เขยหมอสุดเทพ นิยาย บท 4

“จ้าวเหลย คุณรีบสั่งให้พวกเขาหยุด พวกคนจะทำให้เขาตายได้นะ” หลงเหม่ยซินดึงจ้าวเหลยเอาไว้ และตะโกนเสียงดัง

“ฮึ ที่ฉันต้องการก็คือตีมันให้ตาย......”

เงาร่างสายหนึ่งลอยเข้ามา ชนจ้าวเหลยล้มหงายลงไปบนพื้น เขาด่าพลางผลักร่างของมือนักเลงที่ทับอยู่บนตัวของเขา พบว่าหวางเย๋กำลังนั่งยอง ๆ อยู่ที่ด้านหน้าเขา ก็ต้องชะงักไปทันที

แล้วหันไปดู มืออันธพาลทั้งยี่สิบคนนั้น ล้วนนอนกองอยู่บนพื้น เสียงร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดดังก้องไปทั่วทั้งบริเวณ

หวางเย๋ในฐานะผู้นำองค์กรฮั๋ว นอกจากความเฉียบแหลมทางธุรกิจที่ยอดเยี่ยมแล้ว ยังมีร่างกายที่แข็งแรงกำยำ เขาได้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ที่แทบจะไร้เทียมทานกับอาจารย์มาตั้งแต่วัยเด็ก อย่าว่าแต่พวกมืออันธพาลไม่เอาไหนยี่สิบกว่าคนนี้เลย ต่อให้เป็นทหารรับจ้างระดับต้น ๆ ของโลกถืออาวุธปิดล้อมหวางเย๋เอาไว้ ล้วนต้องถูกฆ่าในพริบตา

“แม่ง จีบเมียฉันต่อหน้าฉัน ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม?”

“ก่อนหน้านั้นฉันไม่สนใจแก คิดว่าฉันรังแกง่ายจริง ๆ หรือไง?”

“พาพวกมืออันธพาลมาฆ่าฉันใช่ไหม?”

......

หวางเย๋พูดหนึ่งประโยค ก็กดศีรษะจ้าวเหลยโขกพื้นหนึ่งครั้ง

หลงเหม่ยซินมองดูตาค้าง คิดไม่ถึงว่าหวางเย๋ที่ดูเชื่อฟังเมื่ออยู่ต่อหน้าตัวเอง ปล่อยให้ทุบตีด่าว่าตามอำเภอใจ จะมีฝีมือการต่อสู้ที่ร้ายกาจแบบนี้ ยี่สิบต่อหนึ่ง จัดการได้ภายในไม่กี่วินาที นี่.....

“ฉันจะบอกนายให้นะ สุนัขอย่างแก ฉันแค่คนเดี๋ยวสามารถฆ่าพวกแกทั้งฝูงได้ นักฆ่าที่ฉันเคยเจอมาเยอะกว่าข้าวที่แกกินเสียอีก แค่ฉันขยับนิ้วก็สามารถขยี้แกให้ตายได้” เท้าข้างหนึ่งของหวางเย๋เหยียบอยู่บนศีรษะของจ้าวเหลยพลางกล่าว

หวางเย๋ในเวลานี้ราวกับเทพลงมาจุติ รัศมีบนร่างกายนั้นแข็งแกร่งไม่มีที่เปรียบ

หลงเหม่ยซินมองหวางเย๋อย่างไม่อยากจะเชื่อ? นี่...นี่ใช่สามีไม่เอาไหนของตัวเองคนนั้นหรือเปล่า?

หลังจากที่ชะงักไปชั่งขณะ หลงเหม่ยวินถึงได้สติกลับคืนมา จึงรับดึงหวางเย๋เอาไว้ “หวางเย๋ เขาเป็นถึงคุณชายใหญ่ตระกูลเจ้าเชียวนะ จะตีอีกไม่ได้แล้ว”

“อ้อ ฟังคุณภรรยา ไม่ตีแล้ว”

หวางเย๋ยิ้มแฉ่งมองหลงเหม่ยซิน เขาปล่อยมือ ศีรษะของจ้าวเหลยกระแทกกับพื้นอีกครั้ง ตาทั้งสองข้างเหลือกขึ้น และสลบไปทันที

เห็นหวางเย๋ยังคงเชื่อฟังแบบนี้ หลงเหม่ยซินรู้สึกหวานชื่นอยู่ภายในใจ

หวางเย๋ลุกขึ้น กวาดสายตามองผู้คนที่อยู่รอบ ๆ แวบหนึ่ง “ต่อไปใครกล้ามาจีบเมียฉันละก็ ต่อให้เป็นเง็กเซียนฮ่องเต้ ฉันก็จะอัดให้น่วม”

หลังจากที่หวางเย๋ได้ประกาศศักดาความเป็นเจ้าของเสร็จ ก็วิ่งเหยาะ ๆ เข้ามา ช่วยเหม่ยซินเปิดประตูรถ “คุณภรรยา กลับบ้านกัน”

หลังจากที่หลงเหม่ยซินขึ้นรถ หวางเย๋กำลังจะไปขี่มอเตอร์ไซค์ ก็ได้ถูกหลงเหม่ยซินเรียกเอาไว้ และบอกว่ากลับบ้านด้วยกัน

ในสามเดือนมานี้ นี่คือครั้งแรกที่หลงเหม่ยซินเรียกให้หวางเย๋ขึ้นรถของเธอ

หลังจากที่หวางเย๋ชะงักไปชั่วขณะ ก็ได้ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข