เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 45
เพราะการดระทำที่แปลกไปของคัลเลนทำให้ฉันแทบนอนไม่หลับทั้งคืน มันฟุ้งซ่าน ใจเต้นแรงไม่ยอมหยุด และเพราะได้เขาดูแลอาการป่วยจึงดีขึ้นมากกว่าเมื่อวาน แต่พอตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอคนที่กอดฉันไว้เมื่อคืนแล้ว
อยากถามว่าสิ่งที่เขาทำมันหมายความว่ายังไง ทำแบบนั้นจะไม่ให้หวั่นไหวใครจะห้ามได้ ฉันชอบเขามากขึ้นกว่าเดิมอีก
ความรู้สึกที่มันอัดอั้นทำให้ฉันทนไม่ไหวจนต้องโทรไประบายกับทิชา
( แกดูชอบคัลเลนมากจริงๆ อย่างที่เขาว่านั่นแหละเกล )
หลังจากได้ฟังเรื่องทั้งหมดที่ฉันเล่าทิชาก็บอกมาแบบนี้ แต่ว่าฉันไม่รู้ตัวเองเลยว่าชอบเขามากขนาดไหน
“มันดูออกง่ายมากเลยหรอชา”
( น้ำเสียงเวลาพูดถึงเขา ฉันดูออกเลยว่าตอนนี้แกมีความสุขมาก )
“…แต่ฉัน” ทิชาเอ่ยแทรกขึ้นก่อนที่ฉันจะพูดจบประโยค ( ฉันห้ามแกไม่ได้หรอกเกล แต่ฉันเป็นห่วงจริงๆ เพราะวันหนึ่งแกกับคัลเลนก็ต้องหายไปจากชีวิตของกันและกันอยู่ดี )
“ฉันรู้แต่ตอนนี้มันมีความสุขอย่างที่แกว่านั่นแหละชา ไม่รู้เลยว่าตัวเองจะชอบเขาได้มากขนาดนี้”
( พอมีความรักแล้วแกเปลี่ยนไปเยอะมากเลยนะเกล )
“หือ? ยังไงหรอ”
( แกดูอ่อนลง สับสนกับความคิดของตัวเอง ไม่เป็นตัวเอง ทั้งที่เมื่อก่อนแกเป็นคนมั่นใจมากๆ ไม่ยอมให้ใครมาสั่งหรอกนอกจากพ่อกับพี่เรย์น่ะ )
“ฉันก็พอจะรู้ตัวเหมือนกัน”
( ถ้าวันหนึ่งต้องไปจากเขา แกสัญญาได้ไหมเกล )
“สัญญาอะไรหรอ”
( รักเขาได้แต่ต้องรักตัวเอง ความรู้สึกที่เกิดขึ้นมันมีแค่แกคนเดียวและอีกข้อที่อยากจะขอ เดินออกมาจากเขาอย่างไม่คิดลังเล ถึงแกจะชอบมากขนาดไหนแต่ต้องย้ำเตือนเอาไว้ว่าคัลเลนเคยทำอะไรไว้บ้าง )
“ถ้าถึงวันนั้นแล้วฉันเกิดลังเลขึ้นมาแกช่วยเตือนสติฉันทีนะชา”
( ได้สิ )
“รักแกจัง รู้ไหมว่าแกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเลยนะ”
( อย่าชวนซึ้งเดี๋ยวก็ร้องหรอก )
“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมีความรัก ยิ่งกับคัลเลนยิ่งเป็นไปไม่ได้ ไม่รู้ว่าพลาดตั้งแต่เมื่อไร ทั้งที่ควรเซฟตัวเองมากกว่านี้แท้ๆ”
( อย่าโทษที่ตัวเองเลย ความรักมันเป็นสิ่งสวยงามนะ )
“แต่มันก็ทำให้ทุกข์ได้เหมือนกัน”
( แกก็ทำให้คัลเลนหวั่นไหวบ้างสิ สวยๆ อย่างแกไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะใจหิน ) ชาถามติดเล่น มัน้ป็นคำพูดที่ไม่จริงจังอะไรมากหรอก ฉันเองก็เคยคิดแบบนั้นแต่สุดท้ายก็เป็นอย่างที่เห็น ฉันนี่ไงเป็นฝ่ายแพ้ราบคาบ
