เช้าวันใหม่....คุณป๋าบอกว่าแขกของคุณป๋าจะเข้ามาในตอนบ่าย ซึ่งฉันมีเวลาเตรียมตัวอีกนาน
ถามว่าฉันกลัวมั้ย มันก็ต้องมีความกลัวอยู่บ้างแต่ก็ไม่มากเท่าไหร่เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรก
เมื่อถึงเวลาอาหารเช้าฉันก็ต้องไปกินพร้อมกับคุณป๋าที่เรือนใหญ่
บนโต๊ะอาหาร...
“ทำยังไงก็ได้ให้มันยอมไปที่บ้านพักต่างอากาศของฉันกับเธอ” คุณป๋าพูดขึ้นในขณะที่เรากำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ “และต้องให้มันไปคนเดียว ห้ามมีลูกสมุนไปด้วยเด็ดขาด”
“ถ้าทำแบบนั้นคนอื่นจะไม่ยิ่งสงสัยเรางั้นหรอคะ”
“เรื่องนั้นฉันจัดการเอง”
หลังจากจบบทสนทนาทั้งฉันและคุณป๋าต่างก็เงียบ ต่างคนต่างกินข้าว
เมื่อถึงเวลาที่แขกคนสำคัญมา พี่กล้าเป็นคนมาตามฉันที่เรือนเล็ก
ในตอนนี้ฉันอยู่ในชุดเดรสสีแดงสด แหวกกลางหลังลงมาจนเกือบถึงก้น แต่โชว์หน้าอก วันนี้ฉันโนบาร์ด้วย
เมื่อได้ยินเสียงของพี่กล้าเรียกแล้วฉันจึงลุกขึ้นเดินไปหยิบชุดคลุมมาสวมใส่ก่อนจะเดินไปเปิดประตู
“ระวังตัวด้วยนะครับคุณหนู” พี่กล้าบอกอย่างเป็นห่วง
“ค่ะ” ฉันเพียงแค่รับคำ ก่อนจะเดินไปยังเรือนใหญ่
เมื่อเดินมาถึงห้องลับที่คุณป๋าเอาไว้ใช้คุยกับแขกคนสำคัญ พี่กล้าก็เปิดประตูให้ ก่อนที่ฉันจะเดินเข้าไปด้านใน
ภายในห้องเย็นเฉียบ มีเพียงคุณป๋าและผู้ชายวัยกลางคนอายุประมาณสามสิบปลายๆ นั่งคุยกันอยู่ เพียงสองคนเท่านั้น
“คุณหิรัญนี่รู้ใจผมจริงๆ” ผู้ชายคนนั้นมองฉันอย่างพึงพอใจ เขาคงไม่รู้ว่าฉันคือลูกสาวบุญธรรมของคุณป๋า
“ไปนั่งกับคุณเดชาสิ” คุณป๋าออกคำสั่ง
“...ค่ะ” ฉันค่อยๆ ปลดชุดคลุมออก เมื่อเสื้อคลุมหล่นลงพื้น ผู้ชายที่ชื่อเดชาก็มองฉันตาเป็นมันส์
ฉันเดินไปนั่งข้างๆ กับคุณเดชาตามที่คุณป๋าสั่ง โดยที่นั่งหันหน้าประจันกับคุณป๋า ถ้าไม่ได้คิดไปเอง ฉันสังเกตเห็นคุณป๋าแอบลอบมองฉันอยู่หลายครั้ง
การคุยกันระหว่างคุณป๋ากับคุณเดชา ทำให้ฉันรู้ว่าเพราะอะไรคุณป๋าถึงอยากจะจัดการเขามากขนาดนี้ การทะนงตัว กดราคา และข้อแลกเปลี่ยนที่มันมากเกินไปของอีกฝ่าย ทำให้คุณป๋าต้องจัดการ ฉันพอจะเข้าใจแล้วแหละ
“นั่งตั้งนาน ว่าแต่หนูชื่ออะไรหื้ม” ไม่ถามเปล่า ยังโอบมือมากอดฉันอีก ถ้ากอดเฉยๆ คงจะไม่อะไร แต่นี่ยังแอบจับก้นฉันอีกต่างหาก
“เมลค่ะ ^_^” ทุกครั้งที่มีคนถามฉันจะแนะนำว่าตัวเองชื่อเมล เป็นชื่อที่ฟาร์นมันชอบเรียก
“แล้วหนูทำงานที่ไหน ถ้าฉันอยากจะรับเลี้ยง...”
“แม้ๆ เพิ่งเจอกันเองนะคะ จะรับเลี้ยงแล้วหรอ” ไม่พูดเปล่า ฉันสอดมือเข้าไปในเสื้อเชิดตัวนอก แล้วแสร้งหยอกล้อกับเม็ดไตบนแผงอกเบาๆ ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกอยากรู้จักฉันมากขึ้น
ที่ทำแบบนี้เพราะฉันเอาเครื่องแอบดักฟังไปติดไว้ที่เสื้อของเขาด้วย การที่จะไม่ให้ถูกสงสัยก็ต้องทำให้อีกฝ่ายเคลิบเคลิ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
มีต่อไหมครับ...