สรุปเนื้อหา ตอนที่ 469 ความชั่วร้ายของหมอผี1 – เดิมพันรักยัยตัวแสบ โดย สตาร์ไลท์
บท ตอนที่ 469 ความชั่วร้ายของหมอผี1 ของ เดิมพันรักยัยตัวแสบ ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สตาร์ไลท์ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่ 469 ความชั่วร้ายของหมอผี1
“หึ ผู้หญิงเป็นสัตว์ที่ปลอมตัวเก่งที่สุดในโลกจริง ๆ” หยางหยางถอนหายใจอย่างหนัก แล้วเกาหัวตัวเอง “อ่าวเฮ้ย แล้วไอ่พ่อนกล่ะ”
“ยังอยู่ข้างหลัง ถูกหัวหน้าห้องคนนั้นจับตัวไว้แล้ว” เฉิงเฉิงหายใจเร็วมาก
“หา?” หยางหยางตกใจมาก “ไอ้หัวหน้าห้องคนนั้นรสนิยมแย่จริง ๆ เลยนะ แม้ตาแก่ไอ่พ่อนกของผมยังไม่ยอมปล่อยเลย”
“.…..” เฉิงเฉิงยักไหล่แล้วพูด “พูดงี้ระวังพ่อได้ยินแล้วนายจะซวยนะ”
“มันก็จริงอยู่แล้วนี่นา แต่ก็ช่างเหอะ ไอ้หัวหน้าห้องคนนั้นก็คู่กับตาแก่ได้อยู่ ไม่งั้นหนุ่มน้อยรูปหล่อหน้าเข้มอย่าข้าแบบนี้ ให้ไปสนใจเธอคงไม่ถูกต้องหรอก”
“.…..” เฉิงเฉิงชักสีหน้าน่าเบื่อ ไร้คำบรรยายกับเขาจริง ๆ
“กรอก ๆ …...” ท้องของหยางหยางเริ่มส่งเสียงประท้วงออกมา
ทันใดนั้น เขาเงยหน้าขึ้นมา แล้วใช้จมูกน้อย ๆ นั้นพยายามดมกลิ่น “เอ๋ นายได้กลิ่นอะไรไหมเนี้ย กลิ่นเหมือนน่องไก่ทอดเลยแหะ……”
เฉิงเฉิงยังคงชักสีหน้าน่าเบื่อ “นายหิวจนเวียนหัวไปแล้วมั้ง ที่นี่ในวัดนะ จะมีน่องไก่ทอดได้ไง”
หยางหยางไม่ได้สนใจอะไร เหมือนจมูกสุนัขดมหากลิ่น แล้วเดินไปข้างหน้า......
*
เมื่อเดินไปไม่ไกลมากนัก หยางหยางได้เลี้ยวเข้าซอยเล็ก ๆ ซอยหนึ่ง
เดิมทีที่นี่เป็นช่องทางเดินระหว่างสองวัด แต่นานไปผู้คนแถวนี้ได้มาวางขายของกันที่นี่ ดังนั้นซอยเล็ก ๆ นี้ก็กลายเป็นถนนคนเดินไปแล้ว
ในนี้นอกจากจะขายเครื่องประดับทุกชนิดที่เกี่ยวกับพุทธศาสนาแล้ว ยังมีของกินให้ชิมมากมาย
“ว้าว สุดหล่อคนนี้ รบกวนหยุดเดินสักครู่ครับ”
หยางหยางหันไปมองอย่างสงสัย แล้วเห็นลุงหัวล้านคนหนึ่งนั่งอยู่บนก้อนอิฐ ในมือข้างหนึ่งของเขาถือถุงบรรจุกระบอกสูบฝิ่นที่ทำมาจากไม้และทองแดง
พื้นตรงหน้าเขาปูด้วยกระดาษสีเหลืองสกปรก แล้วสี่มุมของกระดาษนั้นมีก้อนหินวางทับไว้ บนกระดาษวาดด้วยลวดลายที่แปลกประหลาด
แต่มีตัวหนังสือสองตัวที่หยางหยางอ่านออก 《ดูดวง》
“ว่าไง” หยางหยางตอบอย่างไม่เกรงใจ เพราะ ณ เวลานั้น เขาหิวจนมือไม้สั่นไปหมดแล้ว จะมีเวลามาสนใจใครได้ไง
“เฮอ ๆ ไม่ทราบว่าหนูน้อยสนใจดูดวงสักหน่อยไหมครับ”
“มันคืออะไรเหรอ” เพราะหยางหยางโตที่อเมริกา ไม่เคยได้ยินว่าดูดวงคืออะไรด้วยซ้ำ
ลุงหัวล้านหัวเราะ “มันเป็นการทำนายว่าอนาคตของนายจะเป็นยังไง โชคชะตา และภรรยาที่นายจะแต่งงานด้วยในอนาคตจะเป็นอย่างไร......”
