เช้าวันใหม่…กับความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป
แสงแดดยามเช้าเล็ดลอดผ่านช่องผ้าม่านลาดส่องเข้ามาในห้อง ทำให้ฉันที่นอนหลับอยู่บนท่อนแขนแกร่งของคุณป๋าค่อยๆ ลืมตาขึ้น
สานตาของฉันโฟกัสมองเห็นคุณป๋าเป็นคนแรก ทำให้หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัว เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันตื่นขึ้นมาแล้วเจอคุณป๋าที่นอนอยู่ข้างๆ และนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันยิ้มให้คุณป๋าที่กำลังนอนหลับอยู่อย่างมีความสุข
ฉันพลิกตัวไปหยิบโทรศัพท์เพื่อมาดูเวลา เห็นว่าเหลือเวลาอีกสามชั่วโมงกว่าจะไปมหาวิทยาลัย ฉันจึงค่อยๆ พยุงร่างเปลือยเปล่าของตัวเองลุกขึ้นนั่งช้าๆ เพราะกลัวคุณป๋าตื่น
หมับ!! ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ลุกออกไปจากเตียง แขนแกร่งของคุณป๋าก็คว้าเอวฉันเอาไว้ซะก่อน
“จะหนีฉันไปไหน” เสียงทุ้มเอ่ยถามทั้งที่ยังหลับตาอยู่
“หนูจะไปอาบน้ำ ไม่ได้จะหนีค่ะ”
“เดี๋ยวค่อยอาบพร้อมกัน นอนลงก่อน”
ไม่พูดเปล่า คุณป๋าใช้แขนกดตัวฉันให้นอนราบลงไปข้างๆ ตัวเองอีกต่างหาก แถมยังกำชับกอดแน่นอีกด้วย
“ไม่ให้อาบน้ำด้วยแล้วนะคะ”
“ทำไม” ครั้งนี้คุณป๋ายกหัวขึ้นจากหมอนแล้วมองฉันตาเขม็ง
“ก็กว่าจะได้อาบน้ำ ตัวเปื่อยหมดพอดี ไม่เอาแล้วค่ะ”
“ฉันยังไม่ได้พูดเลยนะว่าจะทำ….”
“ปกติเวลาจะทำคุณป๋าพูดหรอคะ”
คุณป๋าถอนหายใจออกมากระทบใบหน้าของฉันเบาๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงหมอนเหมือนเดิม “ฉันเหนื่อยหมดแรงแล้ว คงทำอะไรเธอไม่ได้”
น้ำเสียงที่พ่นออกมาจากปากของคุณป๋ามันช่างน่าสงสาร ก็แหงสิ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนสมแล้วที่วันนี้หมดแรง
“คราวหลังก็อย่าหักโหมนะคะ”
“เรื่องแบบนี้มันเป็นไปตามอารมณ์ ยิ่งร่างกายของเธอมันยั่วยวนฉันมากเท่าไหร่ ความต้องการของฉันก็มีมากขึ้นเท่านั้น”
“หยุดพูดอะไรหื่นๆ ได้แล้วค่ะ”
“วันนี้จะเข้าบริษัทหรือคาสิโนมั้ยคะ ?” ฉันพลิกตัวนอนตะแคง ก่อนจะเอ่ยถามคุณป๋า
“วันนี้ฉันอยากนอนพัก”
“จะนอนพักที่คอนโดหนูหรอคะ”
“อื้ม” คุณป๋าหลี่ตามองฉัน “ทำไม เธอนัดเพื่อนไว้ ?”
“เปล่าค่ะ แค่คิดว่าจะกลับไปนอนที่บ้าน”
“ฉันอยากนอนรอเมีย มีปัญหา ?”
ตึกตัก! ตึกตัก! หัวใจดวงน้อยเต้นรัวเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะคลั่งรักคุณป๋าได้มากขนาดนี้
“ตอนนี้หนูกับคุณป๋าเป็น…”
“ผัวเมีย” คุณป๋าพูดสวนขึ้น ทำให้ฉันถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ ก็คิดว่าจะพูดคำอะไรที่มันโรแมนติกกว่านี้ซะอีก
“จริงจังกับหนูจริงๆ หรือเปล่าคะ หรือแค่คิดสนุกชั่วคราว…” ฉันเม้มปากแน่นเพื่อรอคำตอบ
“หยุดตั้งคำถามโง่ๆ ได้แล้ว เธอไม่เห็นหรือไงว่าฉันหลงเธอมากขนาดไหน”
“ผู้ชายคนนั้นที่เคยใจร้ายกับหนูหายไปไหนแล้วคะ ^_^”
คุณป๋ายกขึ้นมาลูบหัวของฉัน ก่อนจะกดจูบลงมาบนหน้าผากอย่างแผ่วเบา “ฉันจะไม่ใจร้ายกับเธอแบบนั้นอีก”
“อื้อ ห้ามเลยเถิดค่ะ หนูต้องไปอาบน้ำเตรียมตัวไปมหาวิทยาลัยแล้ว” ฉันดันใบหน้าคมคายออก เพราะคุณป๋าทำท่าเหมือนจะก้มลงมาจูบริมฝีปากของฉัน
“อ่า!! รีบๆ ลุกขึ้นไปก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหวจับเธอปล้ำซะก่อน”
“บ้า!!” พูดจบฉันก็รีบลุกขึ้น ด้วยความที่เจอศึกหนักมาเมื่อคืนทำให้ฉันไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้น
แปะ!! ฝ่ามือหนาของคุณป๋าฟาดลงมาบนก้นของฉันอย่างจัง ทำให้ฉันหันไปมองคุณป๋าสายตาดุดัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
มีต่อไหมครับ...