“บางครั้งเขาก็ทำเหมือนสนใจนะ แต่พอเอาเข้าจริงฉันว่าคัลเลนแค่นึกสนุกอยากเล่นกับความรู้สึกฉันมากกว่า”
( คิดแบบนี้อีกแล้ว )
“คุยกับใครอยู่” เสียงทุ้มที่เอ่ยท้วงทำให้ฉันสะดุ้งรีบกดตัดสายจากเพื่อนด้วยความตกใจแล้วหันกลับมามองคนที่ยืนกอดอกอยู่หน้าประตู
“เกลคุยกับทิชาอยู่ค่ะ”
“คุยกับเพื่อนแล้วทำไมต้องตกใจขนาดนั้น”
“ก็คุณเข้ามาเงียบๆ เกลก็ตกใจสิ”
“ตัวยังร้อนอยู่ไหม” คัลเลนเดินตรงมาเอามือแตะหน้าผากเพื่อเช็คอุณหภูมิของร่างกาย แต่ฉันยืนนิ่งตัวแข็งทื่อเพราะไม่ได้ตั้งรับ
“………” หน้ามันร้อนผ่าวทุกครั้งที่เราใกล้กันขนาดนี้
“ไม่ต้องเขินขนาดนั้น คงรู้ดีว่าทำไมฉันถึงไม่อยากให้เธอป่วย”
“รู้ค่ะ”
ฉันรู้ว่าเพราะอะไร มันก็มีแค่เรื่องเดียวนั่นแหละที่เขาทำตลอด ถ้าฉันป่วยก็ทำไม่ได้ ยังดีที่เขาเห็นใจแต่มันก็แอบผิดหวังนิดที่เหตุผลจากการถูกดูแลดีเพราะเรื่องนี้
“แต่จริงๆ ถ้าต้องการมากๆ คุณไปทำกับคนอื่นก่อนก็ได้นะคะ”
“หึ!! อวดดี”
“………” อวดดีอะไรกัน ฉันพูดผิดตรงไหนอีกถึงได้ถูกดุแบบนี้
“ถ้าฉันทำแบบนั้นจริงๆ เธอจะโอเค?”
ที่มันถามแบบนี้เพราะรู้จักผมดี ถึงเมื่อก่อนจะวันไนท์บ่อยแต่ผมก็เลือกไม่เอามั่ว ตั้งแต่มีเกลลินมาอยู่ที่บ้านผมก็ไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย
บางครั้งผมก็รู้สึกว่าตัวเองติดเซ็กส์ของเกลมากเกินไป ที่ผ่านมาผมไม่อยากมีอะไรกับใครนอกจากเธอ ทั้งที่ไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน
แต่ในเมื่อเธออยากให้ผมทำกับคนอื่น มันก็ได้อยู่แล้ว ผมเองก็อยากห่างกับเธอบ้างเหมือนกันเพราะรู้สึกว่าเวลาอยู่ใกล้ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย เธอทำให้ผมไม่เป็นตัวเองแบบที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำได้
“หาให้กูได้หรือเปล่า”
“ไอ่ได้มันก็ได้ แต่มึงแน่ใจนะว่าจะเอา”
“กูเหมือนคนพูดเล่น?”
“มึงมีปัญหากับเกล?” คาแลนขมวดคิ้วถาม ทำไมต้องคิดแบบนั้นในเมื่อเธอไม่ได้สำคัญอะไร
“ทำไมต้องมีปัญหา ในเมื่อเธอเป็นคนบอกให้กูมาเอากับคนอื่นเอง”
“ดูเหมือนมึงจะหงุดหงิดนะ”
“ไอ้คาแลน”
“เออๆ ให้กูเปิดห้องเลยไหม”
“อืม พร้อมแล้วบอก”
“ไม่เกินยี่สิบนาที”
“เร่งให้เร็วกว่านี้กูอยากปลดปล่อยเต็มที”
“ไอ้เหี้ย จะหิวอะไรขนาดนั้น”
“คาแลน”
“อะไรอีก”
“มึงว่ากูถ่ายคลิปส่งให้เกลลินดูดีไหม?” มันเป็นคำถามที่ไม่น่าถามเท่าไร แต่ผมมันเป็นพวกไม่ค่อยใส่ใจอะไรซะด้วยสิ
“คัลเลนมึงอย่าเหี้ย กูขอ”
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD