เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 580

ตอนที่580 ผู้หญิงในรูป

มือเขาจับอยู่บนราวจับ อีกมือถือท่อสูบบุหรี่ที่ทำจากไม้วิลโลว์ มองจากแสงเงาของมันแล้ว ท่อสูบบุหรี่นี้อยู่กับเจ้าของของมันมานานมากแล้ว

ผู้ชายคนนั้นขมวดคิ้วพูด “อาจครับ ตอนนี้ผมเริ่มสงสัยว่าที่เลือกเป่หมิงยี่เฟิง แต่ไม่ใช่พ่อเขาเป่หมิงเฟยหย่วนเป็นความคิดที่ถูก”

คนยับท่อสูบบุหรี่ยกคิ้วแล้วพูดเสียงต่ำ “ทำไมคุณถึงคิดแบบนี้ล่ะ?”

ผู้ชายคนนั้นจับมือถือไว้ อีกข้างเสียบลงในกระเป๋ากางเกง เดินไปมามาในห้อง “อาจารย์ครับ ผมว่าเป่หมิงยี่เฟิงคนนี้ออกนอกหน้าเกินไป วันนี้ผมเห็นเขาอยู่ในห้องทำงานของเป่หมิงโม่พูดจัดเจนแล้ว”

“หึหึ ผลเป็นยังไง?” คนถือท่อสูบบุหรี่ฟังได้อารมณ์

ผู้ชายคนนั้นขมวดคิ้วพูด “เค้าท้าทายเป่หมิงโม่ ต่อหน้าผู้บริหารทั้งหมดของตระกูลเป่หมิง แต่เหมือนเป่หมิงโม่จะไม่สนใจเขาเท่าไหร่ คุยกับเขาแค่สองสามคำก็พาผู้ช่วยของเขาฉิงฮัวออกไปแล้ว สุดท้ายเหลือแต่เป่หมิงยี่เฟิงอยู่ในห้องประชุม กลับโมโหจนทับลงบนโต๊ะ”

พูดถึงนี่ ผู้ชายคนนั้นอั้นไม่อยู่ “อาจารย์ครับ คุณดูเป่หมิงยี่เฟิงแบบนี้ ทำไรบุ่มบ่าม จะทำการใหญ่ได้หรอครับ? หรือไม่เราเปลี่ยนเขาเป็นเป่หมิงเฟยหย่วนดีกว่าไหมครับ?”

คนถือท่อสูบบุหรี่ส่ายหัวเบาๆ “ที่ฉันเลือกเป่หมิงยี่เฟิง ก็เพราะเขาเป็นคนบุ่มบ่าม”

ผู้ชายคนนั้นไม่เข้าใจ “อาจารย์ครับ คุณหมายถึง......”

“หึหึ ฉันตั้งใจหาคนแบบนี้มาสู้กับเป่หมิงโม่ ให้เป็นเหมือนแมลงวันที่คอยบินอยู่รอบตัวเขา แม้จะทำให้เป่หมิงโม่แพ้อย่างเปิดเผยไม่ได้ แต่ฉันก็จะให้เขามาทำให้เป่หมิงโม่วุ่นวาย ถ้าหาคนที่ฉลาด งั้นงานนี้ก็ไม่มีไรน่าสนุกแล้วล่ะ”

หลังจากคนถือท่อบุหรี่ดูดบุหรี่ไปคำหนึ่ง ก็เทกากที่อยู่ด้านในท่อลงถังขยะข้างที่นั่ง “เทียนจื๋อคุณก็ต้องเป็นเหมือนเป่หมิงโม่ อย่ากระสับกระส่าย เขาไม่ได้ต่อกลอนได้ง่ายๆอย่างที่พวกคุณคิด โดยเฉพาะด้านหลังเขามีเป่หมิงเจิ้งเทียน”

ได้ยินชื่อเป่หมิงเจิ้งเทียน ผู้ชายคนนั้นก็หัวเราะเสียงเบา “อาจารย์ครับ คุณยังไม่รู้สินะครับ เป่หมิงเจิ้งเทียนนอนอยู่บนเตียงลุกไม่ได้แล้วครับ ตอนนี้แค่อ้าปากพูดยังยากเลยครับ ที่สำคัญใครบ้างที่ไม่รู้ว่าพ่อลูกเป่หมิงเจิ้งเทียนและเป่หมิงโม่ไม่ถูกกัน ตอนนี้เขาจะช่วยเป่หมิงโม่ยังไงครับ”

“เทียนจื๋อ แต่เขายังมีลมหายใจอยู่เฮือกหนึ่ง เราก็จะไม่มีโอกาสที่แน่นอน อย่าเพิ่งด่วนตัดสินอะไร”

ผู้ชายคนนั้นพยักหน้า “อาจารย์ครับ เข้าใจแล้วครับ”

แล้วเขาก็วางสาย แล้วหันกลับไปมองบริษัทเป่หมิงที่อยู่ตรงข้าม แล้วยิ้มอย่างเย็นชา เขาหันหลังเปิดประตูห้องแล้วเดินออกไป......

