เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 206

ณ สนามกีฬาไซตามะ กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น เวลาท้องถิ่นหนึ่งทุ่มตรง

ในที่นั่งสามหมื่นที่นั่งนี้ไม่มีที่ว่างอยู่เลย คนที่สามารถซื้อเก้าอี้โซน VIP นั้น นอกจากจะร่ำรวยแล้วต้องร่ำรวยมาก

หลิ่วอวี่เจ๋อและหวังเจียเหยามาด้วยกัน พวกเขาต่างก็สวมชุดของ LeBron James ดาวบาสเกตบอลของอเมริกา

หลิ่วอวี่เจ๋อสวมเสื้อแข่งของ LeBron James ส่วนหวังเจียเหยานั้นสวมชุดแข่งของทีม

พอจะมองออกว่าทั้งสองคนเป็นแฟนของ LeBron James

LeBron James คือดาวบาสเกตบอลที่โด่งดังที่สุดในตอนนี้ เขามีแฟนคลับอยู่ทั่วโลก แฟนๆ จำนวนนับไม่ถ้วนจากทั่วโลกมาญี่ปุ่นเพื่อจะได้ชมการแข่งขันของเขา

ส่วนหลิ่วอวี่เจ๋อเห็นฉินหงเหยียนก็เรียกอีกฝ่ายทันทีว่า ‘อาสะใภ้’

เขาเรียกสวี่ฉู่หมิงเป็นอา เรียกฉินหงเหยียนเป็นอาสะใภ้ เห็นได้ชัดว่าเขาเรียกฉินหงเหยียนในฐานะเป็นภรรยาของสวี่ฉู่หมิง

“คุณเรียกฉันว่าอะไรนะคะ?” ฉินหงเหยียนถาม

หลังจากที่สวี่ฉู่หมิงช่วยไกล่เกลี่ยให้เมื่อครั้งก่อน บวกกับที่หลิ่วอวี่เจ๋อเป็นฝ่ายขอโทษหล่อน เขาก็อ่อนลงไปมาก มีท่าทีเคารพตนเอง หญิงสาวจึงไม่กล้าโวยวายใส่เขา

ตอนนี้หลิ่วอวี่เจ๋อไม่กล้าล่วงเกินหญิงสาว ไม่แน่ว่าวันไหนหล่อนเกิดกลายเป็นภรรยาของสวี่ฉู่หมิงขึ้นมา ตอนนั้นเขาคงจะลำบาก

หลิ่วอวี่เจ๋อรีบร้อนตบปากตนเอง “ดูปากผมสิครับ เรียกพี่หงเหยียนเสียแก่เชียว ฮ่าๆ”

รอบนี้ที่หวังเจียเหยาเจอฉินหงเหยียน หญิงสาวก็ไม่กล้าล่วงเกินอีกฝ่าย แต่กลับส่งยิ้มอ่อนหวานให้แล้วกล่าวชมเมื่อเห็นเสื้อหมายเลข 30 ที่เป็นเบอร์ของ Stephen Curry ที่ฉินหงเหยียนสวมใส่

“อ้าว พี่หงเหยียนพี่ชอบ Curry เหรอคะ ฉันก็ชอบเขาเหมือนกัน พอพี่ใส่ชุดแบบนี้แล้วดูอายุน้อยมากเลยค่ะเหมือนคนอายุ 20 เอง!”

ฉินหงเหยียนประหลาดใจอยู่ไม่น้อย ครั้งก่อนตอนเจอหน้ากันอีกฝ่ายมีท่าทีไม่เป็นมิตรด้วยซ้ำ

คราวนี้ทำไมถึงได้ดูเคารพนักหนา?

