ตอนที่ 497 จังหวะการรวมตัวกันของครอบครัว1
มันทำให้รู้สึกหวาดกลัวอย่างประหลาด
เขายังเฝ้าดูอย่างนี้ต่อไป อย่างนั้นเธอยังมีความลับอะไรให้พูดต่อหน้าเขาได้?
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงความลับที่ใหญ่โตของเสี่ยวจิ่วจิ่ว?
“พ่อ!” เฉิงเฉิงตะโกนเรียกอย่างเชื่อฟัง
ดวงตาหลังแว่นกันแดดของเป่หมิงโม่ ชำเลืองมองสองแม่ลูกบนม้านั่ง “ขึ้นรถ”
“...” กู้ฮอนขมวดคิ้ว อย่างตั้งใจ
“คุณแม่...” เฉิงเฉิงแกว่งมือของคุณแม่ พูดเสียงเล็ก “ที่นี่ไม่ให้จอดรถ”
กู้ฮอนมองลูกชายสุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้ต่อสายตาของลูกชาย เห็นแก่หน้าของลูก เธอจะยังไม่อยากทะเลาะเรื่องการเฝ้าดูของเขาก่อน!
หลังจากขึ้นรถ เธอก็คาดเข็มขัดนิรภัยของเด็กให้เฉิงเฉิงอย่างระมัดระวัง
เป่หมิงโม่มองสองแม่ลูกผ่านกระจกหลัง และไม่ได้ถามอะไรมาก เตรียมออกรถ และค่อยๆขับออกไปอย่างช้าๆ
บรรยากาศในรถเงียบจนรู้สึกแปลกๆ
“...” เป่หมิงโม่ขับรถไปอย่างเงียบๆ
“...” กู้ฮอนมองออกไปนอกหน้าอย่างเงียบๆ ยังคงจับมือของเฉิงเฉิงไว้แน่น
“...”เฉิงเฉิงเป็นเด็กดีและเงียบอยู่แล้ว แม้ว่าจะไม่พูด แต่สายตาของเจ้าตัวเล็กก็มองพ่อแม่ไปมา...
ทุกคนเงียบไม่ออกเสียงใดๆ
บางทีก็คิดว่าเป่หมิงโม่จะพาพวกเขากลับไปที่บ้าน
สำหรับเฉิงเฉิงแล้ว ที่ที่มีพ่อแม่อยู่ด้วย ไม่ว่าไปที่ไหน ก็มีความสุข
สำหรับกู้ฮอนแล้ว ที่ที่มีเป่หมิงโม่อยู่ด้วย ไม่ว่าอยู่ที่ไหน ล้วนเป็นพันธนาการของหัวใจ
*
รอจนรถใกล้จะวิ่งไปบนทางหลวง
หว่างคิ้วของกู้ฮอนขมวดมากขึ้นเรื่อยๆ อดไม่ได้ในที่สุดก็ต้องทำลายความเงียบ และถาม—
“นี่กำลังจะออกจากเมืองเหรอ? แล้วหยางหยางล่ะ?” เธอคิดว่าจะกลับบ้าน
เป่หมิงโม่หยุดไปชั่วครู่ “ฉิงฮัวจะไปรับเขามาจากโรงเรียน”
“...”
กู้ฮอนไม่ได้ถามมาก
ในสายตาที่สดใสของเฉิงเฉิง มีความอบอุ่น
ดูแล้ว คุณพ่อกำลังจะหาจังหวะการรวมตัวของครอบครัว
กลับคิดไม่ถึง กำลังจะขึ้นทางด่วนเพื่อชำระค่าบริการ มือถือดังขึ้น
เสียงกริ่งนั้นดังอย่างเร่งด่วน
“ฮัลโหล...”
กู้ฮอนเหลือบไปมองหูฟังบลูทูธของเป่หมิงโม่ ได้ยินเขาพูดเพียงแค่ว่า “...เธออยู่ไหน ฉันส่งคนไปรับเธอ...ตอนนี้ฉันไม่มีเวลา...”
ทันใดนั้น เป่หมิงโม่ก็เงียบอยู่ครู่หนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