ตอนที่ 407 อวัยวะปลอมที่โดนปัดหล่น1
โม้จิ่งเฉิงขมวดคิ้ววางปืนล่าสัตว์ลง
กู้ฮอนนั้นก็แก้มบวมโกรธ เทชาแล้วจ้องมองเขาอย่างโมโห——
“ไอ่บ้า เธอพูดคำนี้มันทำร้ายจิตใจคนไปมั้ย! ป้าหรูเจี๋ยยังอยู่ตรงนี้ดีๆอยู่เลย...”
“ฮอน.....”หวีหรูเจี๋ยเรียกด้วยเสียงอ่อนโยน บอกให้หล่อนไม่ต้องใจร้อน
ต่อด้วย หวีหรูเจี๋ยลุกขึ้นจากเก้าอี้ มือทั้งคู่ที่ใส่ถุงมือสีดำขึ้นข้อแขนไว้ ยกน้ำชาขึ้นอย่างแข็งกระด้าง เดินไปตรงหน้าเป่หมิงโม่ ยื่นน้ำชา—
“โม่ แม่รู้ว่าลูกเกลียดแม่... แม่เองก็ไม่ได้หวังให้ลูกยกโทษหรือให้อภัย แต่ว่า เธออุตส่าห์มาเมืองซาบาห์ทั้งที เข้ามาแล้วก็นับว่าเป็นแขก งั้นดื่มชานั่งลงคุยกันก่อน แล้วค่อยไปมั้ย?”
เป่หมิงโม่หันไปมอง มองเห็นผู้หญิงที่ตอนนี้แก่ขึ้นเยอะว่าตอนอยู่ในความทรงจำ
เวลานั้นทิ้งร่องรอยที่หน้าหล่อน แต่สายตานั้นเบาขึ้นกว่าแต่ก่อน
เขาจำได้ตลอด ตอนเด็กๆ เวลาแม่เขามองเขานั้น ในสายตาแม่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น
แต่ตอนนี้ละ?
เขาอยากให้ความโกรธในสายตาแม่เขาที่คุ้นเคยเวลามองเขาในตอนเด็กๆ แต่ตอนนี้สูญเปล่า!
หล่อนมีสิทธิ์อะไรทำร้ายเขาตั้งหลายปี แล้วยิ้มพูดต่อหน้าเขา เข้ามาก็เป็นแขก?
จู่ๆเขายื่นมือแล้วปัดถ้วยน้ำชานั้นลงไปแรงๆ—-
ตุบ แค๊รง!
แก้วนั้นโดนปัดลงพื้น น้ำชากระจัดกระจายเต็มพื้น
ในระหว่างนั้น ยังมีอีกเสียง “ตูบ”ดังตามหลังอีกครั้ง!
ทันใดที่ถ้วยน้ำชาหล่น มือที่ใส่ถุงดำสีดำขึ้นข้อแขนนั้นก็หล่นตกลงมาพื้นด้วยเช่นกัน....
“เสียงตกใจ....” กู้ฮอนร้องตกใจ!
มองสิ่งที่หล่นลงพื้นอย่างไม่น่าเชื่อ แล้วกวาดสายตาไปมองแขนข้างซ้ายของหวีหรูเจี๋ย แขนเสื้อว่างเปล่า....
และแขนข้างขวาของหล่อนก็ใส่ถุงมือดำไว้เหมือนกัน
กู้ฮอนอึ้ง!
หล่อนแปลกใจมากตลอดว่าทำไมป้าหรูเจี๋ยเอาแต่ใส่ถุงมือไว้ตลอด คิดว่าหล่อนน่าจะมีแผลเป็นหรือว่าอะไรสักอีก!
แต่คาดไม่ถึงว่า ที่แท้นั้นคือมือแขนปลอม! ที่เหมือนจริงมาก!
บรรยากาศแข็ง!
ในสายตาของเป่หมิงโม่นั้นไม่มีความแปลกใจเลย
ผู้หญิงคนนี้ถึงแม้จะแต่งตัวสวยหรูหราแค่ไหนก็ไม่สามารถปิดบังเรื่องจริงที่หล่อนพิการไม่ได้หรอก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