305 (1) ปิดฉาก
Sign in Buddha’s palm 305 (1) ปิดฉาก
“ท้องฟ้ากําลังถล่มลงมา….”
แม้ว่าน้ําเสียงของชายชราจะไม่มีความผันผวนร้อนใจ แต่ก็แฝงอารมณ์ที่ลึกซึ้งซับซ้อนยิ่ง
นับตั้งแต่สิ้นสุดยุคเฟื่องฟูกระแสปราณฉีครั้งล่าสุด พลังฟ้าดินบนโลกก็เงียบงัน ทุกอย่างแห้งเหี่ยวกินเวลายาวนานหนึ่งหมื่นปี
แต่ถึงกระนั้น นิกายใหญ่ทั้งหลายในต่างดินแดนอยู่เหนือสรรพชีวิตทั้งหมด มีภูมิหลังมากมาย เหมือนประหนึ่งท้องฟ้า’ ที่มองลงดูดวงวิญญาณนับหมื่น
แต่ตอนนี้
การตายของครึ่งก้าวเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพี ซึ่งเป็นดั่งสัญลักษณ์แห่ง “ท้องฟ้า” ของหมู่ศิษย์นิกายใหญ่ เมื่อมันล้มลงเทียบเท่ากับการล่มสลายที่แท้จริง
ไม่ใช่แค่ชายชราในชุดสามัญชนเท่านั้น แต่ตํานานยุทธอีกหลายคน รวมถึงศิษย์นิกายใหญ่ จอมยุทธพเนจร ต่างก็ตกตะลึงในหัวใจ
ครึ่งก้าวเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพี ไม่ว่าจะในยุคสมัยใดก็เกรียงไกรไม่อ่อนด้อย มีเพียงเซียนเทพปฐพี่เท่านั้นที่สามารถบดขยี้พวกเขาได้ แต่ตอนนี้กลับล้มตายกันไปถึงเจ็ดคน
ทุกคนจะไม่แปลกใจได้อย่างไร? จะไม่ให้กลัวได้อย่างไร? จะไม่ให้ผวาได้อย่างไร?
เมื่อเทียบกับความตื่นตระหนกของตํานานยุทธทั้งหลาย พรรคพวกฝั่งอาณาจักรถังกลับรู้สึกปีติยินดี
“ฝ่าบาท พระมาตุลาได้รับชัยชนะแล้ว” แม่ทัพแห่งวังหลวงที่เพิ่งเข้าสู่ขอบเขตตํานานยุทธก็รายงานต่อจักรพรรดิถังด้วยความตื่นเต้น
แม้ว่าแม่ทัพแห่งวังหลวงจะเพิ่งเข้าสู่ขอบเขตตํานานยุทธ แต่อาศัยจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ก็ยังพอรับรู้ถึงสถานการณ์ที่ความสูงหลายพันเมตรได้ ในตอนนี้รัศมีพลังของครึ่งก้าวเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพี่ทั้งเจ็ดได้ถูกกําจัดทิ้งไป เหลือเพียงกลิ่นอายของซูฉิน เห็นได้ชัดว่าซูฉินได้รับชัยชนะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm]