ตอนที่ 331 แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ!
แต่ด้านหลังของเย่เฉินและฉินหงเหยียนห่างจากจุดที่พวกเขายืนอยู่ไม่ถึงสองเมตร มีภาพแต่งงานของสวี่ฉู่หมิงและฉินหงเหยียนหราอยู่!
ที่นี่คืองานแต่งงานของสวี่ฉู่หมิงและฉินหงเหยียน ทว่าเย่เฉินกลับจุมพิตหญิงสาวต่อหน้าสวี่ฉู่หมิงอย่างไม่ไว้หน้าเขาแม้แต่น้อย
ในงานเกิดเสียงดังฮือฮาขึ้นมากกว่าเดิม!
“สวรรค์ นี่…เหลวไหลเกินไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าเจ้าสาวจะจูบกับชายอื่นต่อหน้าเจ้าบ่าวเสียด้วย!”
“คุณสวี่เป็นถึงคนที่รวยที่สุดในเมืองเสินเฉิง คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะโดนเหยียดหยามขนาดนี้!”
“เย่เฉินคนนี้มันแน่จริงๆ กล้าทำเรื่องบ้าๆ แบบนี้ด้วย!”
โต๊ะของตระกูลซูอยู่ใกล้เวทีที่สุด พวกเขาหัวเสียเมื่อเห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้า!
ซูเจิ้นหางขมวดคิ้วมุ่น แววตาเต็มไปด้วยไอสังหาร!
เขาตั้งใจจะให้เย่เฉินเป็นหลานเขยเขา โดยแต่งงานกับซูมู่ชิงหลานสาวของเขา
แต่วันนี้ไอ้เด็กเย่เฉินกลับคืนดีกับแฟนเก่าต่อหน้าเขา!
“รู้อย่างนี้ตอนแรกไม่น่าปล่อยให้ออกไปจากเมืองหลวงเลย!”
ตอนนั้นซูเจิ้นหางอยากจะรั้งเย่เฉินไว้ที่เมืองหลวง แต่บังเอิญว่าเขารู้มาพอดีว่าฉินหงเหยียน จะแต่งงานกับคนอื่นพอดี ซูเจิ้นหางเลยไม่บังคับเขา
คิดว่าหลังจากที่เย่เฉินเลิกกับฉินหงเหยียนแล้ว ย่อมมาตามจีบหลานสาวของเขา ไม่นานก็จะกลายเป็นเขยของพวกเขาไปเอง
คิดไม่ถึงว่าเย่เฉินจะหลงใหลในตัวฉินหงเหยียนมากขนาดนี้ หลังจากเลิกกันไปแล้วก็ยังพยายามขอหญิงสาวคืนดี
ซูมู่หลินหัวเสีย “สองคนเล่นอะไรกัน? เห็นเจ้าบ่าวเป็นอากาศหรือไง? เย่เฉินสารเลวจริงๆ!”
ถ้าหากว่าเย่เฉินได้ยินแบบนี้ เขาคงฟาดหน้าซูมู่หลินทันที
ซูมู่หลินต่างหากที่เหลวไหล เขาไม่มีสิทธิ์พูดแบบนี้เพราะก่อนหน้านี้เขาก็อาศัยโอกาสที่เย่เฉินไปทำงานแอบมาหลับนอนกับฉินหงเหยียน!
ซูมู่ชิงเห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้า ในใจก็เจ็บปวดอย่างมาก หล่อนก็ผุดลุกขึ้น“ฉันไปก่อนนะ”
และอีกคนที่เห็นภาพแสนบาดตานั้นก็คือหวังเจียเหยาที่ยืนอยู่ตรงประตู
“เย่เฉิน คิดไม่ถึงเลยว่านายจะมาแย่งเจ้าสาว! งานแต่งงานสองครั้งที่ผ่านมา นายก็มาก่อความวุ่นวายตลอด แต่ไม่มีครั้งไหนเลยที่นายจะมาแย่งตัวฉัน! แต่วันนี้นายกลับมา คิดไม่ถึงว่าจะมาแย่งเจ้าสาวในงานแต่งงานอย่างฉินหงเหยียน แล้วมาขอหล่อนคืนดี!
ช่วงนี้ฉินหงเหยียนจะต้องนอนกับสวี่ฉู่หมิงแล้วแน่นอน แต่ทำไมนายถึงให้อภัยหล่อน! แล้วทำไมพอฉันนอนกับคนอื่น นายถึงไม่ยอมให้อภัยฉัน แต่พอเป็นหล่อนไปนอนกับคนอื่น แต่นายก็ยังให้อภัยหล่อน? นี่ไม่ยุติธรรมเลย! ฉันโกรธจนจะบ้าแล้ว!”
หวังเจียเหยาเดือดปุดๆ หล่อนยอมรับว่าตนเองเคยทำผิดจริงๆ แต่ว่าหล่อนรู้สึกว่านั่นก็เป็นเรื่องที่ผู้หญิงหน้าตาสวยก็ทำผิดกัน
หล่อนรู้สึกว่าเย่เฉินควรจะให้อภัยตนเอง
และในเวลานี้เองซูมู่ชิงก็เดินออกจากงานด้วยใบหน้าเรียบเฉย สวนทางกับหวังเจียเหยา
หวังเจียเหยานิ่งไปเมื่อเห็นซูมู่หลิน
“ผู้หญิงสวยจังเลย!”
นี่เป็นครั้งแรกที่หวังเจียเหยาเจอซูมู่ชิง ยังอดตะลึงในความสวยของอีกฝ่ายไม่ได้
บนเวทีนั้นสวี่ฉู่หมิงหน้าแดงก่ำ พิธีกรงานแต่งไม่รู้จะพูดอะไร
จากนี้ไปเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดของเมืองเสินเฉิง เกรงว่าจะกลายเป็นตัวตลกของทั้งเมืองเสินเฉิง!
สวี่ฉู่หมิงตะโกนกร้าว “หุบปากไป! พวกแกหุบปาก! เย่เฉิน หงเหยียน หยุดเดี๋ยวนี้!”
ทว่าเย่เฉินและฉินหงเหยียนกลับไม่สนใจคำพูดของเขาแม้แต่น้อย แต่ยังจุมพิตกันอย่างดูดดื่มต่อไป
ในเวลาที่ผ่านมาพวกเขาผ่านอะไรกันมามาก พวกเขาจึงไม่อาจสะกดความต้องการในใจได้
สวี่ฉู่หมิงหัวเสีย เขาจะทนให้ภรรยาของตนเอง จุมพิตกับชายอื่นต่อหน้าแขกจำนวนมากได้อย่างไร?
“จัดการพวกเขา! รีบแยกพวกเขาออกจากกันเดี๋ยวนี้!”
สวี่ฉู่หมิงจึงหันไปสั่งบรรดาพนักงานรักษาความปลอดภัย
“ครับ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)