เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ นิยาย บท 24

“เมเบล นี่แฟนแกหรอเหมาะสมกันดีนะ”

คำพูดของฮ่าน่าเรียกความสนใจจากคุณป๋าได้มากพอสมควร เพราะในตอนนี้คุณป๋ากำลังจ้องหน้าพี่เบสตาเขม็ง

“ยังไม่ถึงขั้นเป็นแฟนหรอกก็แค่ดูๆ กันอยู่ พอดีฉันไม่รีบขนาดนั้น ไม่เหมือนใครบางคน” ฉันแสยะยิ้ม ก่อนจะพูดต่อ “บ้านกำลังจะล้มละลาย ก็ต้องรีบหาผู้ชายเกาะเป็นธรรมดา”

ฮาน่าถลึงตาใส่ฉันมันมีเมื่อฉันพูดออกไปแบบนั้น แต่มันก็ปิดปากเงียบเพราะมันเถียงไม่ได้ ในเมื่อบ้านของมันล้มละลายจริงๆ

สีหน้าของคุณป๋าที่มองฉันมันยากที่จะคาดเดาว่าในตอนนี้คุณป๋าโกรธอยูหรือเปล่า เพราะสั่งห้ามไม่ให้ฉันยุ่งเกี่ยวกับพี่เบสอีก แต่ฉันก็ไม่สนใจอะไรมากหรอก

“ไปกันดีกว่าค่ะพี่เบส” พูดจบฉันก็เดินกอดแขนพี่เบสออกมาจากตรงนั้น โดยที่คุณป๋าก็ไม่ได้พูดท้วงอะไร

เมื่อเดินออกมาไกลแล้วก็เป็นฉันที่เป็นฝ่ายปล่อยมือออกจากแขนพี่เบสก่อน

พี่เบสมองฉันแล้วยิ้มออกมาเล็กน้อย “หิวมั้ยครับ หาอะไรกินก่อนมั้ย”

“ค่ะ” ฉันไม่ได้ปฏิเสธ แต่เลือกที่จะกินข้าวกับพี่เบสตามคำชวน

เราสองคนเดินเข้ามาในร้านอาหารฝรั่งเศส พี่เบสเป็นคนเลือกเมนู เพราะฉันบอกว่าสั่งอะไรมาก็ได้ตามใจเขา

“ไม่ชอบผู้หญิงคนนั้นหรอครับ” เมื่อเด็กเสริฟเดินไปแล้ว พี่เบสก็ถามขึ้นมาทันทีอย่างรู้ทัน

“ทำไมถึงถามแบบนั้นละคะ”

“พี่เห็นที่น้องเมเบลคุยกับเธอ พี่ก็พอจะรู้ว่าไม่ปกติ”

“....” ฉันเงียบไม่ได้ตอบอะไร

“พ่อเลี้ยงของน้องเมเบลนี่ดูท่าจะชอบเลี้ยงเด็กนะครับ เอ่อ...พี่พูดอะไรที่ทำให้น้องเมเบลไม่พอใจหรือเปล่า”

“ไม่หรอกค่ะ เพราะคุณป๋าก็เป็นอย่างที่พี่เบสว่า”

จู่ๆ พี่เบสก็เอื้อมมือมาจับมือฉันอย่างถือวิสาสะ “ที่พูดว่ากำลังดูๆ กับพี่อยู่ น้องเมเบล...”

“อาหารมาเสริฟแล้วค่ะ” ฉันรีบดึงมือกลับ โชคดีที่พนักงานมาเสริฟอาหารพอดี ฉันไม่น่าพลั้งปากพูดไปแบบนั้นเลย

พี่เบสยิ้ม เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ เราทั้งคู่นั่งกินอาหารกัน พอกินเสร็จพี่เบสจ่ายเงิน จากนั้นเราก็เดินออกมาจากร้าน

พี่เบสซื้อของให้ฉันหลายอย่าง ทั้งที่ฉันก็ไม่ได้อยากจะได้ของพวกนั้นเท่าไหร่

“ดูหนังกันมั้ยครับ ?”

“ไม่ดีกว่าค่ะ เมเบลอยากกลับแล้ว”

“พี่ทำให้น้องเมเบลเบื่อหรอครับ ?”

“เปล่าค่ะแค่ขี้เกียจเดิน เราแยกกันตรงนี้เลยนะคะ”

“ก็ได้ครับ”

“ขอบคุณนะคะ สำหรับของที่ซื้อให้”

“พี่เต็มใจให้อยู่แล้วครับ” พี่เบสยื่นหน้ามาใกล้ๆ “คืนนี้พี่ขอโทรหาได้มั้ย ?”

“ค่ะ แต่ถ้าไม่รับแปลว่าหลับนะคะ” ฉันหมุนตัวหันหลังให้พี่เบส ก่อนจะรีบเดินออกจากห้าง

ขับรถไม่นานก็มาถึงบ้าน พอมาถึงฉันก็ขึ้นห้องวางของไว้ก่อนจะถอดเสื้อผ้าออกแล้วหยิบชุดคลุมเดินไปในห้องน้ำ เปิดน้ำเต็มอ่างแล้วลงไปนอนแช่

การนอนโง่ๆ แบบนี้มันทำให้ฉันผ่อนคลายจากเรื่องที่ทำให้คิดมากได้เยอะเลย ฉันไม่อยากเครียด แต่บางครั้งมันก็ห้ามความคิดของตัวเองไม่ได้เลย

ฉันนอนแช่อยู่ในอ่างนับชั่วโมง ไม่อยากลุกออกไปไหน ไม่อยากลงไปชั้นล่างแล้วเจอกับคุณป๋า

แกร็ก! (เสียงเปิดประตูห้องน้ำ)

ฉันรีบหันไปมองว่าใครที่กล้าเข้ามาถึงในห้องน้ำในตอนที่ฉันกำลังโป๊อยู่ เมื่อหันไปมองก็เห็นว่าเป็นคุณป๋าก็ทำให้ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย