เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 511

ตอนที่ 511 ผมเป็นเจ้าของที่นี่!

เย่เฉินเองก็ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของวงการบันเทิงเมื่อได้ยินพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ตัวเล็กๆ ของบริษัทเอ็นเตอร์เทนเมนท์ในเกาหลีกลับกล้ามาดูถูกวงการบันเทิงของประเทศตัวเองแบบนี้ มันน่าโมโหจริงๆ!

พูดในเรื่องวงการบันเทิงประเทศเกาหลีไม่ใช่เบอร์หนึ่งของโลกเสียหน่อย เป็นแค่น้องน้อยเท่านั้นเมื่อเทียบกับประเทศอเมริกา

ต่อให้เป็นผู้กำกับของฮอลีวูด หรือว่าจะดาราศิลปินเบอร์ใหญ่ก็ยังไม่กล้าพูดกับเย่เฉินแบบนี้!

“ครับ!”

พวกซีกวาอาจจะทำอะไรอย่างอื่นไม่ค่อยได้ แต่เรื่องทำลายข้าวของเป็นเรื่องที่ชำนาญที่สุดแล้ว

พูดแล้วซีกวาก็ลงมือทุบเคาน์เตอร์ของบริษัท GE เป็นอย่างแรก

โลโก้ของบริษัทที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์ก็โดนทุบหักไปทันที

หญิงสาวที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์คิดไม่ถึงว่าพวกเขาทุบบริษัทจริงๆ

“รปภ.! รปภ.!”

สาวน้อยคนนั้นตะโกนเรียกหารปภ.ของตึก แล้วรปภ.ในชุดยูนิฟอร์มรูปร่างกำยำหลายคนก็เดินมาทันที

สาวคนนั้นรีบร้อนกล่าว “พี่รปภ.สองคนรีบเข้ามาขวางพวกเขา พวกเขาเป็นพวกอันธพาลมาจากเมืองจีนอยากจะเจอศิลปินในบริษัทเรา เพราะไม่เจอเขาก็ทุบบริษัทเรา รบกวนพวกคุณช่วยไล่พวกเขาออกไปด้วย! เชิญแจ้งตำรวจได้เลย ส่งพวกเขาไปสถานีตำรวจ!”

ทันทีที่รปภ.ได้ยินแล้วถือกระยองออกมาเดินย่างสามขุมมาหาซีกวาที่กำลังทุบข้าวของ

“หยุดเดี๋ยวนี้!” รปภ.ตวาด

ล่ามตะโกนใส่ซีกวาอย่างร้อนรน “รปภ.บอกให้คุณหยุดเดี๋ยวนี้!”

ซีกวาเผชิญหน้ากับรปภ.สองคนแล้วกลับดูถูก “คนที่จะสั่งให้ฉันหยุดมือได้มีแค่คุณชายเย่เท่านั้น พวกเขาสองคนเป็นใคร ไร้สาระจริงๆ กล้าห้ามฉันด้วยเหรอ? ถามพวกเขาสิว่าเคยได้ยินไหมว่าประเทศเกาหลีจะวุ่นวายไหม ขึ้นอยู่กับพี่กวา!”

ล่ามชะงักทันทีแล้วเย่เฉินกล่าว “บอกรปภ.ไปเลยว่าฉันเป็นเจ้าของของตัวตึก ทั้งหมดในตึกหลังนี้เป็นของฉัน รวมถึงพวกเขาด้วย”

ล่ามอธิบายให้รปภ.ฟัง

หลังจากที่หญิงสาวชาวเกาหลีได้ยินแล้วก็กล่าวกับรปภ. “อย่าฟังพวกเขาพูดเหลวไหล เขาเป็นคนไม่มีมารยาทแบบนี้ จะเป็นเจ้าของตึกหลังนี้ได้ยังไง! เจ้าของตึกนี้จะต้องเป็นเศรษฐี เขาเหมือนหรือไง?”

รปภ.กลับสงสัย เพราะในช่วงก่อนหน้านี้พวกเขาเพิ่งจะได้รับคำสั่งจากหัวหน้าบอกว่าตึกนี้โดนชาวชาวจีนแซ่เย่ซื้อไปแล้ว

แถมยังกำชับด้วยว่าให้พวกเขาตั้งใจทำงานกันสักหน่อย ถ้าหากว่าเจอคนแซ่เย่มาจากที่จีน นั่นก็คือหัวหน้าของพวกเขา อย่าให้เจ้าของมาเจออะไรไม่ดีเข้า ไม่อย่างนั้นพวกเขาเตรียมโดนไล่ออกเลย

ยามคนหนึ่งมองเย่เฉินตั้งแต่หัวจรดเท้า ถามอย่างระมัดระวัง “ขอโทษนะครับ คุณชื่ออะไร?”

“เย่เฉิน!”

“แซ่เย่จริงๆ ด้วย”

รปภ.สองคนลนลานในทันที พวกเขารู้แค่ว่าเจ้าของแซ่เย่ แต่ไม่รู้ชื่อจริงของอีกฝ่าย

“คุณรบกวนรอสักครู่ เดี๋ยวผมจะไปเรียกหัวหน้าผมมา”

ไม่นานนักก็มีชายดูสูงวัยเล็กน้อย แล้วรปภ.ทั้งสองคนก็รายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

หัวหน้ารปภ.คนนี้เดินมาหาเย่เฉินแล้วก้มหัวทำความเคารพเขา “คุณคือเจ้าของคนใหม่ของตึกหลังนี้ คริส คุณเย่เฉินใช่ไหมครับ?”

เย่เฉินพยักหน้ารับ

หัวหน้ารปภ.ถาม “พอจอขอดูเอกสารประจำตัวคุณหน่อยได้ไหม? ขอโทษด้วยนะครับ เราเองก็กังวล ถ้ามีคนปลอมแปลงตัวเป็นคุณแล้วพังตึกคงจะไม่ดี”

เย่เฉินเองก็ไม่ได้ติดใจอะไร เขาส่งเอกสารประจำตัวของตนเองให้เขาดู