“ภรรยาเหรอ” หยางหยางเหลือบมองอย่างน่าสงสัย “แบบนี้คุณก็ทำได้เหรอ”
“หึหึ แน่นอนสิครับ ตั้งแต่มนุษย์อย่างเราเกิดมา ทุกอย่างก็ล้วนมีเวลาที่ตายตัวแล้ว ที่เรียกกันว่า ชีวิตเราอะไรจะเกิดมันต้องเกิด อะไรที่ไม่เกิดมันก็ไม่มีทางได้เกิดขึ้น และทุกอย่างสรุปสั้น ๆ คำเดียวก็คือ ‘ชีวิต’ ทุกอย่างโชคชะตาได้กำหนดเอาไว้แล้ว......”
“ดูจากการแต่งตัวของพวกผม ใครก็ทายออกได้เหมือนกัน” เฉิงเฉิงแสดงสีหน้าดูถูกเล็กน้อย
ลุงหัวโล้นหัวเราะอย่างมีเลศนัย แล้วพูดต่อ “แต่นายสองคนถูกแยกกันอยู่ตั้งแต่เด็กแล้ว อย่างน้อยห้าปีขึ้นไป คนหนึ่งอยู่กับพ่อ ส่วนอีกคนอยู่กับแม่”
หยางหยางรู้สึกอึ้ง “เรื่องนี้ลุงยังทายออกด้วยเหรอ”
ลุงหัวโล้นหัวเราะ ‘แฮะ ๆ ’ แล้วมองดูสองแสบนั้นอย่างได้ใจ
“มีอีกมั้ย ๆ” หยางหยางเริ่มสนใจเขา แล้วถามต่อ
ลุงหัวโล้นหยุดหัวเราะทันที แล้วยื่นหน้าเข้าไปกระซิบพูด “แล้วก็ ดวงชะตาของพ่อแม่พวกนายนั้น ชีวิตนี้จะไร้วาสนาต่อกัน เขาจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน นี่เป็นชะตาลิขิตแล้ว อีกอย่างนายสองคนจะมีแม่เลี้ยงด้วย”
“โม้บ้าอะไรวะ” เมื่อหยางหยางได้ยินแล้ว เหวี่ยงแพนเค้กที่เพิ่งกัดไปคำเดียวลงพื้นอย่างแรง “ลุงนั่นแหละจะมีแม่เลี้ยง ทั้งบ้านของลุงมีแต่แม่เลี้ยง”
“เฮอ ๆ ฉันก็แค่พูดเรื่องจริงตามตำรา” ลุงหัวโล้นแสดงสีหน้าที่มั่นใจ
เฉิงเฉิงหรี่ตาเล็กลง แล้วถามอย่างสงสัย “แล้วคุณว่า แม่เลี้ยงของพวกผมจะเป็นคนแบบไหนล่ะ”
ลุงหัวโล้นแสร้งทำตัวอย่างล้ำลึก จากนั้นค่อย ๆ คายคำพูดออกมา “แม่เลี้ยงของพวกนาย ไม่ใช่คนธรรมดาหรอก เธอจะต้องเป็นผู้หญิงที่โดดเด่นและเป็นที่จับตามองของผู้คนอย่างแน่นอน”
หยางหยางเกาหัวอย่างหงุดหงิด “โม้บ้าอะไรอีก ต่อให้ไอ่พ่อนกของผมจะแต่งกับแม่เลี้ยงคนใหม่ เธอจะต้องเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่แน่นอน”
ณ ขณะนั้น......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