เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ นิยาย บท 35

2 วันก่อนที่มหาวิทยาลัยจะเปิดภาคเรียน ฉันเอวาและฟาร์นนัดกันมาดื่มที่คลับ ฉลองก่อนเปิดเทอมน่ะ

เอวานางย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกันกับฉันและฟาร์มแล้วนะ ฉันเป็นคนพูดขอพ่อนางให้เอง

เรามาดื่มกันที่คลับของคุณป๋า แน่นอนว่าฉันไม่อยากจะมา และไม่มีความรู้สึกอย่างจะมาดื่มที่นี่เลย แต่ถูกคุณป๋าบังคับให้มา

ฉันแทบไม่ได้เจอหน้าคุณป๋าเลย เพราะหลังจากที่ฉันเก็บเสื้อผ้าไปไว้ที่คอนโด ฉันก็แทบจะไม่กลับไปที่บ้าน คุณป๋าโทรหาก็ทำเหมือนไม่เห็น ไม่รับสาย ส่วนคุณป๋าเองก็เหมือนจะยุ่งๆ อยู่กับงาน เห็นว่าธุรกิจมีปัญหานิดหน่อย ซึ่งฉันก็ไม่ได้รู้อะไรมากหรอก

“เมล ไอ้เบสอะไรนั่นมันไม่ตามรังควานแล้วใช่มั้ย พักหลังมานี้ไม่เจอหน้ามันเลย” ฟาร์นถามขึ้น

“ไม่แล้วแหละ” ตั้งแต่ฉันเปลี่ยนโทรศัพท์เครื่องใหม่ก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกับพี่เบสอีกเลย

“เมเบลแกไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”

“อื้อๆ”

ฉันลุกขึ้นยืนพร้อมกับเอวาแล้วพานางเดินไปห้องน้ำ แต่ด้วยความที่วันนี้คนเยอะห้องน้ำต้องรอคิวนาน ฉันเลยใช้สิทธิ์การเป็นลูกเลี้ยงเจ้าของคลับ พาเอวาขึ้นไปเข้าห้องน้ำชั้นบน ซึ่งเป็นชั้นต้องห้าม

“คุณหนูจะไปไหนครับ” ลูกน้องที่ยืนเฝ้าหน้าบันไดถามฉัน

“จะพาเพื่อนไปเข้าห้องน้ำ หลบไป” ฉันดันผู้ชายตัวโตออกไปให้พ้นทาง แล้วจูงมือเอวาให้รีบเดิน โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าลูกน้องตัวโตคนนั้นพูดตามหลังว่าอะไรบ้าง

“เมเบล ทำไมบนนี้มันมืดจัง” เอวาถามด้วยอาการกลัว นางเกาะแขนฉันเอาไว้แน่น

“คลับก็แบบนี้ ไม่ต้องกลัวใกล้ถึงแล้ว”

ฉันรีบพาเอวาเดินไปยังห้องที่คุณป๋าเคยจับฉันมา ชั้นนี้มีไม่กี่ห้องหรอก

แกร็ก! ฉันเอื้อมมือไปเปิดประตู แต่ด้านในห้องมันมืดไปหน่อยจึงเดินไปเปิดสวิตซ์ไฟ

“กรี๊ดดด!”

เสียงเอวากรี๊ดและก็มีอีกเสียงที่กรี๊ดออกมาพร้อมๆ กับเอวา ฉันรีบดึงตัวเอวามาใกล้ๆ แล้วมองตรงหน้า

“...คุณป๋า” ภาพที่ฉันเห็นคิอมีผู้หญิงนั่งคุกเข่าตรงหว่างขาของคุณป๋า และคุณป๋าก็กำลังรูดซิบกางเกงอยู่ ท่าทางไม่ได้รู้สึกตกใจอะไรเลยสักนิดที่เห็นฉันกับเอวาเปิดประตูเข้ามาแบบนี้

ฉันไม่รู้เลยว่าคุณป๋ามาที่คลับวันนี้ด้วย

“ออกไป” คุณป๋าสั่งให้ผู้หญิงที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าออกไป เธอรีบวิ่งออกไปทันที

“เข้ามาทำไม” หลังจากผู้หญิงคนนั้นออกไปแล้ว คุณป๋าก็ถามฉันกับเอวา

“หนูพาเอวามาฉี่ค่ะ ไม่คิดว่คุณป๋าจะอยู่ในห้อง ถ้ารู้หนูคงไม่เปิดประตูเข้ามา”

“ห้องน้ำอยู่ทางนั้น” คุณป๋าผายมือชี้ไปทางห้องน้ำบอกเอวา

“ค่ะ” เอวาหันมาบอกฉัน “แกฉันปวดหนักนะ รอนานหน่อย”

จากนั้นเอวารีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที เมื่อภายในห้องเหลือแค่เพียงฉันกับคุณป๋า เรามองหน้ากันโดยไม่ได้พูดอะไรอยู่สักพัก

“ไม่เจอกันนานเลยนะ” เป็นคุณป๋าที่เริ่มพูดก่อน ไม่ใช่แค่พูดแต่ลุกขึ้นเดินมาหาฉันด้วย ทำให้ฉันต้องถอยหนีอัตโนมัติ

“ทำไมต้องถอยหนีฉัน ?” คุณป๋าถามอย่างไม่ชอบใจ “ไม่เจอกันตั้งนานเธอควรจะเดินเข้ามากอดฉันสิ ไม่ใช่ถอยหนีแบบนี้เมเบล”

คำพูดของคุณป๋ามันช่างน่าตลกสิ้นดี “หนูจะทำแบบนั้นเพื่ออะไรคะ หนูไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้นที่ชอบเอาอกเอาใจ”

“ผู้หญิงพวกนั้นก็แค่ของเล่นแก้เบื่อสำหรับฉัน”

“งั้นหรอคะ”

“ฉันให้อิสระเธอ แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะตีตัวออกห่างฉันแบบนี้ได้นะ”

“.....”

“ถ้าการที่ฉันให้เธอเป็นอิสระ แล้วเธอทำตัวแบบนี้ฉันคงต้องให้เธอกลับมาอยู่ที่บ้านเหมือนเดิม”

“ทำไมต้องขู่หนูด้วยละคะ หนูทำอะไรหนูอยู่ที่คอนโด ไม่ได้ยุ่งกับใครเลยด้วยซ้ำ” ฉันพูดเบาๆ เพราะกลัวเอวาจะได้ยิน