลง...

สักพัก เขาถึงจะสามารถหาเสียงแหบตัวเองกลับมาได้—-

“เฟยเอ๋อ..... จะให้ฉันทำยังไง เธอถึงจะหยุดทำร้ายตัวเอง?”

“โม่ ลืมหล่อนไปซะ แต่งงานกับฉัน ...... เรามาเริ่มต้นใหม่กัน ได้มั้ย....”

เขาจำได้ตอนที่เฟยเอ๋อขอร้องอย่างหมดสภาพและร้องไห้

สุดท้าย เขาดันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง.....

ณ ตอนนั้น เขาเพิ่งจะรู้—

ผู้หญิงที่อยู่ในใจเขานั้น ตั้งแต่แรกถึงจบนั้นคือฮอนเอ๋อคนเดียว

ถึงแม้ไม่อยากยอมรับหรือไม่กล้ายอมรับ แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธความจริงได้

ถึงแม้—— เขาจะเหมือนที่เฟยเอ๋อพูดว่าเขารักผู้หญิงที่ชื่อกู้ฮอนแล้ว

แต่เขาดังนั้นอิจฉาหยินปู้ฝัน

อิจฉาที่หยินปู้ฝันสามารถขอหล่อนแต่งงานอย่างเปิดเผย

แต่เขาดันทำไม่ได้

อิจฉาเป่หมิงยี่เฟิงที่เป็นแสงจันทร์สีขาวในใจหล่อน

อิจฉาลูกๆทั้งสองที่เป็นคนที่หล่อนจะปกป้องทั้งชีวิต

แต่ทำไม เขาไม่ใช่อะไรสักอย่าง

แต่เสียดาย—-

ตอนที่รู้ใจตัวเองก็สายไปแล้ว

หล่อนบอกว่า หล่อนจะไม่รักเขาอีก.....

แต่เขาก็ได้รู้ว่าผู้หญิงสองคนนี้ไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้ เขาต้องเลือกแค่คนเดียว!

.......

ความทรงจำลากลับมาที่ปัจจุบัน

เขายิ้มแห้ง ยกมือข้างซ้ายขึ้น แหวนที่นิ้วนางเขาประกายระยิบระยับ ที่อยู่ในวิวพระอาทิตย์ตกดิน ทำให้แสงแหวนแยงตา....

ฮอนเอ๋อ เธอรู้มั้ย ไม่รักไม่แต่งคำๆนี้ ในที่สุดก็เป็นจริงบนตัวเธอแล้วสักที

ถึงแม้นั้นเป็นเพียงเวลาเดือนเดียวนั้นๆ

แต่เธอสามารถทำให้ฝันฉันเป็นจริงได้มั้ย....

*

“ฉันอาบเสร็จแล้ว!”