เมื่อได้ยินเสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ฉันจึงรีบผลักตัวคุณป๋าออกไปให้พ้น ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาระงับอารมณ์ที่เพิ่งปะทะกับคุณป๋าไปเมื่อครู้เอาไว้
ส่วนคุณป๋าก็เดินกลับไปนั่งบนโซฟาตัวเดิม พลางมองฉันตาไม่กระพริบ ก่อนที่คุณเดชาจะเดินกลับเข้ามานั่งข้างๆ กับฉัน แล้วตกลงเรื่องธุรกิจกับคุณป๋าต่อ
ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง การคุยเรื่องธุรกิจก็จบลง จบลงในแบบที่คุณป๋าเสียเปรียบทุกด้าน
“น้องเมลบอกว่าจะพาพี่ไปที่ไหนนะครับ” เมื่อคุยเรื่องธุรกิจจบแล้วคุณเดชาก็หันหน้ามาถามฉันอย่างอารมณ์ดี
เป็นถึงนักธุรกิจ แต่กลับโง่ให้กับผู้หญิง น่าสมเพชสิ้นดี
“ถ้าสัญญาว่าเราจะไปที่นั่นกันแค่สองคน เมลจะรีบพาไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ ^_^” ฉันพูดแล้วยิ้มอย่างเอาอกเอาใจ
“ทำไมต้องไปสองคน ?” เหมือนว่าคุณเดชาจะเริ่มสงสัยขึ้นมาแล้ว ฉันจึงรีบดึงเสน่ห์ออกมายั่วยวนก่อนจะถูกจับได้
ฉันจับมือของคุณเดชามาวางไง้บนขาต้นขาอ่อนของตัวเอง “เวลาที่เราทำอะไรต่อมิอะไรด้วยกัน อย่างเช่น ในห้อง ระเบียง หน้าประตูห้อง หรือตรงทางเดิน....เมลไม่อยากให้ใครเห็น อยากให้คุณเดชาเห็นแค่คนเดียว”
ปัก!! เสียงอะไรบางอย่างดังขึ้น ก่อนที่ฉันจะเห็นสายตาของคุณป๋าที่มองมือของคุณเดชาที่วางอยู่บนต้นขาอ่อนของฉันตาเขม็ง ทำให้ฉันรีบเอามือของคุณเดชาออกไปให้พ้นทันที
“ถ้าผมมีผู้หญิงคนอื่นให้คุณเดชาเลือก...”
“ผมสนใจผู้หญิงคนนี้ที่สุดแล้วครับ เธอตรงสเปคผมทุกอย่าง แถมยังใจถึง”
“.....” ฉันสังเกตเห็นคุณป๋าขบกรามแน่น
“คุณหิรัญคงไม่ว่าอะไร ถ้าผมจะขอซื้อตัวผู้หญิงคนนี้ ?”
“ผมเตรียมเธอไว้ให้คุณเดชา ถ้าอยากได้” คุณป๋าผายมือออกไปทางประตู “เชิญครับ”
ฉันถูกคุณเดชาพาไปขึ้นรถ โดยมีคุณป๋ามองอยู่ห่างๆ โชคดีที่คุณเดชาบอกให้ลูกน้องของตัวเองกลับไปหมดแล้ว เพราะเขาจะไปกับฉันแค่สองคน รนหาที่ตายแท้ๆ
ฉันไม่ค่อยรู้สึกกลัวอะไรกับการที่ต้องนั่งรถไปกับคุณเดชาสองต่อสองแบบนี้ เพราะว่ามีรถของคุณป๋าและรถของลูกน้องคุณป๋าแอบขับตามมาอยู่ อีกทั้งยังมีเครื่องดักฟังที่ฉันแอบติดเอาไว้ ทำให้รู้สึกปลอดภัย
“น้องเมลอายุเท่าไหร่แล้วครับ ?”
“เรื่องอายุเมลขอไม่ตอบนะคะ”
“อ่า! ถ้าไม่สะดวกพี่ก็เข้าใจครับ แวะซื้ออะไรไปดื่มด้วยมั้ย?”
“แต่เมลดื่มไม่เก่งนะคะ แก้วสองแก้วก็เมาแล้ว”
“ดีเลยครับ แบบนี้พี่ชอบ”
ไอ้โรคจิตเอ้ย!! ฉันได้แต่กร่นด่ามันในใจ ระหว่างทางเอาแต่ลวนลามไม่เลิก ถ้าไม่ติดว่านี่คืองานนะฉันคงซัดมันหน้าหงายไปแล้ว
ประมาณสองชั่วโมง รถหรูก็ขับมาถึงบ้านพักต่างอากาศของคุณป๋าที่อยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพเท่าไหร่
ที่แห่งนี้เป็นพื้นที่ลับจะไม่เปิดให้บริการ นอกจากจะมีแขกคนสำคัญมาที่นี่ และแขกคนสำคัญที่มาก็ไม่มีใครได้กลับออกไปสักคน
ฟังดูน่ากลัวใช่มั้ยล่ะ แต่ฉันชินแล้ว
เมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้อง ไอ้บ้ากามนี่มันก็ลวนลามฉันทันที
“อื้อ ใจเย็นๆ สิคะเรามีเวลาอยู่ด้วยกันทั้งคืนนะ” ฉันดันแผงอกออกพยายามไม่แสดงออกทางสีหน้าว่ารังเกียจ ทั้งที่ในใจมันขยะแขยงที่สุด
“พี่คงทำให้น้องเมลกลัว...”
“จะอาบน้ำก่อนมั้ยคะ ?”
“ก็ดีเหมือนกันครับ”
ฉันยื่นไปหน้าไปฝังจมูกลงบนแก้มของมันอย่างเสแสร้ง “เดี๋ยวเมลเตรียมเหล้าไว้รอเสริฟนะคะ รีบอาบน้ำรีบออกมานะ^_^”
“ไม่อาบด้วยกันกับพี่ ?”
“เมลอยากให้คุณเดชาเห็นร่างกายของเมลตอนที่เรากำลังจะมีอะไรกันมากกว่าค่ะ”
“รู้มั้ยว่าน้องเมลทำให้พี่ตื่นเต้นได้ตลอดเวลาเลยจริงๆ”
“รีบไปอาบน้ำดีกว่าค่ะ ^_^”
ฉันรอจนคุณเดชาเดินหายเข้าไปในห้องน้ำสักพักจึงเตรียมแก้วแล้วก็เหล้าราคาแพงไปจัดวางไว้ที่โต๊ะ
พี่กล้าให้ยาพิษกับฉันก่อนจะออกมา ฉันมองไปที่ประตูห้องน้ำอีกครั้งอย่างหวาดระแวง ก่อนจะเทยาพิษผสมลงไปกับเหล้า
ทุกอย่างเป็นไปด้วยความราบรื่น เมื่อเตรียมการทุกอย่างเสร็จฉันก็โทรไปรายงานคุณป๋า แต่คุณป๋าไม่รับสาย ฉันจึงโทรไปบอกพี่กล้าแทน
ผ่านไปพักใหญ่คุณเดชาก็เดินออกมาจากห้องน้ำโดยสวมใส่แค่ชุดคลุมเท่านั้น เขาเดินมานั่งลงบนโต๊ะที่ฉันจัดเตรียมเหล้าเอาไว้ให้ ก่อนจะดึงฉันลงไปนั่งบนตัก
“ดื่มกับพี่สักแก้วสิครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
มีต่อไหมครับ...