เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 412

ตอนที่ 412 แอบค้นมือถือซูมู่ชิง!

เหตุการณ์มันดันไปสอดคล้องกับคำพูดในภาพยนตร์เรื่องดาบมังกรหยกพอดี

ผู้หญิงในโลกใบนี้ยิ่งสวยยิ่งหลอกคนเก่ง!

หวังเจียเหยาอดีตภรรยาของเย่เฉินก็เป็นแบบนี้ ตอนนี้ซูมู่ชิงภรรยาคนที่สองก็เป็นเหมือนกันงั้นเหรอ!

ทำให้เย่เฉินคิดว่าตนเองทำผิดต่อหญิงสาว

แล้วเพราะรู้สึกว่าหล่อนน่าสงสาร ทำให้เขาคิดว่าที่หญิงสาวไม่มีชีวิตปกติเพราะตนเองดังนั้นถึงได้ยอมนอนกับหล่อน

แต่ใครจะรู้วันนี้ถึงได้รู้ว่าหลายปีมานี้ซูมู่ชิงก็มีชายอื่น!

หล่อนใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมากทีเดียว!

เย่เฉินกำหมัดแน่น เดินทีเขายังรักฉินหงเหยียนอยู่ ไม่อยากจะใกล้ชิดสนิทสนมกับซูมู่ชิง ไม่อยากจะกลายเป็นสามีของหล่อนจริงๆ

อนนี้เขาหลงรักใครคนหนึ่งอย่างยากลำบาก แต่ผลที่ได้รับกลับมากลับกลายเป็นแบบนี้!

เย่เฉินจึงสูบบุหรี่ในห้องของเย่เทียนเพื่อสะกดอารมณ์โกรธของตนเอง

จากนั้นจึงขึ้นลิฟท์ไปกับเย่เทียนแล้วกลับมาที่โซนอาหารเช้าอีกครั้ง

ตอนนี้ซูมู่ชิงกับยูมิกำลังนั่งคนละฝั่งของโต๊ะอาหาร มือสองข้างถือส้อมและมีดกินข้าวไปคุยกันพลางหัวร่อต่อกระซิก

ผู้หญิงสองคนนี้ล้วนแต่มีมาดของนางฟ้าแสนสวย โดยเฉพาะซูมู่ชิงที่อายุน้อยกว่า

ซูมู่ชิงมวยผม ใบหน้ากลมอิ่มของหญิงสาวไม่มีมุมบอดเสียสักนิดเดียว

โต๊ะด้านข้างมีผู้หญิงทำผมทรงเดียวกับหญิงสาว ใบหน้าของหล่อนทั้งใหญ่และเหลี่ยม

ยิ่งมีคู่เปรียบเทียยบก็ยิ่งเห็นความสวยของซูมู่ชิง

เมื่อเห็นสองศรีพี่น้องเดินมา ซูมู่ชิงก็กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ที่รักคุณกลับมาแล้วเหรอ? ฉันตักอาหารเช้ามาให้คุณแล้ว คุณลองดูหน่อยสิคะว่าคุณชอบกินหรือเปล่า หรือว่าอยากจะตักอะไรไหม เดี๋ยวฉันไปเอามาให้คุณอีก”

ซูมู่ชิงหันมองเย่เฉินด้วยแววตาอ่อนหวานและเอาใจใส่ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเย่เฉินคงรู้สึกมีความสุขมากที่ได้มีภรรยาแบบนี้

แต่ว่าตอนนี้เย่เฉินรู้สึกว่าที่หญิงสาวทำมาทั้งหมดนี้เป็นเพียงการเสแสร้งแกล้งทำ!

และแน่นอน ถึงแม้ว่าเย่เทียนบอกเรื่องราวในอดีตของซูมู่ชิงกับเย่เฉินแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้ทำท่าทีไม่พอใจให้หญิงสาวเห็น

เขาทำท่าปกติ แล้วยิ้มน้อยๆ “ไม่ต้องหรอก ผมกินพวกนี้แหละ ขอบคุณนะครับ”

ซูมู่ชิงมีท่าทีขัดเขิน แล้วกล่าวกับเย่เฉิน “คุณเป็นสามีฉัน ฉันไปตักอาหารให้คุณก็เป็นเรื่องสมควรทำไมต้องเกรงใจฉันขนาดนี้ด้วยล่ะคะ จริงสิเมื่อกี้พี่สะใภ้บอกฉันว่าหล่อนกับพี่ใหญ่จะกลับอังกฤษคืนนี้”

เย่เฉินพยักหน้ารับ “อื้ม พี่ใหญ่บอกผมแล้วเมื่อกี้”

ทันใดนั้นเองซูมู่ชิงก็เสนอความคิด “ไม่งั้นเราไปอังกฤษกับพวกพี่ๆ เขาไหมคะ? ถือเสียว่าไปฮันนีมูนดีไหมคะ?”

คิดไม่ถึงว่าซูมู่ชิงจะอยากไปเจอคุณปู่ของเขาที่อังกฤษใจแทบขาด!

เย่เฉินคิดถึงคำพูดที่พี่ชายเขากล่าวเมื่อครู่ ที่บอกว่าซูมู่ชิงแต่งงานกับตนเองเพียงเพื่อล้วงความลับของตระกูลตนเองเท่านั้น ทำให้เขาไม่พอใจ

“ฮึ ซูมู่ชิงผมว่าที่คุณอยากไปฮันนีมูน เพราะอยากไปล้วงความลับของครอบครัวผมล่ะสิ?”

ยูมิเองก็ดีใจอย่างมาก“จริงสิ เย่เฉินกลับไปกับเราสิ อย่างไรพวกเธอสองคนก็ต้องไปฮันนีมูนอยู่ดี”

เย่เฉินพอจะมองออกว่าวมูเหมือนจะชอบซูมู่ชิงมาก เขาทายว่าเย่เทียนยังไม่ได้บอกเรื่องของหญิงสาวกับภรรยา

เย่เฉินกล่าว “รออีกสักพักแล้วกัน ช่วงนี้คุณปู่ยังไม่ค่อยแข็งแรง”

“ค่ะ ได้”

ซูมู่ชิงก็ไม่ได้งอแงอะไรต่อ หล่อนเคารพในการตัดสินใจของสามีมาก

ตกดึกเย่เฉินละซูมู่ชิงรวมไปถึงพ่อของหญิงสาวซูหมิงเจ๋อก็มาส่งพี่ชายและพี่สะใภ้ที่สนามบินด้วยตนเอง

ก่อนจะกลับเย่เทียนกอดน้องชายแล้วกล่าว “คิดเรื่องที่พี่พูดกับนายให้ดีๆ”