หวังเจียเหยาคาดการณ์ไปว่าฉินหงเหยียนจะกลายเป็นภรรยาของสวี่ฉู่หมิง ตอนนี้หล่อนเป็นสะใภ้ตระกูลหวัง พอตอนนั้นฉินหงเหยียนจะกลายเป็นผู้อาวุโสของหล่อน ตอนนี้หล่อนจะล่วงเกินอีกฝ่ายไม่ได้

ทว่าถึงแม้ว่าปากจะชมฉินหงเหยียนแต่ในใจของหล่อนกลับไม่ได้เป็นแบบนั้น

“ฮึ ฉินหงเหยียน เธอคงยังไม่รู้สินะว่าตอนที่เธอกินข้าวกับสวี่ฉู่หมิงคนนั้น ฉันกับเย่เฉินได้พลอดรักกันในวิลล่าด้วยล่ะ!”

ทันทีที่นึกถึงเรื่องที่ฉินหงเหยียนโดนสวมเขา หล่อนก็รู้สึกดีใจอย่างมาก หล่อนชอบความรู้สึกที่ได้แย่งชิงผู้ชายของคนอื่น!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉินหงเหยียนที่เคยตบหน้าหล่อน!

หลิ่วอวี่เจ๋อกล่าว “ได้ยินมาว่าพี่หงเหยียนไปทำงานที่ไป๋ลี่เหรอครับ? ทำไมถึงได้วิ่งไปทำงานกับบริษัทคู่แข่งของพวกเราล่ะครับ? พี่อยากได้เงินเดือนเท่าไหร่บอกได้เลยค่ะ มาทำงานที่บริษัทเราเถอะนะ”

ฉินหงเหยียนกล่าวอย่างมีมารยาท “ขอบคุณคุณหลิ่วนะคะ แต่ฉันว่าฉันไปเรียนรู้งานที่ไป๋ลี่ก่อนดีกว่า”

หลิ่วอวี่เจ๋อหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ฮ่าๆ นั่นมันก็จริง คุณไม่เคยทำพวกโลจิสติกส์ ได้ไปเรียนรู้ที่บริษัทเล็กๆ อย่างไป๋ลี่ พอมีประสบการณ์แล้วค่อยมาทำงานกับบริษัทของพวกเราก็ยังไม่สาย”

ในคำพูดของหลิ่วอวี่เจ๋อเต็มไปด้วยความดูถูกและเย้ยหยันบริษัทไป๋ลี่

เขาไม่รู้เลยว่าแผนในตอนนี้ของเย่เฉินจะทำให้ชุนเฟิงของตระกูลหลิ่วจะต้องพ่ายแพ้ให้กับไป๋ลี่จนราบคาบในเร็วๆ นี้!

เห็นรอยยิ้มเย็นชาของเย่เฉิน หลิ่วอวี่เจ๋อก็รู้สึกไม่สบอารมณ์ทันที “เย่เฉิน สา…เพื่อนของพ่อพี่หงเหยียนเป็นอาผมเอง เขาออกหน้ามาขอร้องแทนคุณ ตอนนี้คุณนอนหลับสนิทได้แล้วนะ ผมไม่ไปหาเรื่องพวกคุณอีกแล้วล่ะ”

เย่เฉินยิ้มเย็น ฟังจากน้ำเสียงนี้ของเขา เย่เฉินยังต้องมาขอบคุณ‘น้ำใจที่ไว้ชีวิต’ เขาหรือไง?

เย่เฉินกล่าว “ขอบคุณนะครับที่เป็นห่วง แต่ผมนอนหลับสนิทมานานแล้ว แต่ว่าคุณเองก็ระวังเอาไว้หน่อยเถอะ ผมได้ยินมาว่าวังเหม่ยฉีเคยมีผลงานที่ญี่ปุ่นนะ มีแฟนคลับที่นี่ไม่น้อยเลย คุณไปหลอกเขา ระวังแฟนคลับเขาจะมาเอาคืน”

“แก…” หลิ่วอวี่เจ๋อหวาดกลัวขึ้นมา

และจู่ๆ ในเวลานี้ก็มีเสียงโหวกเหวกโวยวายดังขึ้น

แล้วจึงเห็นพวกสมาชิกในทีมอเมริกาและกรีซกำลังทยอยเดินเข้าในสนามแข่ง!

“LeBron !”

“Stephen Curry! ฉันรักคุณ!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)