เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 5

บทที่ 5 คืนนี้คุณสวยมาก

"กู้ฮอน คืนนี้คุณสวยมาก!"

หลี่ติ่งซื่งจับมือของเธอขึ้นและจูบเบาๆ

กู้ฮอนขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ตัวและดึงมือกลับมาทันที

"ประธานหลี่ ดูเหมือนว่างานเลี้ยงวันนี้ ถ้าให้แอนนามา น่าจะเหมาะกว่านะคะ"

แอนนาเป็นผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัท

การรับมือกับงานระดับสูงเช่นนี้ แอนนา คงดีกว่าพนักงานตัวน้อยที่อยู่ในแผนกวิศวกรรมแบบเธอ

แต่หลี่ติ่งซื่งกลับไม่คิดอย่างนั้น

เขาหัวเราะขึ้นและหยิบแชมเปญหนึ่งแก้วจากพนักงานเสิร์ฟแล้วส่งให้กู้ฮอน

"กู้ฮอน ผมจะบอกให้ งานเลี้ยงคืนนี้ จริงๆแล้วเป็นการนำเสนอประมูลโครงการ 'หยิง' "

กู้ฮอนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

โครงการ 'หยิง' เป็นโครงการสำคัญในอุตสาหกรรมการก่อสร้างเกือบทั้งหมดในเมือง A

เมื่อเร็วๆนี้ฝ่ายวิศวกรรมไม่เคยได้หยุดว่างเพื่อที่จะช่วงชิงโครงการนี้ มิน่าล่ะประธานหลี่ถึงให้เธอมา

"แต่ประธานหลี่ ฉันเป็นเพียงพนักงานในแผนกวิศวกรรมที่ทำงานได้ไม่ถึงครึ่งปีเท่านั้น......"

"ผมแค่คิดว่าคุณยังใหม่พอ!"

ยังใหม่พอ!

ปากของหลี่ติ่งซื่ง หัวเราะด้วยความหมายเชิงลึก "กู้ฮอน ผมขอให้คุณมา เป็นความตั้งใจของผม มั่นใจได้เลยว่าตราบใดที่คุณทำตัวได้ดีในคืนนี้ โบนัสจะตกไปอยู่ที่ใครไม่ได้หรอกยกเว้นคุณ มาเถอะ ดื่มแชมเปญแก้วนี้ อวยพรให้การเสนอราคาของพวกเราสำเร็จ"

กู้ฮอนรับแก้วไวน์ที่หลี่ติ่งซื่งส่งมาให้ อย่างลังเลใจ

และมองไปที่ผู้คนในสถานที่จัดงาน

บางทีก็คิดว่าตัวเองไร้ประโยชน์เกินไป ที่จะกลัวการเผชิญหน้ากับโอกาสเช่นนั้น

ในช่วงห้าปีในอเมริกา เธอใช้ชีวิตอยู่กับเงินห้าล้าน นอกจากดูแลแม่และลูก เธอก็ไม่เคยได้ออกไปทำงานเลย

จนกระทั่งเมื่อครึ่งปีที่แล้ว เธอหมดเงินและเดินทางกลับประเทศบ้านเกิดของเธอ

แต่พบว่าตัวเองมีอีกหลายอย่างที่ไม่เข้าใจ

ถึงวันนี้ เธอปลื้มใจมากที่สามารถทำงานในแผนกวิศวกรรมของบริษัท ติ่งซื่ง

"ทำไมไม่ดื่มล่ะ กู้ฮอน? อย่าบอกนะ ว่าคุณจะเมาแม้แต่แชมเปญ ฮ่าๆๆ......"

กู้ฮอนเขินและส่ายหัว "เห็นประธานหลี่หัวเราะแล้ว ฉันจึงหวังว่าบริษัทจะประสบความสำเร็จในการเสนอราคาคะ"

เธอไม่ลังเลอีกต่อไป และชนแก้วแชมเปญกับหลี่ติ่งซื่ง

ดื่มมันทั้งหมด

หลี่ติ่งซื่งจ้องมองเธอดื่มไวน์จนหมด มีการคำนวณทางสายตามาที่เธอ

กู้ฮอนลดแก้วแชมเปญลง ในลำคอของเธอร้อนนิดหน่อย

ทันใดนั้น ในงานก็เงียบลง

เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ทุกคนมองไปที่ทางเข้าของงาน--

ชายร่างสูงรูปงามคนหนึ่งเดินเข้ามาในสถานที่แห่งนี้อย่างสง่างาม

ร่างกายที่ส่องสว่าง ดึงดูดความสนใจของทุกคน

ชายคนนั้นใส่ชุดสูทสีขาวที่ทำขึ้นด้วยมือที่ทั่วโลกมีอยู่ไม่กี่ตัว ซึ่งทำขึ้นเพื่อแสดงถึงรูปร่างอันงดงามของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ

ราวกับเกิดมาเป็นราชา ด้านหลังตามมาด้วยกลุ่มผู้ใต้บังคับบัญชาที่เคารพนับถือ

ผมสีดำสั้นนั้นที่จัดทรงอย่างพิถีพิถัน

หายใจอย่างสงบและจริงจัง

ต่างหูเพชรที่หูข้างซ้ายมันวาวสีฟ้าจางๆ

ใบหน้าที่หล่อเหลาเหมือนพระเจ้านั้น เป็นความอัปมงคลที่มีอยู่ในประเทศ