เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 534

ตอนที่ 534 ประกาศอธิปไตย2

เป่หมิงโม่ค่อยๆขมวดคิ้ว สีหน้าแสดงท่าทีค่อนข้างเบื่อหน่าย “พอดีเธอก็เอาสวมใส่เลยและก็ไม่ต้องคืนให้ผมแล้ว”

เฟยเอ๋อได้ยินแล้วในใจก็เบิกบานดั่งดอกไม้ในทันที เธอมองข้ามสีหน้าที่ไม่พอใจของเป่หมิงโม่ เธอรู้ดีว่าเป่หมิงโม่จะเป็นแบบนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะข้างกายเขามีผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่...กู้ฮอน

เฟยเอ๋อมองดูเป่หมิงโม่อย่างหลงใหล พูดเสียงออดอ้อนอีกต่อไปว่า “เชอะ เสื้อผ้าของคุณยังต้องคืนหรือ อีกไม่กี่วันหลังจากที่เราสองคนจัดงานแต่งงานกันแล้ว ไม่เพียงเสื้อผ้านี้ แม้แต่คุณก็เป็นของฉันแล้ว”

พูดเสร็จ เธอก็หน้าแดงพร้อมกับยิ้มพูดว่า “แต่ว่า ก่อนหน้านี้จะต้องขอบคุณคุณก่อน”

มองดูเฟยเอ๋อดีดดิ้น เกี้ยวพาราสีอยู่ตรงหน้าเป่หมิงโม่ ใบหน้าของกู้ฮอนเดี๋ยวแดงเดี๋ยวซีด ในใจของเธอมีความรู้สึกบอกไม่ถูกอย่างหนึ่ง

หลังจากที่เธอรีบดื่มน้ำผลไม้ของตัวเองจนหมด ค่อยๆวางแก้วลงเบาๆ ขนมที่ถูกปิดถุงยังวางอยู่บนจานเหมือนเดิม “ฉันทานเสร็จแล้ว พวกคุณค่อยๆทาน” พูดเสร็จก็ลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วเดินออกไปจากห้องอาหาร

“แม่ แม่จะไปไหน?” เฉิงเฉิงรีบตามออกไป

หยางหยางเห็นแล้วก็หยิบเอาขนมบนโต๊ะ แล้วกระโดดลงจากเก้าอี้วิ่งตามออกไป เบลล่าก็สะบัดส่ายหางตามออกไป

ตอนที่ผ่านตรงหน้าเฟยเอ๋อ หยางหยางยังตั้งใจทำหน้าผีใส่เธอ

เพราะหยางหยางไม่ชอบเฟยเอ๋อที่สุด ยักคิ้วหลิ่วตากับพ่อคนนั้นของเขาต่อหน้าแม่ ถึงแม้เขาก็ไม่ชอบพ่อ

แต่ก็ไม่มีทางเลือก ลูกไม่รังเกียจพ่ออัปลักษณ์ สุนัขไม่รังเกียจบ้านที่ยากจน

เป่หมิงโม่เห็นกู้ฮอนลุกขึ้นออกไปแล้ว แต่ก็ไม่ได้ตามออกไป

เขารู้ดีอยู่แล้วว่า การแสดงออกที่ไม่มีมารยาทของเธอนี้เป็นเพราะอะไร

และแล้วเขาก็มองเฟยเอ๋อแว๊บหนึ่ง “คุณหมุนอยู่ที่นี่ทำไม ตาลายหมดแล้ว ยังไม่รีบทานข้าวเช้า”

เฟยเอ๋อเห็นกู้ฮอนออกไปแล้ว ความตั้งใจของตัวเองสำเร็จแล้ว ได้ยินเป่หมิงโม่ที่ตำหนิ ก็ยอมรับไม่พูดอะไร

นั่งลงตรงข้ามเป่หมิงโม่อย่างสงบ ทานข้าวเช้าด้วยจิตใจที่สุขสำราญ

ฉิงฮัวยืนอยู่ด้านข้างเป่หมิงโม่ เขาเห็นกู้ฮอนพาเด็กๆออกไปแล้ว เผชิญหน้ากับเฟยเอ๋อ เขาก็ไม่อยากที่จะอยู่ที่นี่ต่อไปแล้ว

จึงเดินเข้าไปข้างหน้าสองก้าว ก้มลงพูดข้างหูเป่หมิงโม่ด้วยเสียงเบาว่า “เจ้านาย ผมอยากออกไปดูสถานการณ์ด้านนอก”

เป่หมิงโม่พยักหัว “จะต้องระวังตัวหน่อย ระวังความปลอดภัยด้วย”

“ผมเข้าใจแล้วครับ เจ้านาย” ฉิงฮัวพูดเสร็จแล้วก็เดินออกไป