เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 520

ตอนที่ 520 เกาะเซเบิล!

ซูมู่ชิงเองไม่ได้รู้สึกตัวเลยว่าบางทีตนเองอาจจะป่วยจริงๆ

ในเวลาปกติหล่อนเองก็เคารพพี่ชายของสามีคนนี้มากขึ้น เพราะเขาดีกับหล่อน หล่อนเองจึงไม่กล้าขึ้นเสียงกับเย่เทียน

แต่ทันทีที่เรื่องนี้เกี่ยวกับสามีของซูมู่ชิง เย่เฉิน ไม่ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นใครหล่อนก็จะไม่ยอมให้ใครลบหลู่คนที่หล่อนรัก

เย่เทียนเห็นเหตุการณ์เข้าจึงกล่าว “มู่ชิง ไม่น่าเธอถึงไม่อยากจะรักษาโรคให้หาย เดาว่าคงเป็นเพราะฉินหงเหยียนล่ะสิใช่ไหม?”

ซูมู่ชิงชะงักไป คิดไม่ถึงว่าเย่เทียนจู่ๆ ก็พูดถึงฉินหงเหยียน “เกี่ยวอะไรกับฉินหงเหยียนคะ?”

เย่เทียนกล่าวต่อ “ข่าวที่ได้มาน้องสามเขารู้ข่าวของฉินหงเหยียนแล้ว เชื่อว่าอีกไม่นานเดี๋ยวพวกเขาคงจะเจอกัน ด้วยสายสัมพันธ์ที่พวกเขามีต่อกันจะต้องกลับมาคบหากันแน่ พอถึงตอนนั้นน้องสามก็จะต้องเลือกระหว่างเธอกับฉินหงเหยียน เธอไม่สบายไม่อาจมีสัมพันธ์กับผู้ชายคนไหนในโลกได้ ดังนั้นน้องสามต้องทิ้งฉินหงเหยียน หรือไม่ก็รีบพวกเธอทั้งสองคน ไม่ว่ายังไงน้องสามก็ไม่มีทางทิ้งเธอ ฮ่าๆ สมแล้วที่เป็นคนตระกูลซู ฉลาด เจ้าแผนการจริงๆ!”

เย่เทียนจึงเปลี่ยนวิธีมายั่วยุซูมู่ชิงแทน

ซูมู่ชิงตกหลุมพรางเข้าจริงๆ แล้วรีบร้อนอธิบาย “ฉันไม่ได้คิดแบบนี้เลยนะคะ! ฉัน…ฉันอยากจะต่อสู้กับพี่ฉินหงเหยียนอย่างเท่าเทียมกัน ไม่ว่าเย่เฉินจะเลือกใคร ฉันก็สามารถยอมรับได้”

เย่เทียนกล่าวด้วยใบหน้าระบายยิ้ม “ฮ่าๆ ต่อสู้กันอย่างเท่าเทียมเหรอ? เธอป่วยแบบนี้ฉินหงเหยียนจะต่อสู้กับเธออย่างเท่าเทียมได้ยังไง? ฉันรู้ว่าน้องสามใจอ่อน รู้ว่าเธอต้องอยู่กับเขาเท่านั้นเลยแน่ใจล่ะสิจริงไหม? ซูมู่ชิงเธอทำแบบนี้ออกจะน่าอายไปหน่อยหรือเปล่า!”

ซูมู่ชิงกล่าว “ฉัน…”

ทันใดนั้นเองว่าซูมู่ชิงก็พูดไม่ออก!

