เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 87

ตอนที่ 87 เป็นเป้าหมายที่มีชีวิต1

เมื่อเธอคล้องแขนกับเป่หมิงโม่และก้าวเข้าสู่งานเลี้ยงอันหรูหรานี้ เธอก็เกิดอาการสั่นไหวทันที

ผู้หญิงที่แต่งตัวหรูหราเหล่านั้นล้วนมองไปทางเป่หมิงโม่ที่หล่อเหลาและสง่างาม

และผู้ชายในชุดสูทเรียบเหล่านั้นก็ล้วนถูกเจ้าหญิงนางเงือกสีฟ้าครามข้างๆเป่หมิงโม่ดึงดูด

ทันใดนั้น สายตาของทุกคนก็ให้ความสนใจกับคนสองคนนี้เหมือนกับว่าพวกเขาส่องสว่างราวฟ้าประทาน

กู้ฮอนจับแขนของเป่หมิงโม่แน่นโดยไม่รู้ตัว เธอเป็นคนธรรมดามาก จนไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับสายตาที่ให้ความสนใจเหล่านั้นได้

ในทุกความเคลื่อนไหวของเธอ ทำให้กระโปรงหางปลานั้นเปล่งประกาย สะท้อนกับแสงที่ส่องอยู่ในอากาศจนเกิดเงา เป็นเหมือนปลาที่แหวกว่ายในทะเลลึกอันกว้างใหญ่ ตามคลื่นที่กระเพื่อมไปมา......

เธอสวยมาก!

เช่นเดียวกับเจ้าหญิงเงือกที่ออกมาจากเทพนิยายคล้องแขนเจ้าชายรูปงาม ทุกรอยยิ้มทุกอิริยาบถราวกับหลุดออกมาจากความฝัน

ทันทีที่เธอปรากฏตัว ก็กลายเป็นตัวเอกของสถานที่นี้ทันที เรียกความสนใจของผู้คนทุกทั่วสารทิศ

"ฮ่าๆ ประธานเป่หมิง ในที่สุดคุณก็มา......"

ชายร่าเริงคนหนึ่งเอ่ยขึ้น

เป่หมิงโม่พยักหน้าอย่างสุภาพ "ประธานเควนคุณเกรงใจเกินไปแล้ว"

ประธานเควน เควนจือจง เจ้าของบริษัทบันเทิงเฉินเทียน

"ประธานเป่หมิงคุณสิที่เกรงใจเกินไป! ถึงแม้ว่า Soso เป็นศิลปินของบริษัทผม แต่งานเลี้ยงวันเกิดของเธอในคืนนี้ก็ต้องขอบคุณเรือยอร์ชของประธานเป่หมิง " เควนจือจงหัวเราะและมองสาวงามที่อยู่ข้าง เป่หมิงโม่

เป่หมิงโม่ชักริมฝีปากของเขาเบาๆ แต่ไม่ได้ส่งเสียงอึกทึกอะไร เขาเพียงกระซิบในสไตล์ปกติของเขา

เควนจือจงไม่ได้รู้จักเขาเป็นครั้งแรก ทำตามปกติ เขายกมือขึ้นและเรียกพนักงานเสิร์ฟไวน์ "ประธานเป่หมิงเพื่อขอบคุณสำหรับการเคารพและให้เกียรติ จือจงขอขอบคุณคุณด้วยแก้วนี้!"

กล่าวจบ ก็ดื่มไวน์ลงท้อง

ในที่สุดกู้ฮอนก็เข้าใจว่างานเลี้ยงคืนนี้ เพื่อฉลองวันเกิดของดาราภาพยนตร์ลูกครึ่งชื่อดัง Soso

Soso ชื่อนี้ กู้ฮอนได้ยินเป็นครั้งคราวเมื่อหลายวันที่ผ่านมา

หัวใจสั่นเล็กน้อย

เธอไม่คาดคิดว่าเป่หมิงโม่จะพาเธอมาร่วมงานด้วย Sosoนั้นไม่ใช่คนรักของเขาและเป็นแม่ของลูกชายเขาเหรอ?

"เป่หมิงสอง คุณก็มาด้วยนี่"

เสียงของชายอ่อนโยนพูดขึ้น แต่ในคำพูดของเขานั้นดูแฝงบางอย่าง

กู้ฮอนมองกลับไปโดยจิตใต้สำนึก ร่างหล่อเหลาของป่ายมู่ซี ก็ปรากฏขึ้น

อย่างไรก็ตาม กู้ฮอนรู้สึกประหลาดใจในไม่กี่วินาทีต่อมา เมื่อเห็นผู้หญิงที่อยู่ข้างป่ายมู่ซี

หญิงสาวที่สวยงามเงียบสงบและสง่างาม แต่งหน้าบางเบา ใบหน้าที่สวยหรู มันเป็นตัวบอกถึงความงามตามธรรมชาติได้อย่างดี

"โม่......" ผู้หญิงคนนั้นขมวดคิ้วราวกับจับร่องรอยอะไรบางอย่างได้ เธอร้องออกมาเบาๆ

เป่หมิงโม่พยักหน้าอย่างไม่แยแสและนำไวน์สองแก้วมาจากพนักงานเสิร์ฟไวน์ แก้วหนึ่งเป็นของตัวเอง และอีกแก้วถูกยัดไว้ในมือของกู้ฮอน