เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ นิยาย บท 5

“ไม่ชอบให้หนูเข้ามายุ่งวุ่นวายที่บ้านใหญ่ไม่ใช่หรอคะ” ฉันถามในขณะที่คุณป๋ากำลังจะพาเดินไปที่ไหนสักที่ภายในบ้าน

คุณป๋าหยุดก่อนจะหันมาตั้งคำถาม “ฉันเป็นคนสั่ง ยังจะต้องสงสัยอะไรอีกมั้ย ?”

“แต่นี่มันก็ดึกมากแล้ว ถ้าคุณป๋ามีอะไรควรรีบพูดมาดีกว่าค่ะ หนูง่วงแล้ว” เมื่อฉันพูดแบบนั้น คุณป๋าก็ก้าวขาเดินเข้ามาใกล้ๆ จนฉันต้องถอยหนีอย่างตกใจ เพราะไม่รู้ว่าคุณป๋าคิดอะไรอยู่ถึงได้เดินพรวดเข้ามาแบบนี้

ถ้าฉันถอยไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น !!

“ถอยหนีทำไมขนาดนั้น ?” คุณป๋าเลิกคิ้วขึ้นถาม

“คุณป๋าต่างหาก ทำไมต้องเดินมาใกล้ขนาดนี้ด้วยคะ”

“เธอต่อปากต่อคำเก่งจริงๆ เลยนะ”

“คุณป๋ามีอะไรคะ หนูง่วงนอนแล้ว” ฉันเร่งถามทั้งที่ความจริงก็ไม่ได้ง่วงหรอก แค่ไม่อยากอยู่ตรงนี้นานๆ มันทำให้อึดอัด

“ไปเที่ยวกลับมาดึกดื่นไม่ง่วง พอคุยกับฉันเธอง่วง ?”

“คุณป๋าคะ !!”

“พรุ่งนี้มีแขกคนสำคัญจะเข้ามาที่นี่ ฉันอยากให้เธอช่วยอะไรนิดหน่อย”