เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 402
ตอนที่ 402 หวังเจียเหยาแพศยาจริงๆ!
ซูหมิงเจ๋อลอบกล่าวเสียงต่ำกับซูเจิ้นหาง“คุณพ่อครับ ดูแล้วพี่ชายของเย่เฉินคนนี้น่าจะรักเขามากทีเดียว”
ซูเจิ้นหางยิ้มพลางผงกศีรษะ แล้วพอใจขึ้นเป็นเท่าตัว
ตั้งแต่โบราณมาลูกหลานตระกูลใหญ่ต่างก็ชอบแย่งชิงตำแหน่งเป็นคนสำคัญของตระกูล จึงมักเกิดการฆ่าฟันกันระหว่างพี่น้อง
ยกตัวอย่างเช่นซูมู่หลินและซูมู่ชิวสองพี่น้อง ปกติจะทักทายกันก็แค่เวลาเจอหน้ากันเท่านั้นเอง อีกทั้งยังพยายามสุดความสามารถเพื่อจะได้สิทธิ์ในการสืบทอดมรดกของตระกูลด้วย
แต่เย่เฉินกับเย่เทียนกลับไม่เป็นอย่างนั้น
เย่เทียนเป็นลูกชายคนโต แต่คิดไม่ถึงว่าจะจะเป็นฝ่ายส่งต่อธุรกิจให้น้องชายคนที่สามเอง เพียงเพื่อให้เย่เฉินได้มีหน้ามีตาในตระกูลซูจะได้ไม่โดนรังแก
เย่เทียนมองซูมู่ชิงแล้วกล่าว “คุณหนูซู คุณเซ็นชื่อเถอะ”
ซูมู่ชิงไม่ใช่ผู้หญิงที่ลุ่มหลงในเงินทอง ย่อมไม่อยากจะเซ็นชื่อ แต่เย่เฉินเป็นฝ่ายกล่าวกับซูมู่ชิง
“มู่ชิง ในเมื่อนี่เป็นเจตนาดีที่พี่ใหญ่กับพี่สะใภ้มีให้เรา คุณรับไว้เถอะ”
ซูมู่ชิงเองก็ไม่ใช่คนที่ชอบเล่นตัวอะไรนักหนา หญิงสาวหยิบปากกาขึ้นมาแล้วเซ็นชื่อตนเองลงไปกระดาษ
จากนั้นก็ส่งสัญญาให้คนตระกูลซูเอาไปเก็บรักษา
แล้วในงานก็เกิดเสียงปรบมือเสียงดังเกรียวกราว!
“ท่านซู ยินดีด้วยๆ! บาร์ทั้งอังกฤษเป็นของหลานสาวคุณแล้ว!”
“ฮ่าๆ ฉันจะบินไปอังกฤษพอดีวันมะรืน ท่านซู ถ้าผมเกิดซื้อวิสกี้เยอะสักขวดสองขวด คุณห้ามเก็บเงินผมเพิ่มนะ!”
ซูเจิ้นหางเองก็ประสานฝ่ามือขอบคุณแขกเหรื่อไม่หยุดหย่อน “ขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติมางาน ยินดีต้อนรับ!”
รอยยิ้มภูมิอกภูมิใจฉายชัดบนใบหน้าซูเจิ้นหาง
หลายปีดีดักมาแล้วทำไมเขาถึงได้อยากจะดองกับตระกูลเย่ขนาดนี้น่ะหรือ?
ก็เพราะเจ้านี่!
ตระกูลเย่ยิ่งใหญ่อย่างเหลือกเกินในเมืองหลวง คนในประเทศที่ว่ารวยๆ ในตอนนี้ ใครไม่ไปต่างประเทศบ่อยๆ บ้าง?
ดังนั้นมีอิทธิพลในต่างประเทศก็ถือเป็นสมบัติที่สำคัญ!
ตอนนี้ตระกูลซูและตระกูลเย่เป็นวงศ์วานญาติเครือกันแล้ว จะทำให้ตระกูลอื่นๆ ในประเทศนี้จะต้องนับถือตระกูลซูมากกว่าเดิม!
เย่เทียนกล่าวกับซูมู่ชิง “ไม่ใช่แค่ธุรกิจบาร์เหล้า ตระกูลเย่ของเราล้วนแต่ลงทุนในธุรกิจสาขาต่างๆ ทั่วโลก คุณหาเวลาว่างๆ ไปเที่ยวประเทศอังกฤษกับน้องสามนะไปเยี่ยมคุณปู่ จะได้ไปดูธุรกิจของตระกูลเรา พอถึงตอนนั้นคุณชอบธุรกิจอะไรก็ทำเอาธุรกิจนั้นไปได้เลยไม่ต้อถามความเห็นฉันกับพี่สะใภ้หรอกนะ”
คงยูมิเองก็มีเอกลักษณ์ของสาวชาวอาทิตย์อุทัย “ใช่แล้วล่ะ ฉันกับพี่ใหญ่ของพวกเธอก็ไม่ได้รูสึกอะไรกับเงินทองหรอกนะ ชอบอะไรก็เอาไปกันเลย”
เย่เฉินพยักหน้ารับอย่างเท่ๆ “อืม ส่วนฝั่งพี่รองไม่น่าต้องกังวลอะไร พีเขาชอบเที่ยวไปทั่ว ต่อให้ที่บ้านเราแบ่งมรดกกัน เขาก็ไม่กลับมาหรอก”
พอได้ยินแบบนี้แขกในงานก็นิ่งไป โดยเฉพาะพวกแขกผู้หญิงที่สวยๆ พวกนั้นต่างก็ริษยาจนเหมือนจะเป็นบ้า!
“สวรรค์ พี่ใหญ่ พี่รองไม่เอาสมบัติ งั้นสมบัติของตระกูลเย่ก็เป็นของเย่เฉินกับซูมู่ชิงน่ะสิ!”
“ว่ากันว่าสมบัติตระกูลเย่ก็มีตั้งหายหมื่นหลายแสนล้าน! พวกเขาน่าจะเป็นตระกูลที่รวยที่สุดในโลก!”
“อะไรนะ? จริงเหรอ? งั้นซูมู่ชิงก็เป็นผู้หญิงที่รวยที่สุดในโลกใบนี้น่ะสิ!”
“ฮะ! รีบเกาะซูมู่ชิงให้แน่นๆ เลย นี่อาจจะเป็นผู้หญิงที่รวยที่สุดในแตั้งแต่เคยมีมาเลยนะ!”
เมื่อได้ยินคำวิจารณ์ที่ทุกคนมีต่อซูมู่ชิง ผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่ง แววตาเหม่อลอย ร่างกายสั่นเทิ้ม!
หล่อนก็คือหวังเจียเหยา!
และในเวลานี้เองจู่ๆ หวังเจียเหยาก็จงใจเบียดซูมู่ชิง โดยกระแทกหญิงสาวเล็กน้อยจากนั้นก็โถมเข้าหาอ้อมกอดของเย่เทียน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)