***

ที่จริง เฟยเอ๋อมีชุดราตรีอยู่แล้ว เป็นชุดที่เคยใส่ตอนงานหมั้นกับเป่หมิงโม่ชุดแสงจันทร์

เพียงแต่วันนั้น โดนลูกทั้งสองของเป่หมิงโม่และกู้ฮอน เฉิงเฉิงและหยางหยางทำเละเทะไปหมด

พูดได้ว่าสุดท้ายจบแบบไม่แฮปปี้เลย

นี่เป็นความทรงจำที่ไม่มีความสุขเลย เธอคิดนั่นเป็นเพราะชุดแสงจันทร์ เป็นต้นเหตุ

เพราะตัวนี้มันเคยใส่อยู่บนตัวกู้ฮอน เพียงแต่เป่หมิงโม่ก็แย่งชุดนี้มามอบให้ตนอีก

งานแต่งครั้งนี้กับเป่หมิงโม่ เธอจะใส่ชุดที่ไม่เหมือนเลย แบบนี้เธอถึงจะกำจัดหนามที่อยู่ในใจออกไปได้

เป่หมิงโม่และฉิงฮัวไปบริษัทเป่หมิงอย่างเร่งรีบ ต่อมาก็ได้ยินแม่ยายเจียงฮุ่ยซินเช้านี้รู้สึกไม่สบาย อยู่ในห้องของตัวเองไม่ยอมออกมา

ก่อนวันที่เธอจะแต่งงานกับเป่หมิงโม่ แต่กลับมีเธอคนเดียวที่ไปเลือกชุดแต่งงานอย่างเหงา

คนขับรถบ้านเป่หมิงเหล่าลี่ขับรถส่งเธอมาอาคารซินดู

เฟยเอ๋อลงจากรถ เงยหน้ามอง‘อาคารซินดู’สี่คำ แล้วยิ้มอย่างลำบาก

เธอยังจำได้เป่หมิงโม่เลือกชุดให้เธอที่นี่ สุดท้ายยังแย่งชุดจากบนตัวกู้ฮอนมาให้ตน

จริงด้วย ที่ว่าของที่แย่งมาจะพาความซวยมาให้ตัวเอง

เธอเดินเข้าไปช้าๆ ชุดบนหุ่นในตู้กระจกที่โชว์ ทุกชุดดูช่างสง่าผ่าเผย

แต่ดูเหมือนไม่มีชุดไหนสู้ชุดแสงจันทร์ นั้นได้เลยสักชุด

ขณะที่เธอกำลังตัดสินใจจะเลือกชุดไหนนั้น มือที่ทาสีเล็บแดงสวย แตะลงที่ไหล่เธอเบาๆ

เฟยเอ๋อตกใจกระตุกนิดหน่อย เธอหันมองซูยิ่งหวั่นใส่แว่นดำ ยืนยิ้มอยู่ด้านหลังเธอ

เธอเลยโล่งอกไปที ยืนมือตีเธอเบาๆ “ทำไมมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง ตกใจแทบตาย รู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่?”

ซูยิ่งหวั่นยิ้มพูด “ฮาฮา......แกตกใจตายเป่หมิงโม่จะไปแต่งงานกับใครล่ะ ฉันหรือว่ากู้ฮอนล่ะ”

เธอเพิ่งพูดถึงนี่ ก็เห็นเฟยเอ๋อก้มหน้าเล็กน้อย

ซูยิ่งหวั่นรู้ตัวว่าตนพูดผิดแล้ว รีบพูด “ฉันเห็นรถบ้านเป่หมิงจอดอยู่นี่ตอนช้อปปิ้งน่ะ สงสัยก็เลยมาดู ไม่คิดว่าเธอจะอยู่ที่นี่”

เฟยเอ๋อขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่พูดอีก

สำหรับเธอแล้ว ไม่ว่าจะเป็นซูยิ่งหวั่นหรือกู้ฮอน สุดท้ายใครอยู่กับเป่หมิงโม่ สำหรับเขาก็ไม่ใช่สิ่งที่อยากเห็นเลย

“เป็นอะไร โกรธแล้วหรอ ล้อเล่นหน่า......” ซูยิ่งหวั่นถอนแว่นออก ตาโตมองเธอ

ว่าแล้ว เธอก็ยื่นมือกอดไหล่เฟยเอ๋อ “ไป เลือกชุดให้เธอ เห้อ เธอได้ข่าวยัง ข่าวที่พวกเธอจะแต่งงานขึ้นหนังสือพิมพ์แล้ว”