ถูกต้อง โรคนี้ของซูมู่ชิงจะทำให้เย่เฉินทอดทิ้งซูมู่ชิงไม่ได้ เพราะนิสัยที่ดีของเขา

ต่อให้เย่เฉินอยากเลือกฉินหงเหยียนมากเท่าไหร่ ก็เพราะโรคนี้ของซูมู่ชิงจะทำให้เขาสงสารหล่อน ไม่อยากเลิกกับหล่อน

แต่ว่าทันทีที่ซูมู่ชิงหายแล้ว หล่อนก็จะเป็นผู้หญิงธรรมทั่วไปจะต้องโดนโลกภายนอกยั่วยวน…

“ขอแสดงความยินดีด้วยนะ น้องสะใภ้ เธอเป็นผู้ชนะแล้ว เชื่อว่าน้องสามกับฉินหงเหยียนจะเป็นยังไงกัน เธอก็จะยังเป็นสะใภ้ของตระกูลเย่ตลอดไป”

พูดจบเย่เฉินก็หัวเราะเสียงเย็นแล้วเดินออกไป

คำพูดนี้ของเย่เทียนทำให้ซูมู่ชิงรู้สึกไม่ดี

หล่อนเป็นผู้หญิงเมืองหลวง เย่อหยิ่งตั้งแต่เด็ก จะไม่ยอมให้ใครคิดว่าหล่อนน่าสงสารจนมีคนต้องให้คนรักและดูแล

“ได้ค่ะ ฉันจะรักษาโรค!”

ซูมู่ชิงโพล่งออกมา

เย่เทียนหัวเราะ “มู่ชิง เธอต้องคิดให้ดีๆ นะ ถ้าเธอหาย ผู้ชายที่จะทำให้เธอหลงใหลจะไม่ใช่แค่น้องสามเท่านั้น แต่เดี๋ยวถ้าน้องสามกลับมาอย่ามาโทษฉันว่าบังคับเธอรักษาโรคนี้นะ เดี๋ยวพี่ชายอย่างฉันจะกลายเป็นคนผิด”

ซูมู่ชิงเองเพิ่งจะได้เห็นความร้ายกาจของเย่เทียนเอาในตอนนี้ ทั้งๆ ที่เขาเป็นคนพยายามโน้มน้าวให้หล่อนรักษาโรค แต่พอหล่อนยอมจะรักษาแล้วเขาก็รีบออกตัวว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขา

ใบหน้าซูมู่ชิงแข็งกระด้าง “ฉันคิดดีแล้วค่ะ ฉันอยากจะแข่งขันกับฉินหงเหยียนอย่างเท่าเทียมกันสักครั้ง ฉันจะให้เย่เฉินเลือกฉันเพราะสงสารฉันไม่ได้ พี่ใหญ่คะเรียกพวกเขาสองคนพ่อลูกกลับมาหน่อย”

เย่เทียนยิ้มเจ้าเล่ห์

……

ที่ทะเลแอตแลนติก เส้นทางเดินเรือที่มุ่งหน้าไปทวีปอเมริกา

เหอเฟิงหมายเลข 3 ของเย่เฉินเปิดโหมดพรางตัวค่อยๆ เข้าไปใกล้ๆ เกาะเซเบิล

ชิงหลงกล่าว “คุณชาย อีกสามนาทีเราจะถึงเกาะเซเบิล”

เย่เฉินพยักหน้ารับ ในที่สุดก็ถึงแล้วในที่สุดก็จะได้เจอพี่รอง จะได้ความจริงเขา

ในที่สุด…ก็จะได้เจอฉินหงเหยียนแล้ว!

“ลูกพี่ มหาสมุทรนี้มีเรือเยอะจังเลย! ดูครึกครื้นมาก!”

หวังเอ้อร์เชอราายงาน

เหอเฟิงหมายเลข 3 มีเทคโนโลยีระดับสูงสุด สามารถตรวจสอบร่องรอยชีวิตทั้งหมดที่อยู่แถวนั้นได้

เย่เฉินกล่าว “เดิมที่นี่คือเป็นสุสานแห่งแอตแลนติก หลายร้อยปีมานี้มีเรือล่มจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ว่าส่วนก็จ้มลงก้นทะเลลึก เหอเฟิงหมายเลข 3 เหอเฟิงหมายเลข 3 ของเราน่าจะตรวจเจอไม่หมดหรอก ดังนั้น…เรือล่มพวกนี้น่าจะเป็นของใหม่!”