ตอนที่ 94 ลักพาตัว2
"หยุด! จะไปที่ไหนอีก" เป่หมิงเจิ้งเทียนดุเขา
เป่ยใต้เอ๋อยืนอยู่ข้างๆอึดอัดใจเล็กน้อย
ดวงตาที่หม่นหมองของเป่หมิงโม่ที่ไม่เคยหยุดอยู่กับเธอ
เพียงแค่ตอบชายชราโดยไม่แยแส "กลับบ้าน"
"พูดเหลวไหล! แล้วนี่ไม่ใช่บ้านของนายเหรอ?" เป่หมิงเจิ้งเทียนโกรธมากเมื่อเขาได้ยิน
เจียงฮุ่ยซินเดินเข้ามาอย่างประหม่า "เจิ้งเทียน คุณอย่าโมโหเลย ระวังความดันโลหิตด้วย"
เมื่อสักครู่ชายชราก็ยังดีๆอยู่ไม่ใช่เหรอ และยังหัวเราะอย่างมีความสุขอีก เพียงแค่โม่บอกว่าจะไป เขาก็ไม่พอใจ
เป่หมิงโม่เหลือบไปที่พ่อของเขา พูดเสียงเย็นชา "คุณขอให้ผมกลับมาทานอาหารเย็นและผมก็ทานแล้ว คุณยังต้องการอะไรอีก?"
เป่หมิงเจิ้งเทียนได้รับการปลอบประโลมจากเจียงฮุ่ยซิน ทำให้เย็นลง "นายจะไม่อยู่ที่นี่เป็นเพื่อนเป่ยใต้เอ๋อสักหน่อยเหรอ? ถึงอย่างไรที่นี่ก็คือบ้านของนาย"
"คือบ้านของคุณ!" เป่หมิงโม่ตอบอย่างเฉยเมย "ไม่ใช่ของผม"
ทันทีที่เขาพูดจบ ก็กระตุ้นอารมณ์ให้เป่หมิงเจิ้งเทียนดุเดือดอีกครั้ง จ้องมองอย่างไม่ยอมใคร--
"เจ้าเด็กนี้ นายพูดว่าอะไรนะ! ลองพูดอีกรอบสิ นายคงไม่ใช่ไม่เห็นฉันคนนี้เป็นพ่อแล้วหรอกนะ?"
"เจิ้งเทียน!" เจียงฮุ่ยซินร้องขึ้นอย่างรวดเร็วและจ้องมองที่เป่หมิงโม่ด้วยความลำบากใจ "โม่ถือว่าป้าขอ อ่อนให้พ่อของคุณหน่อยได้ไหม?"
"เหลวไหล! พูดอะไรเหรอ? ผมต้องเป็นลูกชายกตัญญูด้วยเหรอ?"
เจียงฮุ่ยซินถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และเหลียวหลังมองชายชรา "เจิ้งเทียน คุณหยุดพูดได้หรือเปล่า? วันนี้ข้างนอกเกิดเรื่องมากมาย คุณเข้าใจโม่หน่อยสิค่ะ"
สิ่งที่เธอพูดนั้นไม่ใช่ไม่มีเหตุผล
ท้ายที่สุดแล้วชายรองและผู้หญิงมีความสัมพันธ์กันมาสิบปี คงทำให้เขารู้สึกแย่ที่ต้องเลิกกัน
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ความโกรธของเป่หมิงเจิ้งเทียนจึงค่อยๆหมดไป
เป่หมิงโม่ไม่ได้พูดอะไร แต่คิ้วของเขาขมวดแน่น ก่อนจะคว้าเสื้อคลุมและจากไปโดยไม่หันหลังกลับมาอีก......
ไม่ว่าชายชราจะพูดอะไรอยู่ข้างหลังเขา และมีเจียงฮุ่ยซินที่คอยโน้มน้าวไว้ เขาก็ทำเป็นไม่ได้ยิน
หลังจากก้าวออกจากประตู ก็ขับรถออกไป......
บางที เขาเท่านั้นที่รู้ว่าตระกูลเป่หมิง นอกจากพ่อและลูกชาย ก็ไม่มีที่ให้เขาเลย......
*
ภายในรถตู้เล็ก ขับผ่านตรอกซอกที่มืดมิด
ขับผ่านเสียงนกร้องใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนและในที่สุดก็หยุดลงที่ท้ายซอย
กู้ฮอนถูกปิดตาปิดปากและมัดแขนขา จนไม่สามารถขยับได้
เธอไม่รู้ว่าผู้ลักพาตัวจะพาตัวเธอไปที่ไหน
รู้สึกแค่ว่ารถหยุดลงแล้ว จากนั้นเธอก็ถูกลากโดยพวกอันธพาลเหล่านั้น......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