เด็กฝึกงานสอนรัก นิยาย บท 20

ตอนที่ 20

ความหวัง

@โรงพยาบาล

"คชาคะ "

"เนเน่รวบรวมเงินทั้งหมดที่มี เพื่อให้คุณผ่าตัดได้แล้วนะคะ"

หญิงสาวบอกข่าวดี กับแฟนหนุ่ม ที่นอนอยู่เตียงคนไข้ ถึงความพร้อมที่เขาจะได้รักษาตัว

เงินที่คุณเก็บไว้ เพื่อจะจัดงานแต่งของเรา

รถของคุณที่เสียหายเนเน่ก็จัดการขายไปเรียบร้อย เพื่อจะรวมเงินให้ได้มากที่สุด

ไว้ถ้าคุณหายดีแล้วค่อยซื้อใหม่นะ เราใช้รถคันเดียวกันก็ได้

ส่วนคอนโด ที่คุณอยู่เนเนรขายไปแล้วค่ะเราใช้ห้องเดียวกันก็ได้นะ ไม่เป็นไรหรอก

และเงินเก็บทั้งหมดของเนเน่ เอาออกมาให้คุณใช้เพื่อการผ่าตัดหมด

คุณจะได้หายให้เร็วที่สุด คุณจะได้มีความทรงจำที่หายไปกลับคืนมา

คุณจะต้องหายนะคชาหลังจากนี้เน่ จะดูแลคุณเอง หมอบอกว่าถ้าคุณได้ผ่าตัด คุณจะหายปกติเน่เองก็เชื่อแบบนั้น

ชีวิตคุณจะกลับมาเป็นปกติ ขอให้คุณแค่คุณหายดี จะไม่เหลืออะไร ก็ต้องยอม

"เริ่มต้นใหม่นะคะคชา" สายตาที่จ้องมาที่เธอ ยังคงเป็นสายตาที่ว่างเปล่า เหมือนเดิม

เขาไม่เหลือภาพเดิมของเธอไว้สักนิด มันเป็นความเจ็บปวด เมื่อเธอมองเข้าไปในตาของเขาทุกครั้ง จนตัวเองไม่กล้าที่จะหันไปสบตาเขาอีกแล้ว

มันเหมือนตัวเอง กำลังยืนอยู่ตรงหน้ากระจกแต่ไม่สามารถมองเห็นภาพสะท้อนของตัวเองได้

มันคือความโหยหาตัวตนของตัวเอง มันเหมือนหายใจไม่ออกมันว่างเปล่า เธอทนไม่ไหวแล้ว ที่จะอยู่แบบนั้นอีกต่อไป

เธอทนไม่ได้ที่จะเห็นตัวเอง ไม่มีตัวตนอยู่แบบนั้น

เธอตัดสินใจให้คชาเข้าห้องผ่าตัด เพื่อทำการรักษา

16:00 น. ณโรงพยาบาล

แพทย์เจ้าของไข้คนเดิม เข้ามาแนะนำเพื่อจะเตรียมตัว ให้คชาห้องผ่าตัดในเวลาบ่ายโมงของพรุ่งนี้

เขาต้องเข้าไปอยู่ในห้องผ่าตัด เวลา 13:00 น. ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเสร็จสิ้น

ความกังวลเริ่มเข้ามาแทน เมื่อแพทย์ให้คชาเริ่มอดข้าว อดน้ำตั้งแต่เที่ยงคืนนี้เป็นต้นไป

"เวลา 0.00 น.

หมอให้อดข้าวเลยนะครับ จะได้ผ่าตัด ตอนบ่ายโมงตรงพรุ่งนี้พร้อมแล้วใช่ไหมครับ

คุณคชา"

"ครับ"

คชายืนยันความพร้อมของตัวเอง ที่จะเข้าห้องผ่าตัดในวันพรุ่งนี้

"ไว้เจอกันพรุ่งนี้ตอนบ่ายโมงครับ " หมอใช้มือข้างหนึ่งตบมาที่ไหล่กว้างของเขาเบาๆ เพื่อให้กำลังใจ แล้วไม่ลืมที่จะหันไปส่งยิ้มให้กับหญิงสาว อย่างสุภาพก่อนที่จะออกจากห้องไป

"ขอบคุณนะครับ ที่จัดการทุกอย่างให้" คชาเอ่ยขอบคุณเธอ

เมื่อตัวเอง มีโอกาสได้ผ่าตัดครั้งนี้

"ไม่เป็นไรคะ คุณจะได้หายเป็นปกติเสียที แค่คุณหายดีเน่ยอมทุกอย่าง"

"เราเริ่มต้นใหม่กันนะคะคชา"

เธอเอามือทั้งสองข้างมากุมที่มือเขา เพื่อให้กำลังใจ

"ไม่ต้องกลัวนะคะ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี"

"ขอบคุณครับ " เป็นครั้งแรกหลังจากที่ ฟื้นขึ้นมาจากอุบัติเหตุเค้าส่งยิ้มให้กับเธอ

ทำไมดูมันมีความหมายมากเลย สำหรับยิ้มครั้งนี้ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเธอไม่เคยมองเห็นอะไรในรอยยิ้มเขาเลยด้วยซ้ำ

เธอรู้สึกถึงความสำคัญของเค้าได้ มันคือ ความรักที่แท้จริง ที่เธอสัมผัสถึง ความรักที่เธอต้องการไม่ใช่แค่ใครคนนั้นอีกแล้ว

มัน คือ ความรักจากเขาคนนี้ ไม่ใช่ความรักของเด็กฝึกงานคนนั้นอีก มันเป็นความเผลอไผลไปชั่วขณะ มันไม่ใช่ความรัก