เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 439

ตอนที่439 เกิดอะไรขึ้นกับเธอทั้งสองคนกันแน่1

ในตอนที่ชุลมุนวุ่นวาย​อยู่นั้น​ เธอรับผลักเป่หมิงโม่ออกไปทันที​ แล้วมองที่ประตูห้อง——

“เฉิงเฉิง……หยางหยาง……” สิ่งที่เธอตกใจคือ​ “ลั่วเฉียว”

กู้ฮอนหน้าแดงทันที

เห็นได้ชัดว่าลั่วเฉียวก็ตกใจภาพที่เห็นหลังประตูเช่นกัน​ นิ้วมือเขาสั่น……

“ฮอน……เธอ​ พวกเธอ……” ลั่วเฉียวมองเป่หมิงโม่ด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ​ ปฏิกิริยาแรกของเธอคือ​ “เจ้าสัตว์ป่าชั่วเป่หมิงโม่​ นึกไม่ถึงว่านายจะทำกับฮอนแบบนี้​ อยากตายใช่ไหม​……ฮอนเธอไม่ต้องกลัวนะ​ ฉันมาช่วยเธอแล้ว……”

ลั่วเฉียวพูดพร้อมถอดรองเท้าแตะออก​ ท่าทางพร้อมตีแมลงสาบ​ ตีสัตว์ป่าอย่างเป่หมิงโม่คนนี้……​

“เห้ ป้าลั่วเฉียวจะทำอะไรน่ะ……” หยางหยางวิ่งมากอดขาลั่วเฉียวเป็นคนแรก​ เงยหัวเล็กๆขึ้นมา​ แล้วพูดขึ้นอย่างน่าสงสาร​ “​ยกโทษให้พ่อคนเลวของผมเถอะ​ ดูท่าทางที่เหมือนนกของเขาสิ​ แน่นอนว่าเขาเป็นประเภทสัตว์​ปีก​ ไม่ใช่สัตว์​ป่า​……ไม่อย่างนั้น​คงจะทำอาหารเช้าให้พวกเรากินไม่ได้หรอก……”

“เขาทำอาหารเช้าให้พวกเธอกินหรือ” ลั่วเฉียวตะลึง

เฉิงเฉิงเง่ยใบหน้าน่าเอ็นดูขึ้น​ “ใช่ครับ​ ป้าลั่วเฉียว​ พ่อทำอาหารเช้าอร่อยมาก……แต่น่าเสียดายที่ถูกหยางหยางกินจนเกลี้ยงหมดแล้ว ไม่อย่างนั้นจะให้คุณป้าได้ลองชิมดูแน่นอน”

“ฝันไปเถอะ” เป่หมิงโม่ทำเสียงไม่พอใจ​ ไม่ใช่ใครหน้าใครก็จะได้ลิมรสฝีมือของเขาหรอกนะ​ เขาหันกลับไปมองหยางหยางที่กำลังกอดขาของลั่วเฉียวอยู่​ “เป่หมิงซีหยาง​ ​ทำไมไม่ไว้หน้าพ่อบ้าง​ ยืนขึ้นมา”

หยางหยางทำหน้ามุ่ย​ “ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อทำอาหารเช้าให้พวกเรากินนะ​ ผมจะไม่สนใจพ่อเลย”​

หยางหยางไม่เคยเห็นลั่วเฉียวถอดรองเท้าแตะจะตีแมลงสาบด้วยท่าทางดุร้ายแบบนี้มาก่อน

ให้ตายเถอะ​ เธอเป็นหญิงแกร่งจริงๆ

“เป่หมิงโม่​ ทำไมพูดกับลูกชายแบบนี้​ นายนั่นแหละยืนขึ้นมา” กู้ฮอนตวาดเสียงต่ำ​ด้วยความโกรธ

เขาเพิ่งจะรับปากกับเธอ​ ว่าจะทำดีกับลูกๆ​หน่อย​ ไม่ทันไรก็ดุหยางหยางอีกแล้ว

กู้ฮอนทนดูไม่ได้​ เธอรีบผลักเป่หมิงโม่ออก​ ลงจากเตียง​ จัดเสื้อผ้าหน้าผมที่ยุ่งเหยิงอย่างรีบร้อน

เดินไปที่ขาของลั่วเฉียว​ แล้วดึงหยางหยางขึ้นมา

เธอหันไปยิ้มอย่างอึดอัดให้กับลั่วเฉียว​ “ลั่วเฉียว​ เธอพูดว่าจะมาพรุ่งนี้ไม่ใช่หรือ”

“ไม่เห็นหน้าเธอในช่วงปีใหม่เลยคิดถึงน่ะ วันนี้ผู้กำกับป่วยเลยถ่ายละครไม่ได้ เลยถือโอกาสแวะมาหาเธอ” ลั่วเฉียวเบ้ปาก “พอฉันกดออดประตู ลูกชายของเธอก็เปิดประตู แล้วพูดว่าเธออยู่ในห้องกับพ่อของพวกเขาเป็นเวลานานแล้ว ฉันกังวลเรื่องความบริสุทธิ์ของเธอ……โชคดีที่เปิดประตูได้ทันเวลา……”

ลั่วเฉียวกัดฟัน ยังคงจ้องเป่หมิงโม่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง ด้วยสีหน้า‘ถ้านายกล้าแตะต้องน้องสาวของฉัน ฉันเอานายตายแน่’

เป่หมิงโม่เลิกคิ้วขึ้น ค่อยๆยืดตัวขึ้นอย่างช้าๆ ติดกระดุมเสื้อที่เปิดออกอย่างไม่รีบร้อน เหลือบมองไปที่ลั่วเฉียว “คุณลั่วเฉียวดูเป็นห่วงฮอนของเราจังเลยนะ ถ้าเธอห่วงเรื่องพรหมจรรย์ของเธอขนาดนี้ ก็ไม่ควรพาเธอไปดื่มเหล้าอ่อยผู้ชาย”

“……” ใบหน้ากู้ฮอนร้อนผ่าว จ้องเป่หมิงโม่ ผู้ชายคนนี้ทำไมใจแคบแบบนี้นะ

นึกไม่ถึงว่ายังจะจำเรื่องที่เธอและลั่วเฉียวเมาแอ๋ แล้วนั่งแช่อยู่กับหนุ่มหล่อได้อีก……